Teraźniejsza Prawda nr 4 – 1923 – str. 47
w Elizeuszu, który symbolizuje Wielkie Grono w tym urzędzie i w tej pracy. Zło Wielkiego Grona bywa zwykle popełniane w jego stosunku względem Boga, względem Chrystusa i Maluczkiego Stadka; dlatego też Elizeusz nie jest szczególnie użyty do reprezentowania ich. Zła te wyobrażane są z reguły przez inne figury Wielkiego Grona. Jednakowoż Elizeusz zrobił rzeczywiście pewne rzeczy, które symbolizują charakterystyki Wielkiego Grona. Zachowanie jego nie oznaczało się tak wysokim stopniem lojalności jak Eliasza. Przyjrzyjmy się niektórym charakterystykom Elizeusza, które są niepochlebne i których Brat Rutherford nie wspomina, a zobaczymy, że symbolizują one części charakterystyk Wielkiego Grona.
Pierwsza z nich łączy się z jego pomazaniem, które dokonane zostało przez rzucenie nań płaszcza przez Eliasza. Opowiadanie wykazuje, że był on światowego usposobienia, podobnie jak człowiek, który pragnął odłożyć naśladowanie Jezusa, dopóki ojciec jego nie umrze i nie będzie pochowany. (Mat. 8:21, 22) Elizeusz nie chciał iść za Eliaszem zaraz. Chciał zaspokoić wpierw swoją miłość dla swych rodziców i przyjaciół, zanim by poszedł za Eliaszem za co ten go zganił. (1 Król. 19:19-21) Także podobnym do Lota (drugiego obrazu Wielkiego Grona, lecz z innego punktu) Elizeusz podobny był tym razem. Opowieść ta symbolizuje usposobienie światowe Wielkiego Grona.
Następnie spotykamy Elizeusza w przejściach 2 Król. 2:1-6 i znajdujemy go tutaj przedstawionego, jako oddzielnego i odrębnego od Eliasza, oraz przeciwstawionego mu (a przeto nie symbolizującego tej klasy). Eliasz nie był tak dotkliwie doświadczony w Galgal, w Betel, a w końcu w Jerychu, jak to było z Elizeuszem. Pozafiguralny Elizeusz przedstawiony jest tutaj, jakoby miał robić wielkie wysiłki pomiędzy przesiewaniami, aby nadal iść w ślad pozafiguralnego Eliasza Z. 1904. str. 252 i 253 itd.. właściwie reprezentują to, jako wyobrażające taki, że bracia, którzy znajdują się teraz w Wielkim Gronie, zostali niemal wygnani z Maluczkiego Stadka, z powodu jego postępowania, i tylko dzięki mocnym wysiłkom (symbolizowanym przez przysięgę Elizeusza „Jako żywy Pan, i jako żywa dusza twoja, że się ciebie nie puszczę”), wstrzymali się od odpadnięcia od nich do Klasy Drugiej Śmierci która opuściła Maluczkie Stadko. Przytoczymy kilka dobrze znanych wypadków braci, którzy teraz zdają się być w Wielkim Gronie, którzy przeszli takie ciężkie doświadczenia, i którzy wśród nich o mało nie odpadli do Klasy Drugiej Śmierci. Nie wzmiankowalibyśmy o nich, gdyby nie było dobrze wiadomym o ich ciężkich próbach. W roku 1908 Brat MacMillan na jakiś czas połączył się z A.E. Williamsonem i z innymi w złośliwych atakach na Brata Russella w zamiarze usunięcia go ze stanowiska kontrolera pracy Żniwa: i tylko po bardzo ciężkim doświadczeniu był on w stanie podźwignąć się. Nieco później Brat Woodworth usiłował w inny sposób usunąć Brata Russella, jako kontrolera pracy Żniwa, i zajęty był drukowaniem broszury przeciwko niemu i poglądom jego na Przymierze, gdy przez opatrzność wstrzymany został w swoim postępowaniu; i po ciężkim doświadczeniu zwrócił się i tym sposobem wstrzymany został od popadnięcia, w Klasę Drugiej Śmierci. Zatem w te i w inne sposoby zmagania się ich powyżej opisane, wyobrażane są częściowo
kol. 2
przez walki Elizeusza, aby pozostać z Eliaszem i są przykładami przejść, jakie przechodzą inni z Klasy Wielkiego Grona. Moglibyśmy przytoczyć przejścia innych braci wybitnych w Towarzystwie, którzy staczali podobne walki, aby pozostać z Maluczkim Stadkiem, lecz ponieważ wypadki ich nie są tak dobrze znane, przeto wstrzymujemy się od tego. Jednakowoż postępowania Elizeusza w tym wypadku wyraźnie symbolizuje przejścia Wielkiego Grona, podczas gdy przejścia Eliasza symbolizują przejścia Maluczkiego Stadka. Widzimy więc w Elizeuszu charakter Wielkiego Grona.
