Teraźniejsza Prawda nr 27 – 1927 – str. 19
z naszym wyrozumieniem pierwsze pozaobrazowe uderzenie Jordanu odbyło się między jesienią 1914 a jesienią 1916 roku. To jest w harmonji z oświadczeniem „Onego Sługi” w Z. 1916, str. 39; kol. 2, ostatni paragraf, lub w polskiej Strażnicy z kwietnia 1916 st. 8, kol. 2, par. 3, brzmi jak następuje: „Czy myślisz, że to (uderzenie Jordanu) jeszcze nie nastąpiło? — może się nasunąć pytanie. Zdaje się, że to jeszcze nie wypełniło się zupełnie. Czy Foto-Drama ma z tym coś do czynienia? Może być. Czy możemy spodziewać się czegoś więcej? Nie wiemy. Zdaje się, że jest jeszcze coś więcej,, lecz stanowczo nie możemy jeszcze tego powiedzieć”.
Z tego ustępu widzimy, że „On Sługa” około Nowego Roku, 1916, wierzył i pisał, że uderzenie Jordanu postępowało już w tym czasie i myślał, że należy spodziewać się czegoś więcej. Że pierwsze uderzenie Jordanu odbywało się od jesieni 1914, jest wyraźnie pokazane w Z. 1915, str. 286, kol. 2 par. 4 — porównaj z par. 3:—”Niezniechęceni Badacze Pisma Świętego postępują dalej, tak jak Eliasz z Elizeuszem postępowali po przejściu Jordanu. Odtąd już nie wyglądają szczególnej daty, jak i Eliaszowi nie było wskazane żadne szczególne miejsce, do którego miał się udać. (Strażnica z list. 1915 st. 5, kol. 4, par. 5). Porównajmy uważnie obraz i wydarzenie tego okresu, a zobaczymy czy nie zgadzają się harmonijnie z tą myślą.
(8) Zgodnie z myślą „Onego Sługi”, że Jordan wyobraża narody, ulegające wyrokowi potępienia, bo Jordan oznacza „osądzony”, potępiony; a wody w symbolach biblijnych wyobrażają narody w ich zorganizowanym stanie. (Obj. 17:15). Umyślnie mówimy, „narody w ich zorganizowanych stanowiskach”, bo to jest właściwe znaczenie tego słowa „narody” w liczbie mnogiej dlatego rozumiemy, że ustęp ten odnosi się do narodów, z punktu zapatrywania politycznego, religijnego, finansowego i przemysłowego, a więc przez słowo Jordan ma się rozumieć: władców, duchowieństwo, arystokracje, wodzów pracy i ich obrońców. Tak więc narody zorganizowane w te cztery związki, miały być srogo strofowane i poddane wyrokowi potępienia przez pozaobrazowego Eliasza, a to strofowanie jest pierwszą, a wyrok drugą i ostatnią częścią tego, co oznacza uderzenie Jordanu. Ufamy, że w dalszym ciągu stanie się to jaśniejszem.
(9) Dla wzmocnienia myśli „Onego Sługi”, że płaszcz Eliasza był oznaką jego władzy, jako Boskiego proroka Izraela, cytujemy fakt, że słowo przetłumaczone płaszcz (adareth) różni się od słowa, które oznacza szatę i nadaje myśl o insygniach (odznakach) czci, władzy i wspaniałości. Według objaśnienia pozaobrazu przez br. Russella, że płaszcz reprezentuje Boską władzę pozaobrazowego Eliasza, nadając mu prawo być mówczem narzędziem Pana do pozaobrazowego duchowego Izraela, jest dokładnem objaśnieniem. W rozbieraniu niektórych elementów wchodzących tej władzy „on sługa” pokazał nam między innemi, że to obejmowało upoważnienie, Prawdę i władzę finansową. Gdy badamy wyrażenie „władza, aby być Prorokiem Bożym” dowiadujemy się, że w wypełnieniu ona posiada następujące siedem stopni. Pierwsze, Boskie upoważnienie, tj. spłodzenie z Ducha; Drugie, upoważnienie przez Kościół, tj. uznanie tej usługi i sług; Trzecie, Prawdę; Czwarte, kontrolę dzieła Prawdy, którą Kościół posiadał i używał w swoim przedstawicielu „Onym Słudze”; Piąte, kontrola nad literaturą Prawdy, za pośrednictwem której poselstwo było wysyłane; Szóste, kontrola przewodników usługi, tj. Kolporterstwa, Pielgrzymstwa, Ochotnictwa, Fotodramy i dzieła wydawania Pism; i Siódme, kontrola nad władzami
kol. 2
finansowymi do prowadzenia dzieła. Małe zastanowienie zadowolili nas, że władza Kościoła jako mówczego narzędzia Bożego do Nominalnego Duchowego Izraela składała się z tych siedmiu stopni. Sprawa jest tak jasną, że nie wymaga więcej dowodów dla tych, którzy są zdrowo obznajomieni ze słowem Bożem i ruchem żniwa.
