Teraźniejsza Prawda nr 24 – 1926 – str. 79
poglądom br. Russella, na wątłym dowodzie, że nie może to być zastosowane do zgromadzonego Izraela, z powodu niewiary i małej liczby Izraela, i dlatego jest nierozumnym, że reszta anarchistów opuści wszystkie narody po anarchii i przyjdzie, aby plądrować Izraela w Palestynie? Dlaczego napad na niewierzącego Izraela miał by być nierozumnym? Właśnie ich niewiara potrzebuje takiego doświadczenia (co jest rozumnym) aby ich upokorzyć z niewiary. A stosunkowo ich mała liczba i ich wielkie bogactwa zachęcą resztę anarchistów 3 wszystkich narodów do napadu na zgromadzonego Izraela, ku ich własnemu ostatniemu ukaraniu, jak Ezech. 38;39 rozdział tego uczy. Tak więc wyjaśnienie br. Russella jest bardzo rozumnym, gdy zaś to w artykule jest płytkim i głupim tłumaczeniem zdolnością nowych poglądów prezydenta towarzystwa.
W Z’25, 243-240 jest artykuł pod tytułem „Protekcja i Wyzwolenie”. Podobnie jak inne artykuły prezydenta towarzystwa, ten również zawiera wiele błędnych „nowych poglądów”. Jeden z nich (par. 16 20) jest dany do podtrzymania jego fałszywego poglądu na szatę sprawiedliwości, co już zbiliśmy w Ter. Pr. Daję fałszywe zastosowanie do Zach. 3:1-8. gdzie Jozue, w typie na Chrystusa, Głowę i Ciało, jest przedstawiony odziany na ciele, nie na głowie, brudnymi łachmanami, i zmienione jest potem odzienie. Brat Russell wyjaśnia to właściwie w Z’93, 13. Jak Aaron był odziany w szaty piękności i chwały przy poświęceniu, aby pokazać przyszłą chwałę Chrystusa, tak to widzenie wyobraża Chrystusa w Jego Ciele, nie w Głowie, najprzód ze względu na przeszłość przed przypisaniem zasługi Chrystusowej, gdy wszystka nasza sprawiedliwość była jak brudne łachmany, a potem porzucając wzgląd przeszłości, pokazuje tę samą klasę po przypisaniu zasługi, przedstawione przez zmianę szat w obrazie. Że brudne łachmany nie mogą odnosić się do tej klasy po przypisaniu zasługi Chrystusowej, jak artykuł twierdzi, jest widocznym: (1) ponieważ potem są w czystych szatach – w szacie sprawiedliwości, przedstawionej przez białe, czyste szaty synów Aarona przy służbie poświęcenia; i (2) ponieważ brudne i poplamione szaty przyczyniają się do utraty miejsca w Klasie Chrystusa (Jud 23; Obj. 7:14; 4Moj. 8:21) a to zbija nowy pogląd. Przedstawienie wiernych przy poświęceniu i spłodzeniu z ducha po opuszczeniu Babilonu jako będących w brudnych i nieczystych szatach, jak artykuł, którego przeglądamy twierdzi, pokazuje coraz większe zaciemnianie się prawego oka pisarza. Czysta biała szata Chrystusa pokrywała nas nawet w Babilonie i gdy wyszliśmy z niego.
Zgadzamy się z jego stosowaniem Psalm 32:9, 10, do upartych, hardych braci, którzy znieważają Prawdę (par. 23) i możemy dodać, że prezydent towarzystwa jest najupartszym i najhardszym z wszystkich, którzy znieważają Prawdę, jak prawie wszystkie jego artykuły dowodzą. Biada takim a mianowicie prezydentowi towarzystwa (Mat. 24:51) gdyż on jest jedynym najwięcej odpowiedzialnym i największym przekręcicielem Prawdy z wszystkich żyjących ludzi, ponieważ zwiódł jego zwolenników do uwierzenia, że te ustępy Pisma Św. odnoszą się do nas, wiedząc dobrze o tym,
kol. 2
że oni rozumieją co on myśli, gdy stosuje te i podobne Pisma do nas.
