Teraźniejsza Prawda nr 27 – 1927 – str. 32
str. 2 z góry). Jehu, w czasie ówczesnej rewolucji, wymordował rodzinę Ahabową. Tuk samo rewolucjoniści zniszczę ostatnio wzmiankowaną fazę smoka, bestię i jej obraz, dlatego tak stoją w stosunku do tych symbolów, jak Jehu rewolucjonista stał w stosunku do figur przedstawiających te symbole. Dlatego Jehu przedstawia rewolucjonistów. Z 2Król. 9:1-10 dowiadujemy się, że Elizeusz nieco mniej niż dwanaście lat po otrzymaniu płaszcza pomazał Jehu na rewolucjonistę za pośrednictwem swego przedstawiciela; dlatego pozaobrazowy Elizeusz miał posiadać płaszcz przez pewien czas przed rewolucją, bo on pomazuje rewolucjonistów, a gdy klasa Eliasza nie opuszcza świata prędzej, aż na początku anarchii, pozaobrazowy Elizeusz posiada płaszcz długi czas przedtem niż pozaobrazowy Eliasz opuści świat; a więc musi trwać pewien czas w pozaobrazie między rozłączeniem Eliasza i Elizeusza, a opuszczeniem świata przez pozaobrazowego Eliasza, w którym to czasie zdarzają się wydarzenia figurowane przez czynności Elizeusza, pokazane w 2 Król. 2:12-14.
(75) Według Obj. 16:17, jak udowadniają Bereańskie Komentarze, Wielkie Grono będzie rozpowszechniać poselstwo zawartości siódmej czaszy (VII tomu), a według wierszów 18-20 ta czynność poprzedza rewolucję. Więc, aby mieć odpowiednią władzę do rozpowszechniania tego poselstwa, nasuwa się myśl o egzystencji Wielkiego Grona, oraz odłączenia się tegoż Maluczkiego Stadka, z posiadaniem płaszcza, dlatego to daje nam jeszcze inny dowód, że Wielkie Grono posiadać będzie pozaobrazowy płaszcz przez dłuższy czas, zanim pozaobrazowy Eliasz opuści ziemię i co nie nastąpi prędzej aż na początku anarchii a anarchia nastąpi po rewolucji, a rewolucja nastąpi po wylaniu siódmej czaszy przez Wielkie Grono. Rzeczywiście obecny argument w świetle doświadczenia pokazuje, że pozaobrazowy Elizeusz będzie posiadać pozaobrazowy płaszcz przed zakończeniem się wojny światowej. Ten argument dowodzi, że będzie czas między rozłączeniem się pozaobrazowego Eliasza i Elizeusza a wzięciem pozaobrazowego Eliasza do nieba, w którym to czasie wypadki odbywają się, jak figurowane w 2Król. 2:12-14. Autor wierzy, że ”Dokonana Tajemnica” jest siódmą czaszą w podłym stanie. Brat Woodworth przesadzał poselstwo jego książki, bo zdawało mu się, że w Objawieniu i w innych miejscach Biblji jest coś około sześćdziesiąt różnych określeń odnoszących się do siódmego tomu, jak np. wóz itp. określenia. Autor jest tego zdania, że jedynym miejscem odnoszącym się do siódmego tomu jest odnośnik znajdujący się w księdze Objawienia w 16 rozdziale, 17 wierszu pod symbolem siódmej czaszy. To dzieło udzieliło dobrych plag Babilonowi. Przedstawione Prawdy onej księgi zapewne dobrze uderzyły Jordan i były plagą Babilonowi i o ile autor może widzieć, to jest jedyną misją godną Boskiego uznania. Nie nadaje się wcale do zbudowania Maluczkiego Stadka i dowodzi, że jest jednym : zarysów wielkiego złudzenia, które usidliło Wielkie Grono, W słowach Obj 16:17, „Stało się”’ jako poselstwo Wielkiego Grona, mamy dowodne proroctwo, że Wielkie Grono miało ogłosić u-kompletowanie Maluczkiego Stadka, co też siódmy tom uczynił. Ogłoszenie to miało swój początek w 1918 na konwencji Wielkanocnej w Brooklynie przez jednego z wodzów Stowarzyszenia. Tytuł książki „Dokonana Tajemnica” był dobrany tak przez autorów jak i ich współpracowników zgodnie z poselstwem „Stało się” — to jest skończyło się Wielkie Grono według tego tekstu było pierwsze, aby ogłosić, że zapieczętowanie wszystkich wybranych jest ukompletowane słowami: „Stało sic,” dowodząc, że pieczętowanie było dokonane około Wieczerzy Pańskiej 1918. Według poglądu autora ich data jest o dwa lata spóźnioną. Mocno świadectwo Biblijno pokazuje, że wszyscy wybrani byli już po-pieczętowani na czołach przed przejściem „onego sługi” poza wtóra zasłonę, i jest dowód, że to było dokonane około Wieczerzy Pańskiej 1916 roku. Szczegóły tych dowodów podaliśmy już w innych numerach Ter. Prawdy.
