WEZWANIA, PRZESIEWANIA, BROŃ KU ZABIJANIU

(Mat. 19:27-20:16; 1 Kor. 10:1-14; Ezech. 9:1-11)
(Przedruk TP 1925, 55)

     W TERAŹNIEJSZEJ PRAWDZIE polskiej i w ang., przywilejem naszym było przedstawić drogim braciom „Ostatnie Pokrewne Czynności Eliasza i Elizeusza”- z punktu widzenia figury i pozafigury. Dnia 15-go stycznia, 1919, ukazał się w „Labor Tribune”, a później w „St. Paul Enterprise” artykuł brata Rutherforda, poparty przez jego współtowarzyszy w więzieniu, potępiający tłumaczenie tego przed-miotu przez naszego Pastora, jak jest opublikowane w angielskiej Strażnicy roku 1918, począwszy od stronicy 51. Nasze przedstawienie sprawy w No. 1 dostało się w jego ręce, i uznane zostało przez niego jako zbijające jego zapatrywania wyrażone w Straż. 1918, str. 51 itd.- zapatrywania, które były wyrażone w odpowiedzi na nasze pojmowanie tego przedmiotu – godnym jest jednak uwagi, że jego nowe zapatrywanie nie ukazało się aż dopiero około sześciu tygodni po ogłoszeniu naszej odpowiedzi na artykuł w Str. 1918, stronica 51 itd.

      (2) W TERAŹNIEJSZEJ PRAWDZIE, polskiej i angielskiej, daliśmy odpowiedź na nowy pogląd Brata Rutherforda. Niektórzy dziwią się dlaczego mówimy o drogich braciach, jako przebywających w więzieniu – w piśmie, które nie wyszło aż dopiero w kilka miesięcy po ich uwolnieniu. Odpowiadamy, że omawiany artykuł napisaliśmy pod koniec stycznia i wydrukowaliśmy go w lutym, wraz z artykułem o „Ostatnich Pokrewne Czynności Eliasza i Elizeusza”. Przedruk zrobiony był częściowo dlatego, że No. 1 wydania Teraźniejszej Prawdy był nieliczny i w cyrkulacji swojej ograniczony był o ile to było możliwe do ludu Prawdy, nienależącego do Towarzystwa. Wiedzieliśmy na podstawie pewnych słów z Pisma Świętego, że nasi drodzy bracia będą uwolnieni, i radowaliśmy się wielce, gdyśmy o tym usłyszeli, podobnie jak bardzo byliśmy zasmuceni, gdy ich uwięziono. Dlatego w styczniu postanowiliśmy nie wydawać numeru przed majem, i taką też daliśmy mu datę. Gdy nadszedł maj, postanowiliśmy znowu odłożyć cyrkulowanie pisma, uważając, że dobro sprawy braci przed sądem skorzysta na tym, jeżeli będziemy milczeli.
kol. 2
(Pod tym, jak i pod innymi wszystkimi znanymi nam względami, my oraz inni fałszywie oskarżeni o zdradzanie ich, osłanialiśmy ich przed ich prześladowcami. Posunęliśmy się nawet tak daleko, że przez br. Herr’a donieśliśmy Bratu Rutherfordowi, o ile sami się dowiedzieliśmy, w jakim kierunku prokuratoria pracowała, aby w ten sposób z góry był przygotowany. Jednakowoż jakże gruntownie udało mu się zwieść tysiące drogich, niczego nie podejrzewających owieczek, że my oraz inni zdradziliśmy go oraz jego współtowarzyszów i że należymy do Klasy Judasza!) Potem nastąpiła choroba Brata Rutherforda. Wszystko to, jak również niektóre wyjątki z Pisma odnoszące się do Epifanii, wstrzymały wydanie dotąd, kiedy nareszcie wyszło.

      (3) W swoim artykule w Straż. 1918, stronica 51, przez wywody, w których zachodzą następujące słowa, Brat Rutherford dał do zro-zumienia, że my odrzucamy, a on się trzyma poglądów naszego Pastora na ostatnie współczyny Eliasza i Elizeusza: „Jeżeli jak brat podaje tłumaczenie, Pisma odmienne od tłumaczenia danego przez naszego Pastora, i tłumaczenie naszego Pastora zdaje się być rozumne i zgodne z planem Bożym, to uważamy, że bezpieczną zasadą jest trzymać się jego tłumaczenia, z tego mianowicie powodu, że jest on sługą Kościoła, ustanowionym przez Pana na okres Laodyceański, dlatego też należy się spodziewać, że Pan uczy nas przez niego. Jeżeli powstaje w umyśle wątpliwość co do tego, które objaśnienie jest poprawne, wtenczas zawsze bezpiecznie jest wątpliwość tę rozstrzygnąć na korzyść objaśnienia naszego Pastora. Wierzymy, że postępowanie takie jest zgodne z wolą Pana”. My odpowiadamy na to „Amen,” a wobec opublikowanego niedawno przez Brata Rutherforda potępienia poglądu naszego Pastora na ten temat i wobec podsunięcia całkiem odmiennego zapatrywania, nadmieniamy, że słowa Pańskie: „z twoich własnych ust osądzę cię”, stosują się do niego. Dlatego radzimy wszystkim braciom trzymać się tego poglądu na ten temat, który jest zgodny z poglądem „onego sługi,” i który potwierdzają spełnione fakty, a odrzucać niewłodarski

poprzednia strona – następna strona