Teraźniejsza Prawda nr 27 – 1927 – str. 31
Kozła Azazela przez Arcy-Kapłana świata jest jednym; a poświęcenie Lewitów (1 Moj. 8:5-20) i ogólne opisanie o nich i ich pracy, jako odrębnej od pracy Kapłanów jest jeszcze innym znakiem (1Moj. 3:1; 7:1-9). W pierwszym Arcykapłan świata przedstawiony jest w tym, że się sprzeciwia błędom doktryn i praktyk, uprawianych w klasie Kozia Azazela, czyli sprzeciwia się ich buntom – rewolucji – a przez takie sprzeciwianie prowadzi ich i oddaje w ręce człowieka na to obranego. Tylko ci, którzy wiernie biorą udział w tej pracy i to nie chwilowo, ale aż do końca lej pracy stanowią część Arcykapłana świata, ktokolwiek zatrzyma się w tej pracy przed ukompletowaniem, ten nie jest częścią w wypełnionym obrazie. Pozaobraz Arcykapłana wyprowadzania Kozła Azazela jeszcze nie jest skompletowany, ale w procesie wypełnienia od listopada 1916, który rozpoczął się w Wielkiej Brytanii. Niektórzy z członków Arcykapłana świata jeszcze nie rozpoczęli brać udziału w pracy wyprowadzania kozła Azazela. Ostatecznie wszyscy z nich zajmą się tym dziełem aż do ukompletowania tegoż. Obraz Lewitów, który daje nam szczególniejszy widok pozaobraz a choć nie indywidualnie, jest również teraz w procesie swego wypełnienia się i jeszcze nie jest ukompletowany. Kiedy ten dojdzie do swego ukompletowania, każdy pojedynczy Lewita i każdy pojedynczy Kapłan będzie w właściwym miejscu i każdy będzie rozpoznany jako taki. Z tego powodu nie możemy teraz twierdzić w każdej sprawie, kto jest pozaobrazowym kapłanem, a kto pozaobrazowym Lewitą. Jednak, każde Nowe Stworzenie, które jest buntownikiem lub gorliwym obrońcą buntowników, jest Lewitą; bo Kapłani nie kłaniali się, ani nie całowali Baala. — 1 Król. 19:18.
(68) Lecz niektórzy mogą mówić, że autor sądzi, gdy wyraża swoje myśli o wodzach Stowarzyszenia i o wszystkich Nowych Stworzeniach, którzy gorliwie współdziałali z nimi w pracy rozdzielenia, począwszy od 27 czerwca 1917, iż są członkami Wielkiego Grona! Tacy opierają swój pogląd na 1Kor. 4:5. Zgadzamy się z nauką tego tekstu i powinniśmy się tego trzymać. Ktobykolwiek sądził zanim Pan objawił swój sąd i nie zważał na rozkaz Pański, ten będzie odpowiedzialnym za takie domyślanie się; ale ten tekst wcale nie zabrania głosić sąd Pana, gdy On oświecił co skrytego jest w ciemności i objawił rady serc. (1Kor. 4:5). Wierne dziecko Boże zaczeka aż do objawienia sądu Pańskiego, a gdy okoliczności dozwolą wyjawić sąd Pański, aby był ogłoszony, tedy wierny sługa Buzy może uczynić takie ogłoszenie. Be nie zapominajmy, że sąd Boży poczyna się ud domu Bożego. (1Piotra 4:17, 18) w czasie okresu Paruzji. wtórej obecności naszego Pana. Pan przez objawienie rad i serc i przez, oświecenie co skrytego jest w ciemności objawił ofiarowanych, którzy zachowali Ducha poświęcenia z jednej strony i tych, którzy stracili Ducha poświęcenia, a przeto objawił klasę wtórej śmierci. Byli wodzowie między ludem w Prawdzie, którzy według tego objawienia udowodnili, że odrzucili Okup i ich uczestnictwo w ofierze za grzech, a więc należeli do klasy wtórej śmierci. A „on sługa” często wspominał o takich po imieniu i nadmieniał, że byli klasą wtórej śmierci. Przeto nie wykonywał zakazanego sądu, lecz czekał, aż Pan objawi swój sąd. Podobnie podczas tego czasu (Paruzji) wtórej obecności Pana, Pan objawił różnicę między Nominalnym a Prawdziwym Kościołem, dlatego to nie było sądzeniem, gdy się ogłaszało, że Nominalny Kościół i wszyscy Jego ajenci przestali być Boskiem ustnym narzędziem. Ani nie było zabronione w czasie uderzania Jordanu, aby ogłaszać sądy Pańskie z Psalmu 149:5-9.