(76) Zdanie w Objawieniu 19:1,2, połączone z poprzednim argumentem dostarcza dalszego dowodu, że Wielkie Grono odrębne i odłączona od Maluczkiego Stadka i z płaszczem w ręku udzielać będzie poselstwa plagi, będąc słyszane przez Maluczkie Stadko, które będzie jeszcze w ciele. W Obj. 19:1, słowa przetłumaczone „wielkiego ludu”, są te same, jak słowa „lud wielki” w wierszu 6 , Obj. 7:9. Zsumowanie poselstwa „Wielkiego Ruchu”, jest dane w tych dwóch wierszach. Jest to to poselstwo i to jedynie zsumowane stanowi Siódmy Tom, siódmą czaszę; obrońcy Towarzystwa dali niezawodnie poselstwo opisane w tych dwóch wierszach, tak ustnie jak również przez siódmy tom, „Upadek Babilonu”, i „Kingdom News” (Nowiny Królestwa). A że miała być
kol. 2
pauza, w której zaprzestaliby dawania plagi, jest widoczne z trzeciego wierszu, który pokazuje powtórzenie groźby do Babilonu, jak następuje: „I rzekli po wtóre: Halleluja! a dym jej wstępuje na wieki wieków”. Tą pauzą był okres prześladowania wodzów Towarzystwa i zabronienie sprzedaży siódmego tomu. Lecz gdy rząd zaprzestał prześladowania i dozwolił na sprzedawanie siódmego tomu, pauza skończyła się, a wtedy zwolennicy Towarzystwa zaczęli wypełniać Obj. 19:3, tak jak przepowiedzieliśmy na podstawie tego wiersza w grudniu 1918 roku, z ukazaniem się po raz pierwszy tego artykułu. Teraz żyjemy po tej pauzie i już drugi raz zwolennicy Towarzystwa wołali, „Halleluja!”
(77) Brat McGee krytykuje autora za posługiwanie się tym piątym argumentem dowodząc, że niektóre rzeczy słyszane przez Jana w Objawieniu nastąpią po długim czasie, gdy Maluczkie Stadko opuści ziemię; odpowiadamy na to, że w niektórych wypadkach rzeczy, które Jan słyszał i widział miały wypełnić się aż klasa Jana opuści świat; łatwo możemy zauważyć, że jego zarzut nie nadaje się, aby go używać przeciw jasnym dowodzeniom tych wierszy, że klasa Jana, będąca w ciele miała słyszeć Wielkie Grono dające swoje poselstwo; gdyż te dwa wiersze nie odnoszą się do wydarzeń, gdy Kościół opuści ciało. Ufamy, że następne uwagi wyjaśnią ten przedmiot. Jak wszyscy wiemy, co Jan czyni w Objawieniu, symbolizuje, co Kościół czyni w czasie wypełnienia się rzeczy symbolicznych przez czynności Jana. Pamiętajmy, że wszystko, co Jan słyszał i widział tak jak podane w Objawieniu on słyszał i widział, gdy był na wyspie Patmos. Słowo Patmos znaczy cierpienie, śmiertelność, i wyobraża cierpienia i śmiertelne warunki Kościoła w ciele. Przetoż pozaobrazowy Jan gdy jeszcze w ciele, tj. na symbolicznej wyspie Patmos, miał widzieć te wszystkie rzeczy, które były przedstawione przez widzenie Apostoła w czasie pobytu na literalnej wyspie Patmos. Niektóre rzeczy, widziane i słyszane przez Ap. Jana, przedstawiają te wydarzenia, które stały się, gdy pozaobrazowy Jan był jeszcze w ciele w stanie śmiertelnym i cierpiącym, czyli na