Teraźniejsza Prawda nr 22 – 1926 – str. 37
To same rozdzielenie Maluczkiego Stadka i Wielkiego Grona jest wyobrażone w Najwyższym Kapłanie prowadzącym Kozła Azazela od drzwi Przybytku do bramy dziedzińca. W Teraźniejszej Prawdzie daliśmy już o tym szczegóły, pokazując, że każdy stopień pozaobrazu, co do tego, już wypełnił się, i że ta praca jest dziełem Epifanii, ponieważ to jest właśnie dzień, w którym każdego robota zostanie przez ogień doświadczoną (1Kor. 3:11-15). Ponieważ dzieło Epifanii rozdzielania między dwoma klasami, w pozaobrazie rozdzielenia Kapłanów i Lewitów, Najwyższego Kapłana Świata i Kozła Azazela, i Eliasza i Elizeusza, teraz postępuje, musimy znajdować się w okresie Epifanii.
To same rozdzielenie Maluczkiego Stadka i Wielkiego Grona jest wyobrażone w Najwyższym Kapłanie prowadzącym Kozła Azazela od drzwi Przybytku do bramy dziedzińca. W Teraźniejszej Prawdzie daliśmy już o tym szczegóły, pokazując, że każdy stopień pozaobrazu, co do tego, już wypełnił się, i że ta praca jest dziełem Epifanii, ponieważ to jest właśnie dzień, w którym każdego robota zostanie przez ogień doświadczoną (1Kor. 3:11-15). Ponieważ dzieło Epifanii rozdzielania między dwoma klasami, w pozaobrazie rozdzielenia Kapłanów i Lewitów, Najwyższego Kapłana Świata i Kozła Azazela, i Eliasza i Elizeusza, teraz postępuje, musimy znajdować się w okresie Epifanii.
(3) Wypełnienie się trzeciego znaku proroctwa, to jest rozłączenie społeczeństwa na radykalnych i konserwatywnych, dowodzi, że jesteśmy w Epifanii. Przed wojną były dosyć znaczne poczucia i walki klasowe; lecz niebezpieczeństwo wojny leczyło te podziały w każdym kraju, aż z powodu pierwszego i drugiego uderzenia Jordanu Klasowe przytomności i tarcia nie tylko odnowiły się, lecz w dodatku bardzo wzrosły; tak że teraz znajduje się wielkie niebezpieczeństwo mas wznoszących się w rewolucji i anarchii przeciwko klasom po całym świecie. Tak więc Jordan jest rozdzielony. A to jest właśnie dziełem Epifanii; ponieważ zaczęło się od 1914 z wojną, która jest pierwszą częścią czasu ucisku – czasu Epifanii. Dlatego podzielenie społeczeństwa na klasy Radykalne i Konserwatywne jest dowodem, że jesteśmy w okresie Epifanii.
(4) Czynność pozaobrazowych Jehu i Hazaela dowodzi, że jesteśmy w Epifanii. Już żeśmy wykazali w Teraźniejszej Prawdzie, że Jehu wyobraża tych więcej Konserwatywnych z radykalnych klas, – tych którzy przyczynią się do wielkiej Rewolucji – i że Hazael wyobraża tych więcej radykalnych z radykalnych klas – tych którzy przedstawią anarchię. Pokazaliśmy również, że pozaobrazowy Jehu przed symbolicznym trzęsieniem ziemi będzie podtrzymywał obecne rządy, pozaobrazowego Jorama w Izraelu, przeciwko pozaobrazowemu Hazaelowi. (2Król 8:28, 29; 9:14, 15) To jest prawda w wypełnieniu się. Rozumiemy, że te trzy partie są wzmiankowane jako trzy podziały tego Wielkiego miasta. (Objaw. 16:19) Możemy widzieć, że organizacje robotnicze jak Amerykańska Federacja Pracy i Europejska Socjalno Demokratyczna Partia walczą za teraźniejszym porządkiem jako przeciwko Międzynarodowym Robotnikom Świata (I. W. W.), Syndykalistom i Anarchistom; lecz w swoim czasie będą wciągnięci w rewolucję. Ich egzystencja jako partia, egzystencja I. W. W., syndykalistów itd. jako partia, i egzystencja partii rządowej, dowodzi, że żyjemy po czasie pozaobrazowego rozdzielenia Eliasza i Elizeusza i dlatego jesteśmy w Epifanii; ponieważ pozaobrazowy Jehu i Hazael działają z powodu, że zostali pomazani przez Elizeusza, po rozdzieleniu ostatniego od pozaobrazowego Eliasza.
