Teraźniejsza Prawda nr 27 – 1927 – str. 30
czego jednak nie uczył, co sic tyczy rozpoczęcia drugiego uderzenia Jordanu 17 lipca 1917 roku.
(63) Z powyższego badania można widzieć, że brat Rutherford i autor zgadzają się, że praca wykonywana od października 1917 do maja 1918 była uderzeniem Jordanu, jednak nie zgadzaj;} się, które to było uderzenie. Brat Rutherford twierdzi, że to było pierwsze, a autor, że to było drugie. Jak moglibyśmy na to odpowiedzieć? Fakta niezaprzeczalne bronią poglądu autora, a zbijają pogląd brata Rutherforda. Obraz dowodzi, że nie było przerwy pokoju, harmonii i społeczności między pozaobrazowym Eliaszem i Elizeuszem przed rozłączeniem ich, a ponieważ pokój, harmonia, przyjaźń i współdziałania między pozaobrazowym Eliaszem a Elizeuszem zaczęło dochodzić do swego końca przed 21ym czerwcem, dlatego pierwsze uderzenie musiało skończyć się jeszcze przed rozpoczęciem się rozłączenia. Okoliczności, jakie przyczyniły się do zaczęcia rozłączenia były jak następuje: Brat Rutherford nie zgodził się na prośbę autora powrotu do Anglji. Tydzień później także odmówił otwarcia sprawy Angielskiej, aby zwołać Dyrekcję do zastanowienia się nad nią. Tedy autor napisał prośbę, którą większość Rady podpisała 13 czerwca, aby brat Rutherford zwołał posiedzenie Rady dla zastanowienia się nad pracą w Anglii. Z tego powodu w Radzie wybuchła burza, która doszła do najwyższego stopnia 20go czerwca. Nieprzyjaźń, mająca mały początek przeciw autorowi, wzrosła bardzo znacznie u braci Rutherforda, Van Amburgha, McMilliana, Hudginsa, Martina i ich obrońców. Dnia 21-go czerwca uczyniono pierwszy zamach, aby wjechać „wozem”’ między obrońców „obecnego zarządu” i „opozycją” w osobie autora, aby naprzód odmówić mu pracy w Przybytku, a następnie wydalić go z Betel, a więc wóz dosięgnął autora 27 czerwca i zaczął go oddzielać od pozaobrazowego Elizeusza, a gdy rodzina w Betel dowiedziała się o kłótni w Zarządzie, niezgoda zwiększyła się. I tak widzimy, że rozdzielenie, mające mały początek zakłócenia pokoju pomiędzy Eliaszem i Elizeuszem rozpoczęło się dnia 27-go czerwca 1917 roku. Praca rozdzielania postępowała po całym świecie przed rozpoczęciem się '”Wielkiego Ruchu” w październiku 1917, a więc „Wielki Ruch”, który rozpoczął się w tym czasie nastąpił po więcej jak trzech miesiącach od początku rozłączenia był drugim uderzeniem Jordanu, gdy zaś pierwsze uderzenie musiało być dokonane jakiś czas przed rozpoczęciem rozłączenia na dwie klasy. Tak więc fakta wypadku dowodzą, że „Wielki Ruch” był drugim uderzeniem Jordanu, a że gorliwie był dokonany przez większość ofiarowanego ludu Pana tak jak „on sługa” mówił, że Wielkie Grono miało stanowić większość w Kościele, i dlatego było pracą na większą skalę, aniżeli pierwsze uderzenie Jordanu; jednakowoż pod każdym względem było mniej znaczące od pierwszego uderzenia.