symbolicznej wyspie Patmos i dlatego widział je i słyszał oczami i uszami cielesnymi, jak również ludzkim wyrozumieniem; zaś niektóre rzeczy, które Ap. Jan widział i słyszał, przedstawiają te wydarzenia, które mają się dopiero wypełnić po opuszczeniu ciała przez pozaobrazowego Jana, które on miał widzieć i słyszeć tylko oczami i uszami wiary, będąc jeszcze w ciele czyli na symbolicznej wyspie Patmos. Dlatego Jan, będąc jeszcze w ciele, słyszy tylko uchem wiary poselstwo np. z Obj. 21:3, które jednak nie będzie obwieszczone, aż po opuszczeniu ciała przez pozaobrazowego Jana. Podczas gdy np. wypadki zanotowane w rozdziałach 6; 7 księgi Objawienia, które Apostoł Jan opisuje jako widzenie i słyszenie, pozaobrazowy Jan widział je i słyszał oczami i uszami cielesnymi, jak również pojmował ludzkim wyrozumieniem. Innymi słowy wszystko cokolwiek znajduje się w księdze Objawienia pozaobrazowy Jan, gdy jeszcze w ciele, widzi i słyszy bez względu czy wydarzają się, gdy on jest w ciele czy nie jest. Gdy te wypadki mają się wydarzyć po jego opuszczeniu ciała, to on, będąc w ciele, widzi i słyszy je tylko oczami i uszami wiary; a gdy one wydarzają się za jego czasów, gdy on jest jeszcze w ciele, to widzi je i słyszy oczami i uszami fizycznymi i umysłowymi. Z tego wyjaśnienia jesteśmy w stanie widzieć czy zarzut brata McGee może ostać się jako dowód, że Maluczkie Stadko, gdy w ciele, będzie świadkiem głoszenia Wielkiego Grona tego poselstwa. Co zadecyduje to pytanie? Odpowiadamy, że. mając na pamięci poprzednie dowody, jak również oświadczenie i prace Wielkiego Grona, jak podane w Obj. 16:17, poprzedzane rewolucją przepowiedzianą w wierszach od 18-20, których praca jest również częściowo opisane w Obj. 19:1-2, z tego wnioskujemy, że ta praca jest przed rewolucją, a zatem przed opuszczeniem ciała przez Kościół, które wydarzy się wcześnie w anarchii. Przetoż klasa Jana słyszy uszami cielesnymi i umysłowymi poselstwo Wielkiego Grona (Obj. 19:1,2) wypowiadane, gdy Maluczkie Stadko jest jeszcze w ciele.
(78) Oświadczenie brata Woodwortha, że klasa Jana usłyszy to poselstwo dopiero w niebie musiałoby się zgadzać z myślą, że Wielkie Grono dostanie Płaszcz nie prędzej aż Maluczkie Stadko opuści ziemię; ale to nie zgadza się z Księgą Objawienia, bo zabiera klasę Jana ze symbolicznej wyspy Patmos, czyli za śmiertelnego stanu cierpienia, jako świadka opisanych rzeczy, a to nie zgadzałoby się, że literalny Jan widział i słyszał całe Objawienie, gdy był na literalnej Patmos, dlatego, że klasa Jana musi być świadkiem, cieleśnie lub umysłowo, wypełnienia się wydarzeń na symbolicznej Patmos. Dlatego bracia Woodworth i McGee błądzą, nie mając właściwego wyrozumienia tego wierszu. Bo powyżej podane fakty udowodniają, że pozaobrazowy Jan, gdy jeszcze w ciele, miał słyszeć fizycznymi i umysłowymi uszami, jak Wielkie Grono