Teraźniejsza Prawda nr 23 – 1926 – str. 63
w Prawdzie danego od Pana przez „wiernego sługę”, którego ci, którzy teraz są wodzami P.B.I. dawno w drukowanym słowie głosili, że jest z Boskiego rozporządzenia w sprawach, korporacyjnych między ludem Bożym. Jeżeli nasze wyrozumienie na znaczenie wieży Fanuel jest właściwe, spodziewamy się że Pan usunie czarter P.B.I. Możemy tu nadmienić, że postępki wodzów P.B.I. przez złamanie Fort Pitt Komitetu i Uformowanie ich teraźniejszej organizacji jest wyobrażone przez prawdopodobnie najwięcej zgromiony czyn podany w całym Starym Testamencie. Gdy to stanie się jasne, ich czarter i wodzowie zostaną odrzuceni (w. 17).
(76) Opowieść (wiersz 10) opisuje teraz obóz i zastępy Zebeę (ofiara) i Salmana (cień). Jak przedtem nadmieniliśmy, że Zebee wyobraża doktrynę o wiecznych mękach, najgłówniejszą z dwóch głównych błędów pozaobrazowych Madianitów. To słowo pochodzi z hebrajskiego czasownika Zabach, co znaczy ofiarować i jest używane w odnoszeniu do ofiar dla Jehowy (1Sam 1:3; Psalm 4:6; 1Moj. 31:54) i w odnoszeniu do ofiar diabłom (5Moj. 32:17; 2Kron. 28; Psalm 106:37, 38; Oz. 11:2). Jeżeli nazwa jest zastosowana do poganina, jak w 10 wierszu, to odnosi się do ofiar dla diabłów, mianowicie dla Molocha (3 Moj. 18:21; 20:2-5; Jer. 32:35) który, jak rozumiemy, jest typem na fałszywe chwalenie Boga przez wierzących w wieczne męki. Dlatego poganin Zebee wyobraża doktrynę o wiecznych mękach. Salman podług niektórych podań znaczy cień, duch; a podług innych podań znaczy cień lub zaprzeczenie protekcji. Pierwsza definicja podaje myśl o doktrynie przytomności umarłych, ostatnia, jeżeli złączona z idącą wiecznych mąk, jak nazwa Salman jest zawsze złączone z nazwą Zebee, także wyobraża doktrynę o przytomności tych umarłych, którym zaprzeczono protekcji. Nie robi różnicy, które określenie przyjmujemy, w każdym wypadku pozaobrazowe znaczenie, to doktryna o przytomności umarłych. To jest również jednym z Królewskich błędów pozaobrazowych Madianitów. Karkor, w którym Zebee i Salman byli, znaczy grunt, fundament, i wyobraża doktrynę o nieśmiertelności duszy, i jest doktryną w której obie doktryny, to jest o wiecznych mękach i o przytomności umarłych się zawierają. Jest to rzeczywiście fundamentem (Korkor) tych dwóch doktryn. W uprzedzających dwóch walkach, w Gedeona pierwszej, i owej razem z mężami z Naftali, Aser Manase i Efraim, ośm dziewiątek zastępów Madiańskich zostało zabitych, a pozostało tylko 15,000. To wyobraża, jak przed wtórą walką pozaobrazowego Gedeona większość ludzi, którzy podtrzymywali („mężowie, którzy wyciągnęli miecze) główne doktryny, przez które Szatan trzymał swe Królestwo w kontroli, zaniechał i tych doktryn; i dla jego oryginalnego kłamstwa (1Moj. 3:4, 5; Jana 8:44) bardzo zmniejszył liczbę ich bronicieli: (około 15,000, którzy byli pozostali – wiersz 10).
