Teraźniejsza Prawda nr 526 – 2013 – str. 43
grzesznym z grzeszników i dlatego obiektem nienawiści i niezrozumienia (zaślepienia), R2831, 3081, kol. 1.
Gdyby w żydowskiej postawie nie było żadnej zmiany od 1878 roku, to Brat Russell, jako chrześcijański duchowny, w latach 1910 do 1916, w żadnym wypadku nie miałby z ich strony tak przychylnego odbioru, jaki otrzymał; ponieważ chrześcijański duchowny głoszący Żydom o Syjonizmie w 1878 roku, zostałby przez nich potraktowany jako hańba dla nich samych i odraza dla Boga.
Biblia, zawierająca zarówno Stary, jak i Nowy Testament, oraz hebrajskie Nowe Testamenty Delitzscha i Ginsberga były coraz bardziej czytane w żydowskich kręgach i powoli, lecz pewnie usuwały izraelskie zaślepienie i uprzedzenie.
„Żydzi dla Jezusa” i inne grupy odnoszą znaczące sukcesy w pozyskiwaniu Żydów do wiary w Chrystusa jako Mesjasza. Wielu podkreśla, że Żydzi nie muszą porzucać swego żydowskiego dziedzictwa, by przyjąć Jezusa jako Mesjasza, lecz przez takie przyjęcie stają się „spełnionymi” lub „zupełnymi” Żydami.
Żydzi przyznają, że działalność „Żydów dla Jezusa” i innych podobnych grup ma wpływ na wielu Żydów, szczególnie wśród młodszych, by wierzyli w Jezusa jako Mesjasza lub przynajmniej patrzyli na Niego bardziej łaskawie. Ten wpływ powoduje, że Żydzi, szczególnie ci starsi, podejmują usilne i szczególne działania w różnych kierunkach, starając się powstrzymać młodych ludzi przed przyjmowaniem Chrystusa jako Mesjasza oraz starając się zmienić nastawienie tych, którzy już to uczynili. Oczywiście, nie powinniśmy się spodziewać pełnego wyzwolenia tej części Izraela z zaślepienia, aż do zupełnego zakończenia obydwu faz ucisku Jakuba, lecz praca, która została dokonana, jest oczyszczaniem gruntu dla tego wspaniałego rezultatu. Radujemy się ze wspaniałego postępu, który został dokonany podczas minionych 135 lat w usuwaniu zaślepienia z części Izraela, ponieważ jest to bardzo istotny znak czasu. To powinno pomóc wszystkim w uświadomieniu sobie, że drzwi wejścia do wysokiego powołania naprawdę są zamknięte.
POWRÓT IZRAELA DO OJCZYZNY
Prawdopodobnie najwspanialszym i najbardziej znaczącym wypełnieniem biblijnego proroctwa jest postępujący od 1878 roku powrót Izraela do ojczyzny i jej wielki rozkwit pod ich opieką oraz ich rozwój, jako narodu od 1948 roku, pomimo zazdrości i nienawiści Arabów, którzy w licznych wojnach bezskutecznie usiłowali ich wypędzić.
Ich powrót oraz pomyślność jest przepowiadana w licznych wersetach Biblii. Cytujemy kilka z nich: Jer. 16:14-18; 30:4-8, 18-22; 31:4-14, 21, 23-25, 27, 28, 35-40; 32:37-44; 33:7, 10, 11; Ezech. 36:1-15, 24-38; 37:1-28; Ozeasz 3:4, 5.
To właśnie 135 lat temu, w czerwcu 1878 roku, Berliński Kongres Narodów pod przywództwem angielskiego premiera Disraeli (pochodzenia żydowskiego) uczynił kwestią Międzynarodowego Prawa, by Żydom udzielić prawa do osiedlania się w Palestynie, usuwając dla nich tę uciążliwą przeszkodę. Anglia objęła ogólny protektorat nad azjatyckimi prowincjami Turcji, włączając w to Palestynę, a turecki rząd zmienił na lepsze swe prawa wobec cudzoziemców, co poprawiło sytuację Żydów mieszkających w Palestynie, jak również częściowo otworzyło drzwi do osiedlania się tam innych, wraz z przywilejami posiadania nieruchomości.
Dużo więcej można byłoby powiedzieć o powrocie Izraela, o pomyślnym rozwoju tego kraju pod ich opieką, o ich prosperowaniu jako narodu itd., lecz te sprawy są szeroko nagłaśniane przez informacje w środkach masowego przekazu i są powszechnie znane. Związane z tym artykuły od czasu do czasu są publikowane w naszych czasopismach.
Zatem wszyscy radujmy się ze wspomnianych wyżej oraz innych ważnych wydarzeń, a także początków innych znaczących wydarzeń w wielkim Boskim Planie Wieków! Niech wiedza o tym, że nasz powracający Król dokonuje tych ważnych rzeczy w Boskim Planie, napawa nas entuzjazmem oraz pobudza nas do współpracy na jakimkolwiek możliwym polu Jego pracy! Wychwalajmy Boga i Chrystusa i nie ustawajmy w studiowaniu, praktykowaniu i rozpowszechnianiu drogocennego poselstwa Prawdy!
PT’13, 34-43;