(5) Objawienie Młodocianych Świętych jest jeszcze innym dowodem, że jesteśmy w Epifanii. Młodociani Święci jako klasa nie mogli być prędzej objawieni, aż po październiku 1914, gdy ostatni członek Ciała
kol. 2
Chrystusowego został przyprowadzony do tego Ciała. Z poświęcających się nikt od tego czasu nie mógł być nowym stworzeniem. Dlatego wszyscy ofiarujący się od tego czasu muszą być Młodocianymi Świętymi. Obraz Gedeona pokazuje, że po przekroczeniu Jordanu przez Gedeona i jego 300 (Sędziów 7:25-8:1) to jest po 1916, Młodociani Święci, wyobrażeni tu przez mężów z Efraim po pierwszej walce Gedeona, która była obrazem walki między Prawdą a błędem od jesieni 1914 do jesieni 1916, narzekali by, że nią należą do Wielkiego Powołania, to jest, że nie otrzymali sposobności czynić tego co czynili wszyscy uczestnicy Wysokiego Powołania – że uderzali Jordan, że wypowiadali napisany sąd, to jest że mieli udział w pozaobrazowego Gedeona pierwszej walce. Takie narzekania były słyszane wzmagające przez przeszło 2 lata, to jest od czasu, gdy ogłosiliśmy, że drzwi do wejścia w wysokie Powołanie zostały zamknięte. A ponieważ objawienie Młodocianych Świętych, jak pokazane w typie Gedeona, jest dziełem Epifanii, musimy znajdować się w Epifanii; ponieważ teraz zostawają objawieni.
(6) Objawienie „złego sługi” jest również jeszcze innym dowodem, że jesteśmy w Epifanii. Pismo Święte dowodzi, że „wierny sługa” miał mieć nadzór nad pracą i dobrami pańskimi i podczas okresu żęcia i pokłosia. (Łuk 12:44; Ezech. 9:11) Pismo Święte także pokazuje, że gdy jego usługa miała się skończyć (Mat. 24:45-47), on „zły sługa” miał mieć nadzór nad pracą. (Mat. 24:48-51) I prawdziwie do obrazu, gdy „wierny i roztropny sługa” zakończył mu udzielone dzieło, brat Rutherford przez chytrość i gwałt osiągnął kontrolę nad pracą; (1) przez mówienie w sercu swoim „odwłacza Pan mój”, to jest grzeszenie przeciwko Panu; (2) przez bicie współsług, to jest grzesząc przeciwko braciom i (3) przez jedzenie i picie z pijanicami, to jest grzesząc przeciwko prawdzie, jednym słowem grzesząc przeciwko Panu, braciom i Prawdzie. – został objawiony, że jest „tym złym sługa”. A ponieważ jego wystąpienie na scenę czynności jako „zły sługa” odbywa się po ukompletowaniu pracy „onego wiernego sługi”, jego czynność należy do Epifanii; i objawienie go dlatego dowodzi, że jesteśmy w Epifanii.