(69) Od czasu śmierci „onego sługi” żyjemy w czasie Epifanii – wtórego Przyjścia; i jak w czasie Paruzji objawiał Pan niezbożnych. klasę wtórej śmierci, z 1 Piotra 4:18; Psalm 1:1, tak teraz objawia z tych samych wierszów grzeszników. Wielkie Grono. Przed objawieniem byłoby grzechem wskazywać kogokolwiek jako członka Wielkiego Grona i w harmonii z tym nasz Pastor wiernie przestrzegał, abyśmy nie sądzili, aż będzie objawione. A ponieważ objawienie przyszło, teraz jest czas, aby ostrzec trzodę przed wodzami, którzy zostali objawieni, jako członkowie Wielkiego Grona. Ponieważ żyjemy w czasie, o którym „on sługa” mówił w Z 1916, str. 264, kol. 1. nar. 1: „Potem (po rozłączeniu się i przed wichrem) klasa Eliasza, klasa Maluczkiego Stadka, będzie jasno objawioną i odrębną od Wielkiego Grona”. Redakcyjny Komitet z „Pastoralnej Biblijnej Instytucji” w okazowym numerze „The Bibie Standard” i w numerze „The Herald of Christ Kingdom” dał bardzo właściwą myśl, że żyjemy w czasie Epifanii, wtórego przyjścia Chrystusa i jak mogą pogodzić ją z ich z drugą myślą, że nie przybyto żadnego światła od czasu przemiany „onego sługi”. A ponieważ żyjemy
kol. 2
w okresie jasnego przyświecania, z tej przyczyny Prawda powinna przyświecać coraz więcej.
(70) Według tego Epifania (jasne przyświecanie) jest okresem czasu, w którym Wielkie Grono zostaje objawione, jako odłączone i odrębne od Maluczkiego Stadka (1Kor. 3:11-15). Pan zaczął Swoje dzieło Epifanii najprzód przez, wyjawianie opozycyjnych ambicji pewnych braci w tym samym dniu w Anglji i w Ameryce w obydwóch domach Betel 16-go października 1916. a początek objawienia, według Biblijnego znaczenia około cztery miesiące później w Anglji. Dlatego, nie jest zabronionym sądem mówić o wodzach Stowarzyszenia, którzy w świetle Epifanii sami pokazują, że są członkami Wielkiego Grona. Jest to tak samo szkodliwą rzeczą nie dawać takiego ogłoszenia, jeżeli Pan już objawił swój sąd, jak dawać ogłoszenie przed objawieniem Pańskiego sądu. Wiele szkody wyrządzonoby między ludom Bożym, gdyby powstrzymano się od takiego ogłoszenia, jak to czyni komitet „Pastoralnej Biblijnej Instytucji” z ich obrońcami, choć Pan już objawił swój sąd. Dlatego, nie tylko że jest dozwolonym wśród obecnych okoliczność!, lecz obowiązkiem dla bezpieczeńtwa Maluczkiego Stadka sądzić nie przed czasem, ale po czasie.