(64) W 2 Królewskiej 2:12-14, pytanie, które Elizeusz dał w czasie uderzenia wód, „Gdzież jest Pan Bóg Eliaszowy?” powinno być przetłumaczone: „Gdzież jest Jehowa? On jest również Bogiem Eliasza!” Porównaj American Revised Version (poprawne tłumaczenie) i odnośniki: Wierzymy, że to wyrażenie pokazuje złudzenie, pod którem pozaobrazowy Elizeusz miał cierpieć w czasie swego uderzenia. Można przypomnieć sobie jak bracia Stowarzyszenia twierdzili, że Jehowa był po ich stronie jako po stronie pozaobrazowego Eliasza. Wielkie powodzenie ich pracy, jak twierdzili, pochodziło od Boga i że za Jego Wolą posiadał ich jako „Jego jedyną Własność”. Takim jest zawsze zwyczaj płytkich religijnych teoretyków przypisywać ich powodzenie Bogu jako dowód ich Łaski u Niego. Bracia Stowarzyszenia w czasie uderzenia powtarzali często te chlubę przed „Opozycją” jako uznanie, że Bóg jest po ich stronie i obchodził się z nimi jak z Eliaszem, ponieważ są w szczególnej łasce u Niego. Zamiast udowodnić, że są pozaobrazowym Eliaszem, byli pozaobrazem Elizeusza w jego zapytaniu: „Gdzież jest Jehowa? (po czyjej stronie On stoi?) On jest również Bogiem Eliasza!” On jest po naszej stronie, dlatego my musimy być Eliaszem. Lecz fakt, że sami pytali się i sami odpowiadali na ich pytanie jest jeszcze innym dowodem, że pozaobrazowym Elizeuszem, a jako tacy w pytaniu i odpowiedzi pracowali pod wpływem złudzenia, że byli pozaobrazowym Eliaszem. Jak mądrym jest nasz Bóg! O głębokości bogactwa i mądrości znajomości Bożej. Jakie są niezbadane sądy Jego! — Rzym. 11:33.
(65) Nie mamy rozumieć, że wszyscy, którzy pozostali po stronie Stowarzyszenia są klasą Wielkiego Grona,, że wszyscy, którzy opuścili przyjaźń Stowarzyszenia, będą ostatecznie w Maluczkiem Stadku, ale raczej rozumiemy, że tu jest podany tylko ogólny obraz ludu Bożego, aby pokazać, jak urząd mówczego narzędzia miał być przeniesiony
kol. 2
z jednej klasy na drugą, bez wykazania w każdym wypadku, do jakiej klasy kto miał należeć^ i że tylko ci z klasy Elizeusza, którzy serdecznie współdziałali w tych siedmiu rzeczach, co było pozaobrazem tego co Elizeusz, uczynił w obrazie, a z drugiej strony tylko ci z odłączonych braci są z klasy Eliasza, którzy objawili z serca Wolę Bożą w wierności. Autor ma dobre zapewnienia, że nie mało z „wybranych” są jeszcze po stronie Stowarzyszenia, zabłąkani z powodu wpływu niezwykłych okoliczności połączonych z rozłączeniem a w ich sercach we wielu sprawach swemi ustami nie potwierdzali „obecnego zarządu”, a także jest dowód, że nie mało z tak zwanej „Opozycji” nie posiadają Ducha Eliasza. Nie myślmy również, aby ci, którzy tylko niektóre z tych siedem rzeczy figurowane przez siedem czynności Elizeusza wykonywali, mieli być koniecznie z klasy Elizeusza. Zdaje się, że tylko tacy, którzy serdecznie złączyli się ze wszystkimi siedmioma czynnościami w pozaobrazie 2Król. 2:12-14 są wyobrażeni w skończonym obrazie. Mamy nadzieję, że Pan we właściwym czasie otworzy oczy wszystkich „wybranych”, a zabłąkanych i którzy przedłużali ich współdziałanie w pewnej mierze ze Stowarzyszeniem; a przez otworzenie ich ócz wyrozumienia u-skuteczni ich wyswobodzenie. To co ostatecznie zadecyduje w sprawie każdego, wierzymy jest prawdziwą odpowiedzią na zapytanie: „Czy wykonywałem serdecznie siedm czynności Elizeusza przy jego rozłączeniu się od Eliasza?” Co się tyczy wodzów, którzy z jednej albo z drugiej przyczyny- działali jako agenci w rozpowszechnianiu złudzeń przez co bracia ze Stowarzyszenia byli wprowadzeni w błąd względem sytuacji, myślimy, że każdy z nich jest członkiem Wielkiego Grona. Autor wierzy, że czas Pański nadszedł, aby bracia za i przeciw Stowarzyszeniu byli zapoznani z rzeczywistym stanem rzeczy, dlatego on wykazuje w sposób prosty, lecz miłujący tylko to, co zdaje się być tak dla niego, jak i dla innych pokarmem na czas słuszny, odnoszącym się do tej sytuacji. Niech Pan błogosławi każdego w używaniu tego pokarmu.
