Teraźniejsza Prawda nr 524 – 2013 – str. 7
Przymierzem z Izraelem według ciała; a poprzez nich będzie błogosławić wszystkie narody ziemi, tak by wszyscy chętni i posłuszni mogli stopniowo osiągnąć poziom dzieci Bożych i zdobyć „wolność synów Bożych” – wolność od grzechu, smutku, bólu i śmierci. Tak jak Stare Przymierze Zakonu było wyłącznie z Izraelem, tak Nowe Przymierze (Zakonu) będzie wyłącznie z Izraelem. Inne narody będą miały w nim udział poprzez stanie się Izraelitami, „prozelitami bramy”, nie na mocy Starego, ale na mocy Nowego Przymierza (Ezech. 16:60, 61). „Kto ma uszy, niechaj słucha” (Obj. 2:7).
Kościół przychodzi do Chrystusa jako Jego Członkowie, Ciało i Oblubienica. Izrael wejdzie do rodziny Chrystusa, Głowy i Ciała, jako dzieci. „Zamiast ojców twych będą dzieci twe”. A ten sam przywilej zostanie zaoferowany wszystkim, przywilej odrodzenia się „w odrodzeniu”, gdy uwielbiona Oblubienica zasiądzie z Nim na tronie (Obj. 19:6, 7).
PRZYMIERZE WIECZNE
Zarówno Przymierze Abrahamowe, jaki i Nowe Przymierze są w Piśmie Świętym nazywane „Przymierzem Wiecznym” w kontraście do Przymierza Zakonu, które przeminęło, nie przyniosło pożytku z powodu swej „nieużyteczności” (Żyd. 7:18). Jedno zostaje zachowane w drugim, tak jak duchowe Nasienie (duchowy Izrael) będzie rządził i błogosławił poprzez ziemskie Nasienie (cielesny Izrael). Zwróćmy uwagę na świadectwo Pisma Świętego mówiące, że pierwotne Przymierze Łaski (Sary) jest wieczne (1Moj. 17:7, 13, 19; 2Sam. 23:5; Ps 105:8-10). Zwróćmy uwagę na inne wersety, które proroczo stosują to samo określenie do Nowego Przymierza (Jer. 32:40; 31:31, 32; Ezech. 16:60). Zwróćmy dokładną uwagę na kontekst wskazujący na to, że w każdym przypadku mowa jest o Tysiącleciu.
KREW PRZYMIERZA WIECZNEGO
Krew Przymierza Wiecznego jest „krwią Jezusa”, Jego ofiara zapewniła zasługę, poprzez którą wierzący zostali następnie „usprawiedliwieni z wiary” na mocy Przymierza Łaski (Sary), a nie na podstawie Nowego Przymierza, które jeszcze nie funkcjonuje, i które początkowo zostanie zawarte wyłącznie z Izraelem, a ostatecznie rozciągnie się na cały rodzaj ludzki. Krew czy też ofiara Jezusa jest także „krwią Nowego Przymierza”, które ma zostać w przyszłości ustanowione z cielesnym Izraelem.
Zauważmy, jak jest to podane w Izaj. 55:1-3. Wierzący Wieku Ewangelii są tutaj opisani jako ci, którzy łakną i pragną sprawiedliwości. Pociągnięci przez Ojca przyszli w Wieku Ewangelii do Jezusa. Nie należą do tych, którzy – ślepi i głusi pod mocą szatana – miłują ciemność bardziej niż światłość i będą potrzebować przepisów oraz korekt Królestwa, by się ugiąć i do tego przyznać podczas panowania Nowego Przymierza zawartego z Izraelem, a pośrednio z wszystkimi narodami.
Pan oferuje „tłustość” czy też śmietankę Przymierza Wiecznego mówiąc, by słuchali, a ich dusza żyć będzie, zaś On przyzna im pewne, obiecane miłosierdzia Dawidowe. Dawid znaczy umiłowany i jest kolejnym imieniem Odkupiciela – antytypicznego Króla Izraela z Boskiego mianowania.
Najwyraźniej niniejsze proroctwo było wezwaniem z Wieku Ewangelii do tego, by dzielić z Jezusem chwałę, cześć i nieśmiertelność Królestwa. Zwróćmy uwagę na kontekst: „wezwiesz naród, którego nie znasz, a narody, które nie znały ciebie, będą śpiesznie podążać do ciebie” (Izaj. 55:5). Bez wątpienia jest tu mowa o Kościele – duchowym Izraelu, „narodzie świętym”, ludzie szczególnym, wybranym z wszystkich narodów do niebiańskiego Królestwa.
Zwróćmy uwagę na opis Chrystusa Jezusa i Jego „Ciała” w Księdze Izajasza 42:1-7. Zauważmy, że Mesjasz jest „dawany” za Przymierze [ofiarowywany na rzecz Przymierza] ludowi (Izraelowi) i za światłość narodom – poganom, aby umożliwić im wejście do tej światłości dzięki błogosławieństwom Nowego Przymierza Izraela.
Obecnie odniesiemy się pokrótce do wszystkich wersetów Pisma Świętego, które mówią o Nowym Przymierzu, po to, byśmy mogli zauważyć, iż są w pełnej harmonii z powyższym. Zbadaliśmy już jedno oświadczenie związane z naszym wersetem i widzimy, że ma ono zastosowanie do końca tego Wieku – potrząśnięcia narodami i wszystkim tym, co nie jest w harmonii z Bogiem, w ramach przygotowań