(7) Pozaobrazowa Gedeona wtóra walka, która jest w toku od 16 lipca 1920 i która ma łączność z objawieniem Maluczkiego Stadka, jako takiego, jest jeszcze innym dowodem, że jesteśmy w Epifanii. Jeżeli pozaobrazowa pierwsza walka (1914-1916) była częścią pracy Epifanii, to możemy być pewni, że i jego wtóra walka jest częścią tej pracy, ponieważ ta walka następuje Biblijnie po wtórem uderzeniu Jordanu. (2Król 2:14; Sędziów 7:23.24) Wielkie Grono w jego trzech lewickich grupach i Młodociani Święci w jednej grupie są pokazani w Sędz. 7:23, 24 przez ta trzy i przez tę jedną grupę. Dlatego walka, która w tym względzie teraz się odbywa, jest pracą Epifanii. Odbywa się przeciwko pozaobrazowemu Zebee’mu, wiecznym mękom, i pozaobrazowemu Salmanowi, przytomności umarłych. (Sędz. 8:4, 5). To jest dlatego dowodem, że jesteśmy w okresie Epifanii.
Tak więc wypełnienie się powyżej podanych znaków proroczych dowodzi, że jesteśmy w Epifanii.(3) Wypełnienie się trzeciego znaku proroctwa, to jest rozłączenie społeczeństwa na radykalnych i konserwatywnych, dowodzi, że jesteśmy w Epifanii. Przed wojną były dosyć znaczne poczucia i walki klasowe; lecz niebezpieczeństwo wojny leczyło te podziały w każdym kraju, aż z powodu pierwszego i drugiego uderzenia Jordanu Klasowe przytomności i tarcia nie tylko odnowiły się, lecz w dodatku bardzo wzrosły; tak że teraz znajduje się wielkie niebezpieczeństwo mas wznoszących się w rewolucji i anarchii przeciwko klasom po całym świecie. Tak więc Jordan jest rozdzielony. A to jest właśnie dziełem Epifanii; ponieważ zaczęło się od 1914 z wojną, która jest pierwszą częścią czasu ucisku – czasu Epifanii. Dlatego podzielenie społeczeństwa na klasy Radykalne i Konserwatywne jest dowodem, że jesteśmy w okresie Epifanii.
(4) Czynność pozaobrazowych Jehu i Hazaela dowodzi, że jesteśmy w Epifanii. Już żeśmy wykazali w Teraźniejszej Prawdzie, że Jehu wyobraża tych więcej Konserwatywnych z radykalnych klas, – tych którzy przyczynią się do wielkiej Rewolucji – i że Hazael wyobraża tych więcej radykalnych z radykalnych klas – tych którzy przedstawią anarchię. Pokazaliśmy również, że pozaobrazowy Jehu przed symbolicznym trzęsieniem ziemi będzie podtrzymywał obecne rządy, pozaobrazowego Jorama w Izraelu, przeciwko pozaobrazowemu Hazaelowi. (2Król 8:28, 29; 9:14, 15) To jest prawda w wypełnieniu się. Rozumiemy, że te trzy partie są wzmiankowane jako trzy podziały tego Wielkiego miasta. (Objaw. 16:19) Możemy widzieć, że organizacje robotnicze jak Amerykańska Federacja Pracy i Europejska Socjalno Demokratyczna Partia walczą za teraźniejszym porządkiem jako przeciwko Międzynarodowym Robotnikom Świata (I. W. W.), Syndykalistom i Anarchistom; lecz w swoim czasie będą wciągnięci w rewolucję. Ich egzystencja jako partia, egzystencja I. W. W., syndykalistów itd. jako partia, i egzystencja partii rządowej, dowodzi, że żyjemy po czasie pozaobrazowego rozdzielenia Eliasza i Elizeusza i dlatego jesteśmy w Epifanii; ponieważ pozaobrazowy Jehu i Hazael działają z powodu, że zostali pomazani przez Elizeusza, po rozdzieleniu ostatniego od pozaobrazowego Eliasza.
