Teraźniejsza Prawda nr 27 – 1927 – str. 27
pokój jeszcze nie był naruszony ; jego zgadywanie jest dziwiłem i dziką spekulacją. Rzeczywiście fakty pokazują, że taka kombinacja wtedy nie przyczyniła się do podziału, który zaszkodził pierwotnemu pokojowi, który będąc złamany, pokazuje, że musimy żyć po pokazanem rozłączeniu się dwóch proroków; ani jogo wzmianka jakoby powyższe tłumaczenie o koniach, jezdnych i wozie było śmiesznem, nie może sprzeciwić się faktom. Fakta pokazują, że w taki sposób poprzednio egzystujący pokój był zerwany i jedność złamana, a wtedy spór i rozdzielenie wdarły się jest to tylko opinia brata McGee, że takie tłumaczenie jest śmieszne. Nie było to śmiesznym, ale najboleśniejszym doświadczeniem, jak tu wyjaśnione.
(48) Przypominamy sobie jak to nasz drogi Pastor nam powiedział, że rozdzielenie Eliasza i Elizeusza nie miało być powodem nieporozumienia na punkcie religijnych doktryn. Wypełnienie tego jest zgodne z tern oświadczeniem, ponieważ dzielenie spowodowane było polityką, prawem i władzą. Jest mały odnośnik wzmiankowany o tarciu pomiędzy dwoma prorokami, które zawiera się w słowie hebrajskiem parad przetłumaczone w 2 Król. 2:11 rozłączył obydwóch, a w najlepszym ang.-hebr. słowniku Geseniusza to słowo jest określone ”to seperate by breach”— rozdzielenie przez rozłam. Przyczyną, dlaczego obraz nie podaje nieporozumienia między ogółem ludu Bożego w czasie i po rozłączeniu, możnaby przypisać różnym powodom. Po pierwsze, rozdzielenie między braćmi przez próbę samo z siebie znaczy osobiste różnice; po drugie, aby pokazać, że wina nie była po stronie ludu Bożego w ogóle, lecz raczej po stronie tych, którzy byli przedstawieni przez jezdnych, powodujących kłopot dla wielu. Ani nie należy wnioskować, aby jezdni nie mieli stanowić pewnych części ludu Bożego, bo już samo wyrażenie jezdni wozu Izraelskiego podaje nam myśl. że oni byli, jednak wystawieni oddzielnie od Eliasza i Elizeusza, aby byli figurą na „obecny zarząd” mający związek z radą i ogólną pracą, było to tym właśnie, że nie zachowali pokoju i jedności, lak jak reszta ludu Bożego zachowała. Ci szukali innych rzeczy, aniżeli dobra dla Syonu.
(49) Poprzednia uwaga wymaga swego powtórzenia. Rozłączenie Eliasza od Elizeusza, Eliasz będąc lakach (wziętym) od Elizeusza, było dokonane przez wjechanie woza między nich, przed wzięciem Eliasza we wichrze do nieba. Uwaga, którą daliśmy względem znaczenia „lakach” – wzięty, jako odrębnego od nasach – wzięty do góry, musi być zachowaną w umyśle, jeśli chcemy rozumieć jasno przedmiot, bo wjechanie woza między nich wzięło Eliasza od Elizeusza, nawet jak i w pozaobrazie, Maluczkie Stadko było wzięte od Wielkiego Grona, przez Stowarzyszenie, które wjechało między nich, i tak tylko należy rozumieć, że Eliasz był wzięty od Elizeusza.
(50) Wichrowe doświadczenie w obrazie nastąpiło po doświadczeniu rozłączenia się proroków przez wóz. Jak jesteśmy wszyscy zapoznani z tłumaczeniem „onego sługi”, wichrowe doświadczenie ma reprezentować opuszczenie Kościoła tej ziemi. Tak rozważywszy zgodnie z wydarzeniami pozaobrazu, czas następstwa wypadków tego opowiadania, co Eliasz i Elizeusz czynili według” 2Król. 2:11-14 nie jest zamierzony, aby dać następstwo czasu wydarzeń w pozaobrazie, lecz raczej jest zgodne z postępowaniem, które często natrafia się w Biblii, że każda czynność, odnosząca się do Eliasza, jest podana, aż do swego ukompletowania, zanim czynności Elizeusza są opisane w ogóle, bez uwzględnienia chronologicznie postępujących wypadków pozaobrazu, w których czas różni się od porządku wydarzeń obrazu.
kol. 2
Rozumiemy zgodnie z tern, że w pozaobrazie jest różnica kilka lat między rozłączeniem Maluczkiego Stadka od Wielkiego Grona a opuszczeniem świata przez Maluczkie Stadko i w tym czasie nie tylko wypełnia się pozaobraz czynności Elizeusza we wierszach 12 do 14, ale i wiele z tych rzeczy, które Elizeusz później dokonywa. Bez wątpienia, Pan urządził to dlatego, aby ukryć wyrozumienie aż po wypełnieniu się. aby dobrze wypróbować serca wszystkich w czasie wypełnienia się tej figury.