W 33 par. i w późniejszych artykułach często używa słów „nie do czasu” w parafrazie do Obj. 10:6 „że czasu już nie będzie” to znaczy „że nie mamy się już więcej interesować co do czasu.” Taka samo widoczna fałszywa i głupia myśl jest podana o tym co anioł przysiągł. Łączność Obj. 10:6 pokazuje, że zaczęcie trąbienia siódmej trąby było jeszcze w przyszłości. Dlatego słowa nie znaczą to co on chce aby znaczyły, ponieważ lud Boży jest zachęcany do gorliwego badania (Obj. 1:3) między innymi rzeczami do pewnych zarysów czasu przed przysięgą tego anioła z czego te słowa są częścią. Jest jeszcze wiele zarysów czasu co do przyszłości, których badania udzielają błogosławieństw Epifanią oświeconym świętym jak dawniejsze badania teraz wypełnionych rzeczy również ubłogosławiły. Dla czego więc zniechęcać pilne badanie zarysów czasu? Właśnie dlatego, że w jego deluzji na 70 jubileuszowych cykli, przeciwko którym żeśmy zaraz z początku przestrzegali, twierdził, że pięć rzeczy wypełnia się przed 1925: (1) wyswobodzenie Kościoła; (2) koniec ucisku; (3) powrót Starożytnych Świętych; (4) ustanowienie ziemskiej fazy królestwa i (5) ustanie śmierci Adamowej – Miliony itd. lecz niestety nie wypełniło się.
Jego pewność względem tej daty powinna już dawno wzbudzić niezadowolenie na jego poglądy, co też uczyniło w trzeźwych umysłach. Lecz teraz już jest dowiedzionym oszukaństwo. Brat Russell uczył przez pewien czas, że w 1914 Kościół będzie wyzwolony, lecz więcej niż rok przedtem powiedział Kościołowi, że to się jeszcze nie wypełni w 1914. Tysiące zwolenników prezydenta towarzystwa utracili już zaufanie w niego, i 10 z dobrej przyczyny. Lecz teraz znów agituje, że nie mają się głęboko interesować zarysami czasów. Chciałby, ażeby całkowicie zapomnieli o tym, jednak nie powinni tego zapomnieć, że ich oszukał. Powinni to sobie zapamiętać na dowód, że on nie jest prawdziwym nauczycielem. Gdyby posiadał pierwsze zdolności prawdziwego nauczyciela pokorę, chęć do nauki – nasze jasne zbicia jego jubileuszowych błędów już w 1920 roku i nadal, ocaliły by go od obecnego stanowiska; lecz ponieważ był upitym i hardym, nie usłuchał i „będąc zwiedzionym, innych zwodzi.” W papieski sposób, krytykuje tych, co dowiedli jego błędy, , że są upornymi i jakoby strachem piekielnym małego Babilonu, grozi takowym utratą koron! Nagania jego zwiedzionych zwolenników do wy konania „wielkiej pracy” towarzystwa, ażeby nie wypadli ze społeczności. A ci którzy są upici i hardzi, jak on, będą go słuchać i nic pożytecznego od niego się nie nauczą. Tacy otrzymają jeszcze sroższe i gorsze (Merary – gorzki) doświadczenia, nim przyjdą do swego rozumu. Lecz tym drogim dawniej oszukanym braciom, którzy teraz mu się sprzeciwiają, życzymy błogosławieństwa które na pewno otrzymają, jeżeli bojują o wiarę świętą przeciwko fałszywemu nauczycielowi i niebezpiecznemu wodzowi (Judy 3-5).
Jeszcze inne odrzucenia nauk „wiernego sługi” przez nowe poglądy znajdują się w Z’25, 259-263