(5) Objawienie Młodocianych Świętych jest jeszcze innym dowodem, że jesteśmy w Epifanii. Młodociani Święci jako klasa nie mogli być prędzej objawieni, aż po październiku 1914, gdy ostatni członek Ciała Chrystusowego został przyprowadzony do tego Ciała. Z poświęcających się nikt od tego czasu nie mógł być nowym stworzeniem. Dlatego wszyscy ofiarujący się od tego czasu muszą być Młodocianymi Świętymi. Obraz Gedeona pokazuje, że po przekroczeniu Jordanu przez Gedeona i jego 300 (Sędziów 7:25-8:1) to jest po 1916, Młodociani Święci, wyobrażeni tu przez mężów z Efraim po pierwszej walce Gedeona, która była obrazem walki między Prawdą a błędem od jesieni 1914 do jesieni 1916, narzekali by, że nią należą do Wielkiego Powołania, to jest, że nie otrzymali sposobności czynić tego co czynili wszyscy uczestnicy Wysokiego Powołania – że uderzali Jordan, że wypowiadali napisany sąd, to jest że mieli udział w pozaobrazowego Gedeona pierwszej walce. Takie narzekania były słyszane wzmagające przez przeszło 2 lata, to jest od czasu, gdy ogłosiliśmy, że drzwi do wejścia w wysokie Powołanie zostały zamknięte. A ponieważ objawienie Młodocianych Świętych, jak pokazane w typie Gedeona, jest dziełem Epifanii, musimy znajdować się w Epifanii; ponieważ teraz zostawają objawieni.
(6) Objawienie „złego sługi” jest również jeszcze innym dowodem, że jesteśmy w Epifanii. Pismo Święte dowodzi, że „wierny sługa” miał mieć nadzór nad pracą i dobrami pańskimi i podczas okresu żęcia i pokłosia. (Łuk 12:44; Ezech. 9:11) Pismo Święte także pokazuje, że gdy jego usługa miała się skończyć (Mat. 24:45-47), on „zły sługa” miał mieć nadzór nad pracą. (Mat. 24:48-51) I prawdziwie do obrazu, gdy „wierny i roztropny sługa” zakończył mu udzielone dzieło, brat Rutherford przez chytrość i gwałt osiągnął kontrolę nad pracą; (1) przez mówienie w sercu swoim „odwłacza Pan mój”, to jest grzeszenie przeciwko Panu; (2) przez bicie współsług, to jest grzesząc przeciwko braciom i (3) przez jedzenie i picie z pijanicami, to jest grzesząc przeciwko prawdzie, jednym słowem grzesząc przeciwko Panu, braciom i Prawdzie. – został objawiony, że jest „tym złym sługa”. A ponieważ jego wystąpienie na scenę czynności jako „zły sługa” odbywa się po ukompletowaniu pracy „onego wiernego sługi”, jego czynność należy do Epifanii; i objawienie go dlatego dowodzi, że jesteśmy w Epifanii.
(7) Pozaobrazowa Gedeona wtóra walka, która jest w toku od 16 lipca 1920 i która ma łączność z objawieniem Maluczkiego Stadka, jako takiego, jest jeszcze innym dowodem, że jesteśmy w Epifanii. Jeżeli pozaobrazowa pierwsza walka (191-1916) była częścią pracy Epifanii, to możemy być pewni, że i jego wtóra walka jest częścią tej pracy, ponieważ ta walka następuje Biblijnie po wtórem uderzeniu Jordanu. (2Król 2:14; Sędziów 7:23.24) Wielkie Grono w jego trzech lewickich grupach i Młodociani Święci w jednej grupie są pokazani w Sędz. 7:23, 24 przez ta trzy i przez tę jedną grupę. Dlatego walka, która w tym względzie teraz się odbywa, jest pracą Epifanii. Odbywa się przeciwko pozaobrazowemu Zebee’mu, wiecznym mękom, i pozaobrazowemu Salmanowi, przytomności umarłych. (Sędz. 8:4, 5). To jest dlatego dowodem, że jesteśmy w okresie Epifanii.
Tak więc wypełnienie się powyżej podanych znaków proroczych dowodzi, że jesteśmy w Epifanii.