OSTATNIE MASZEROWANIE I WTÓRA WALKA
(77) Wiersz 11 opisuje ostatnie maszerowanie i wejście w wtórą walkę. Gedeon w nienadmieniony sposób otrzymał dosyć potrzeb dla jego małej, lecz wiernej armii. Tak samo pozaobrazowy Gedeon, przez książkę „Life, Death-Hereafter”, broszurki o Piekle Biblijnym i o spirytyzmie, Starożytnym i Nowoczesnym,
kol. 2
przez pięć najlepszych gazetek naszego br. Russella na podobne przedmioty (w polskim języku przez wykłady polskich wiernych braci na powyższe tematy, i gazetki „Gdzie są umarli” i „Co to jest Dusza” otrzymał dosyć amunicji dla Jego małej lecz wiernej armii. I oba Gedeon i zaopatrzeni maszerowali za ich nieprzyjaciółmi. Jak obrazowy Gedeon przemaszerował koło tych w namiotach („co mieszkali w namiociech”) tak samo pozaobrazowy Gedeon przeszedł obok tych, co mieszkali w pozaobrazowych namiotach. Jak miasto wyobraża rząd religijny, religijną organizację, jak towarzystwo i P.B.I, tak ci, co mieszkali w namiotach, wyobrażają tych, którzy nie są w religijnym rządzie, w religijnych organizacjach. Dlatego wierzymy, że Koaci lewici w ich Amramickim oddziale są to wyobrażeni przez tych „co mieszkali w namiotach”, myśl jest ta: gdy Pan czynił przygotowania dla Jego wtórej walki z pozaobrazowymi Madianitami, On przeszedł obok i pozostawił ich jako niebiorących udział w Jego wtórej walce, Amramitów, to jest niezorganizowanych lewitów, a tymi są Koaci, którzy nie mieli symbolicznych organizacji, wozów (4 Moj. 7:8). I tak się właśnie stało. Odłączenie Amramitów od Kapłanów w Filadelfii i Jersey City zaczęło się w marcu 1920 i skończyło się około 18 lipca, gdy świecki ruch Misjonarski (Laymen’s Home Missionary Movement) zaczął działać, gdy wtóra walka się zaczęła. Przejście obok ich znaczy, że nie miał mieć z nimi czynności przed wejściem do walki, a zostawiając ich znaczy, że oni, odłączeni od Jego 300, nie mieli brać udziału w walce. I to było prawdą, jak możemy to widzieć w naszym artykule „Amramizm objawiony” w numerach 22, 24 i 25 Angielskiej Ter. Prawdzie. I rzeczywiście nie mieli żadnego udziału w tej chwalebnej wtórej walce pozaobrazowego Gedeona. Jak opatrznościowo i rozumnie, że wtóra walka nie zaczęła się prędzej, aż ostatnia subdywizja lewitów w prawdzie pod złym dowództwem miała być odłączoną od wiernych!
(78) Maszerując ku wschodowi od Kobe (szczekanie) i Jegboa (wysoki, pyszny) zdaje się wyobrażać, że z jednej strony symboliczne psy między ludem w Prawdzie (Mat. 7:6 zobacz Bereański Komentarz) jako obrońcy mieli szczekać i warczeć i kąsać małą liczbę wiernych, a z drugiej strony pyszni i nadęci między ludem w prawdzie mieli wzgardzić wysiłkami małej liczby wiernych, ci na wschód od nich – gdzie słońce wschodzi – bliżej Pana, i dlatego byli bezpieczniejszymi od spornej klasy, i wykluczeni do wzgardy innych.
(79) Atak w obrazie i pozaobrazie był zadziwiający (a obóz się był ubezpieczył). To jest rzeczywiście prawdą w każdym oddziale pozaobrazowego ataku. Atak zaczął się publicznym wykładem w Filadelfii 18 lipca 1920 na przedmiot „Upadli bohaterzy Ameryki – pociecha dla ich pozbawionych” i z ogłoszeniami; wyglądało to dosyć niewinnie dla pozaobrazowych Madianitów. Nie podejrzewali, że za przedmiotem i jego ogłoszeniami był atak na wieczne męki i przytomność umarłych. Byli oni rzeczywiście zdziwieni! Nasi pracownicy zebrań modlitw idąc na zebrania oświadczeń nominalnego kościoła, udzielają dobrych oświadczeń, które odświeżają tam ludzi. Ci również nie są