(10) Tak samo jak płaszcz był symbolicznym, tak było i zwinięcie tegoż. To reprezentowałoby połączenie i skupienie tych wszystkich siedmiu rzeczy do posługiwania się, to jest, że lud Pana, jako Nowe Stworzenie, uznając służbę i jej narzędzia używałby wszystkie Prawdy, kontrolę dzieła, literaturę, gałęzie, usługi i finansowe władze konieczne i nadające się do publicznej pracy w uderzeniu Jordanu, ale to wyłączyłoby wszystkie szczegóły władzy w rękach Pana, które nie byłyby potrzebne, ani nie nadające się do takiej pracy. Odnośnie tego cytujemy: Z.1916, str. 5, kol. 1, par. 5. Strażnica stycz. 1916, str. 2, kol. 3 par. 1. „Być może, iż sprawy finansowe, władza reprezentowana przez płaszcz Eliasza mogą stać się powodem, a może co innego. Musimy jeszcze zaczekać, byśmy mogli się przekonać, co do tego prowadzi. W międzyczasie staramy się wszystkie gałęzie pracy utrzymać w zupełnym biegu i porządku, abyśmy cokolwiek się przytrafi, byli gotowi tę chwilę spotkać.” A w Z. 1916, str. 263, kol. 2 par. 4, czytamy: „Co miałoby stanowić zwinięcie płaszcza Eliasza, wyobrażającego jego moc, jak długo i wiele będzie wymagało czasu do skupienia sił (zwinięcia płaszcza Eliasza) do uderzenia? Tego nie wiemy”.
(11) Gdy patrzymy na usługę publiczności wyżej wspomnianych lat, widzimy, że była przez Nowe Stworzenia z upoważnienia Kościoła dokonaną przez posługiwanie się tymi Prawdami, które wykazały złe uczynki różnych narodów w ich powyżej wymienionym stanie Chrześcijaństwa, zorganizowanym na cztery grupy. Znajdujemy, że wszystka praca i kontrola pracy do publiczności pod kierownictwem „onego sługi”, była połączeniem „i skupieniem sił, które były reprezentowane przez zwinięcie płaszcza Eliasza. Wszystka literatura, nadająca się do wykazania złych czynów tych, którzy twierdzili, że wykonywują swoją władzę z Boskiego upoważnienia i wszystkie gałęzie usługi, rozszerzające tę literaturę były użyte. Na przykład, Tom IV był specjalnością w rękach kolporterów, przez ręce armii ochotników różne gazetki, były rozpowszechniane, jak: „Świat w ogniu”, Uciśnienie Narodów poprzedzi Armagedon”, „Fałsz ordynacji Duchowieństwa”, „Dlaczego finanse drżą”, „Społeczny stan warunków ponad ludzkie siły do uleczenia”, itd., itd. Foto-Drama w rękach swych pracowników była przedstawiona i w czasie światowej wojny była tak przygotowaną, że jej przedstawienie było skutecznym w uderzeniu Jordanu, dzięki swej zawartości, a nakoniec publikowanie kazań w tysiącach różnych pism. Dodatnio publiczne wykłady i prywatne rozmowy o takich przedmiotach, jak: „Walka Armagedonu”, „Świat w Ogniu”, „Co będzie po Wojnie”, „Obalenie Szatańskiego Królestwa”, „Wojna w Proroctwach” itd., itd., były na porządku dziennym w owym czasie. Na koniec wszystkie pieniądze, jakie wtedy zbywały, były obracane na pracę publiczną i przelewane do odpowiedniej gałęzi usługi. W ten sposób połączenie i skupienie siedmiu czynników władzy Kościoła w celu uderzenia nastąpiło od jesieni 1914 do jesieni 1916. Bo między zwinięciem płaszcza do uderzenia, a takim połączeniem i skupieniem tych siedmiu czynników w celu strofowania i ogłoszenia wyroku — Osądzenie (potępienie) pozaobrazowego Jordanu — jest kompletnem; dlatego pokazuje, że mamy rację w naszym wyrozumieniu