Następnie znajdujemy Elizeusza niewspółdziałającego z Eliaszem w pierwszym uderzeniu Jordanu (2 Król. 2:8), chociaż chodził z nim. Symbolizuje to brak gorliwości, a zatem Elizeusz symbolizuje w tym akcie inną jeszcze charakterystykę Wielkiego Grona.
Wkrótce znów potem znajdujemy Elizeusza pragnącego władzy i wyciągającego ręce po urząd Eliasza, posłańca Bożego dla Izraela z imienia. (2 Król. 2:9, 13.) Jest to zaiste figura charakterystyki Wielkiego Grona.
Następnie znajdujemy go rozdzierającego szaty swoje, co symbolizuje czynienie wielkiego złego. Zob. TERAŹNIEJSZĄ RAWDĘ, No. 1.
Następnie znajdujemy Elizeusza starającego się nakłonić synów proroków, aby nie poszukiwali Eliasza. Pozafigura tego dowodzi, że Elizeusz nie chciał mieć współzawodnika przed ludem. Znowu znajdujemy tutaj charakterystykę ilustrująca zalety Wielkiego Grona. Każdy czytający historię Eliasza i Elizeusza widzi, wielkie różnice w ich charakterach. Eliasz jest śmiałym, bezwzględnym Reformatorem, który nie miesza się z ludźmi światowymi, chyba w tym celu, aby ich gromić i nawoływać do pokuty, a osobliwie trzymającym się z dala od towarzystwa z bałwochwalczymi królami i ich poplecznikami, podczas gdy Elizeusz przestawał z takimi królami i książętami, jako i z biednymi, i miał wielki wpływ pomiędzy pierwszymi i często w swojem obcowaniu z nimi działał kompromisowo. Usposobienie niebiańskie jest tutaj przeciwstawione usposobieniu światowemu. Pokazane, jest, że charakterystyki Eliasza symbolizują charakterystyki Maluczkiego Stadka, podczas gdy Elizeusza symbolizują charakterystyki Wielkiego Grona. Widzimy, że z pewnymi protestami Elizeusz sprzyja złemu Joramowi Izraelskiemu (2 Król. 3:12-19), co daje obraz tego, jak przewodnicy Towarzystwa ustąpili od swych zasad na wiosnę w roku 1918, po aresztowaniu ich i prorokowali zwycięstwo dla aliantów (mianowicie na konwencji Wielkanocnej w Brooklynie w roku 1918), po stronie których odtąd stali i do pewnego stopnia działali. Znowu charakterystyki Wielkiego Grona! Elizeuszowe przedstawienie i ustępowanie tak wielu Synom Proroków (symbolizującym nie poświęcone osoby. 2 Król. 2:3. 5; 6:1-4; 9:1-13, itd.), wykazują charakterystyki Wielkiego Grona, szukającego towarzystwa niepoświęconych, pozwalającego im pokaźnie wpływać na ich działalność. Elizeuszowe przekręcanie faktów w sprawie Syryjczyków (2Król. 6:19) symbolizuje niektóre jeszcze inne „plamy” Wielkiego Grona. 2 Król. 6:32 wykazuje jak Elizeusz umiał potajemnie mówić źle o swoim królu i mógł nakazać nieposłuszeństwo dla jego rozkazów – jeszcze niektóre charakterystyki Wielkiego Grona. Układanie się Eliaszowe, aby jeden z Synów Proroków pomazał Jehu, aby potajemnie zbuntował się przeciw