(66) Niektórzy z naszych drogich braci mogliby żądać od nas zharmonizowania naszej myśli, że według naszej nauki rozłączenie pozaobrazowego Eliasza od Elizeusza już nastąpiło, a rozłączenie Maluczkiego Stadka i Wielkiego Grona, jeszcze nie jest ukompletowane. Odpowiadamy: Bóg daje w Biblji poglądy jednej i tej samej działalności z różnych punktów zapatrywania i w różnych obrazach; Rachab jest obrazem na Wielkie Grono z jednego punktu widzenia, Lot z drugiego, Eli z trzeciego, Abiu z czwartego, głupie Panny z piątego, Jambres z szóstego, Elizeusz z siódmego itd. Jeśli zważamy na tę zasadę, tedy harmonia między poglądami stanie się jasną. Rozłączenie Eliasza i Elizeusza nie reprezentuje rozłączenia Maluczkiego Stadka od Wielkiego Grona ze wszystkich punktów zapatrywania i dlatego nie przedstawia rozłączenia każdej jednostki obu klas; a więc Eliasz przedstawia Maluczkie Stadko, jako klasę w urzędzie jako Boskie narzędzie ustne do Nominalnego Duchowego Izraela, a Elizeusz, w czasie gdy był z Eliaszem, reprezentuje Wielkie Grono, jako klasę przyszłości, przygotującą się do takiego urzędu, a po rozłączeniu Elizeusz przedstawiał aktualnego następcę po Eliaszu jako Boskie narzędzie ustne do Nominalnego Duchowego Izraela, dlatego możemy spodziewać się z poza obrazu ich rozłączenia, który wskaże, nie na to, jak każda jednostka postąpi w rozłączeniu, ale jak Wielkie Grono, jako klasa otrzyma Płaszcz, władzę, aby być Boskiem narzędziem ustnem do Nominalnego Duchowego Izraela w grupach rozłączonych klas. Jeśli odnosi się do klas a nie do wszystkich jednostek każdej klasy powyżej wymienionego urzędu, nie możemy świadczyć o każdej jednostce Maluczkiego Stadka, odłączonej od każdej jednostki Wielkiego Grona, w czasie dokonania pozaobrazowego rozłączenia Eliasza i Elizeusza. Czego możemy spodziewać się. i co widzieliśmy w pozaobrazie było jak następuje: 1) Maluczkie Stadko jako takie staciło kontrolę publicznej pracy. 2) Wielkie Grono, jako takie, pozyskało tę kontrolę, 3) Klasowe rozłączenie dwuch klas, 4) osobiste rozłączenie się wielu jednostek obydwuch klas, 5) ganienie postępków wodzów Wielkiego Grona przez wielu z Maluczkiego Stadka, którzy jeszcze nie odłączyli się od wodzów Stowarzyszenia i ich pracy na zewnątrz, 6) zabłąkanie wielu z Maluczkiego Stadka po wyrozumieniu warunków i zdarzeń według Biblijnej nauki, i 7) ostatecznie a mianowicie klasowe wypełnienie się wszystkich szczegółów typu. Przetoż widzieliśmy każdy z tych punktów. Z tej przyczyny rozumiemy, że pozaobraz rozłączenia się Eliasza od Elizeusza już wypełnił się.
(67) W drugich obrazach Pan daje nam inne znaki rozłączenia między Maluczkim Stadkiem a Wielkim Gronem. Wyprowadzenie