(51) Pan często odwraca czas porządku wydarzeń, aby ukryć myśl, jak wszyscy wiemy: 1) w doktrynalnym ustępie Rzym. 8:30, E. 218 p. 1; 219 p. 1; 2) w prorockim ustępie, Joel 2:28,29, E. 186, par. 1, i zauważcie także przykłady „onego sługi” takiego odwracania czasu. W ostatnim ustępie Pan opisuje błogosławieństwa restytucji wpierw, a potem dopiero błogosławieństwa Wieku Ewangelii, aby ukryć rzecz całkowicie, aż część tego proroctwa, podana na ostatku była bliską zupełnego wypełnienia wtedy dopiero proroctwo podane na początku było zrozumiane, że sie miało wypełnić później i 3) w bardzo ważnym i dobrze znanym ustępie, 3 Moj. 16:15-22. Tu Pan, nie zważając na porządek czasu wydarzeń, jak te miały następować w pozaobrazie, opisuje o jednych wydarzeniach aż do ich ukończenia, po których następuje opis drugich wydarzeń bez pomieszania obrazowych wypadków obydwóch części wydarzeń w taki sposób, aby mogły jasno oznaczać czas porządku ich wydarzeń w pozaobrazie, naprzykład: 1) Kozieł Pański był wpierw ofiarowany, 2) jego krwią pokropiono ubłagalnię, 3) wtedy odbyła się działalność nad kozłem żywym. W pozaobrazie wszystko czynione z kozłem żywym, po przywiązaniu go do drzwi, i rzucenie losów na obydwa kozły będzie dokonane przed pokropieniem krwią pozaobrazowego kozła Pańskiego pozaobrazowej ubłagalni. Ponieważ całe Wielkie Grono musi umrzeć, zanim pozaobrazowa ubłagalnia będzie pokropiona krwią pozaobrazowego kozła, to jest przedtem zanim Chrystus pojawi się w obecności Jehowy, aby uczynić pojednanie za świat. Bo, gdyby Chrystus pojawił się w obecności, aby uczynić pojednanie za świat, nimby całe Wielkie Grono umarło, w takim razie ci z tego Grona, którzy by byli jeszcze w ciele, straciliby ich przykrycie krwią pozaobrazowego cielca, a w następstwie tego pośliby na wtóra śmierć. Bo Wielkie Grono jest „domem” pozaobrazowego Aarona, za który dom tak dobrze, jak i „za samego siebie”, to jest, za ciało pozaobrazowego Aarona, ostatni czyni pojednanie przypisując im zasługę pozaobrazowego cielca. Bo Chrystus nie może z rąk Boskiej sprawiedliwości otrzymać zwolnienie zastosowanej zasługi dla użytku i na korzyść świata, aż w chwili, gdy wszyscy, którzy są pod przykryciem tej przepisanej zasługi, będą zwolnieni z pod niej przez Arcy-Kapłana. Maluczkie Stadko będzie zwolnione z pod tej zasługi przez dokonanie swej ofiarnej śmierci. Przetoż mamy tutaj sprawę zupełnie podobną do sprawy rozważanej pod figurą Eliasza i Elizeusza. Tak jak czynności połączone z kozłem Pańskim były doprowadzone do końca zanim nastąpiły doświadczenia z kozłem żywym, tak też czynności nad pozafiguralnym Kozłem Azazela dokonują się przed przedstawieniem krwi Kozła Pańskiego na pozafiguralnej Ubłagalni; tak samo wydarzenia z 2Król. 2:11-14 odnośnie Eliasza były doprowadzone do końca zanim wydarzenia odnośnie Elizeusza miały swoje miejsce w ogóle; jednak damy jasny dowód, że w pozaobrazie wszystkie wydarzenia w doświadczeniach pozaobrazowego Elizeusza (opisanych w. 2Król. 2:12-14) odbyły się po rozłączeniu się Maluczkiego Stadka od Wielkiego Grona, a przed wzięciem Maluczkiego Stadka do nieba.