(71) Powyżej był dany fakt, ale nie udowodniony, choć zdaje się być zgodnym z biblijnym zastosowaniem w kutych wypadkach, że choć obraz Eliasza i Elizeusza nie pokazuje tego, wszakże pozaobraz objawia czynności między rozłączeniem się pozaobrazowego Eliasza i Elizeusza a wzięciem pierwszego w wichrze do nieba, w którym to czasie zdarzenia opisane w 2Król. 2:11-14 wypełniają się w pozaobrazie. i dlatego pozaobrazowy Eliasz będzie jeszcze długo na świecie po otrzymaniu płaszcza przez pozaobrazowego Elizeusza. Teraz damy wiele dowodów, aby to jasno wykazać.
(72) Wierzymy, że powyżej przedstawione fakta doświadczenia udowadniają, że sprawa tak się ma a nie inaczej. Udowodniliśmy kompletną stosowność obrazu i pozaobrazu względem siedmiu czynności Elizeusza 2Król. 2:12-14 i o czynnościach przyjaciół Towarzystwa, a jednak doświadczenie dowodzi, że Maluczkie Stadko jeszcze nie opuściło świata we wichrze, który jeszcze nie przyszedł. a pamiętajmy, że wszystko to, co figurowało w rozłączeniu się Proroków, tak dobrze, jak i wydarzenia, jakie poprzedzały ich rozłączenie się pokazały swoje pozaobrazy w powyższych wypadkach. Dlatego jest taki czas w pozaobrazie i fakta tego dowodzą. Z tego wynika i fakta doświadczenia dowodzą, że między rozłączeniem pozaobrazowego Eliasza i Elizeuza, a opuszczeniem ziemi pierwszego jest taki czas. w którym pozaobrazowe wydarzenia opisane w 2 Król. 2:12-14 wypełniają się.
(73) Psalm 45:1-4 pokazuje, że Maluczkie Stadko będzie na ziemi aż do początku anarchji, która, jak rozumiemy, nastąpi po rewolucji (1 Król. 19:11,12), a będąc w ciele będzie świadkiem rewolucji, która zniszczy symbolicznego smoka, bestię i obraz bestii, bo Obj. 16:13-20;18:9 pokazują, że rewolucja zniszczy te instytucje; ponieważ Jordan reprezentuje narody zgrupowane w organizacje i robotnicze organizacje. Dlatego też oba uderzenia Jordanu muszą poprzedzać rewolucję: 1) że już nie będzie Jordanu, aby go uderzać po rewolucji, 2) że rewolucyjne warunki nie będą dozwalać uderzenia Jordanu w czasie rewolucji, 3) że zawyrokowanie tych instytucji musi poprzedzić ich zniszczenie. Dlatego, uderzenie pozaobrazowego Elizeusza musi też poprzedzać rewolucję, on musi posiadać pozaobrazowy Płaszcz przed rewolucją. Ale Maluczkie Stadko nie opuści świata aż na początku anarchji, widocznem jest, że Elizeusz dostaje Płaszcz jakiś czas zanim Eliasz opuszcza ziemię. A. wiec mamy pewien okres czasu między rozłączeniem się pozaobrazowego Eliasza i Elizeusza a opuszczeniem ziemi przez pierwszego, w którym to czasie czynności Elizeusza podane w 2 Królewskiej 2:12-14 wypełniają się.
(74) Inny jeszcze argument pokazuje, że Elizeusz będzie posiadał Płaszcz przed rewolucją. Udowodniliśmy, że rewolucjoniści zniszczą smoka, bestię i obraz bestii. Zniszczenie tych instytucji jest figurowane przez zniszczenie całej rodziny Achabowej (2 Król. 9; 10). Wogóle mówiąc, sam Achab reprezentuje smoka, to jest Europę jako autokrację, syn jego Ochozjasz reprezentuje smoka, oddzielnych, niezależnie działających narodowe gdy zaś Joram reprezentuje smoka, Europę w porozumieniu mocarstw, które egzystowały około 120 lat. Reszta dzieci Achabowych zdaje się reprezentują wszystkie rządy, konsytucyjne lub mniej więcej złączone ze smokiem w ostatnio wzmiankowanej fazie. Jezabela reprezentuje bestię i obraz bestii (B. 287; D. „Walka Armagedonu'”