Teraźniejsza Prawda nr 21 – 1926 – str. 30
tu zabierali miejsca na te rzeczy. lecz odnosimy naszych czytelników do owych dowodów. Tu damy tylko niektóre myśli, dlaczego ma być klasa Młodocianych Świętych, z biblijnymi dowodami: Ogólne powołanie skończyło się w 1881 – czego Równoległe Dyspensacje dowodzą; lecz brat Oleszyński zapierając się brata Russella nauk na Równoległe Dyspensacje, zapiera się, że Ogólne Powołanie skończyło się w 1881. Przez to pokazuje dalszą rewolucję i jeszcze więcej objawia się, że nie jest w Maluczkim Stadku. Od 1881 byli tylko ci spłodzeni z Ducha, dla których przyszły utracone od innych korony. Inni poświęceni, jeżeli wierni, otrzymają nagrodę z Starożytnymi Świętymi. Od 1914, gdy ostatni został spłodzony z Ducha, wszyscy nowo poświęceni są uprzywilejowani do Młodocianych Świętych, a ponieważ już nie ma żadnych koron dla nich, nie mogą też być spłodzeni z Ducha, ponieważ takie spłodzenie udziela koronę. Gdyby nie było dla nich nagrody podobnej do Starożytnych Świętych. Bóg obchodziłby się z nimi jak ze światem, lecz to nie byłoby w harmonii z Jego charakterem, i dlatego nie obchodzi się tak z nimi. Podług tego nasz brat Russell harmonijnie z Pismem Św., uczył, że Bóg ma specjalną nagrodę dla nich, że uczyni ich w tysiącleciu książętami na ziemi, ponieważ są wiernymi zwycięzcami podobnie do Starożytnych Świętych. To można widzieć w Przybytku, w pozaobrazie na tysiąclecie: z punktu widzenia tysiąclecia kapłani na wschodzie Przybytku wyobrażają Jezusa i Kościół w tysiącleciu; Kaaci na południe Przybytku wyobrażają Starożytnych Świętych w Tysiącleciu; Meraryci na północ Przybytku wyobrażają Wielkie Grono Tysiąclecia; Gersonici na zachód Przybytku wyobrażają Młodocianych Świętych w Tysiącleciu; a obóz Izraelitów oddalony od Przybytku wyobraża klasę Restytucji. Joel 2:28, 29 wspominając sześć klas ubłogosławionych przez Boski Plan mówi o Maluczkim Stadku jako o sługach, o Wielkim Gronie jako o służebnicach, o Starożytnych Świętych jako o starcach, o Młodocianych Świętych jako o Młodzieńcach, o Żydach jako o synach a o poganach jako o córkach. W dyskusji o Młodocianych Świętych brat Oleszyński twierdzi, że lewici wyobrażają tylko duchowe klasy. Tu znów wstawia rewolucyę przeciw naukom naszego brata Russella, który mówi, że na Wiek Ewangelii lewici wyobrażają usprawiedliwionych (ludzką klasę) na okres Epifanii Wielkie Grono (duchową klasę) a na Tysiąclecie Starożytnych Świętych (ludzką klasę) ; gdy zaś po Tysiącleciu lewici wyobrażają te trzy klasy które potem będą duchowemi. Powyżej daliśmy dosyć dowodów, że teraz rozwija się klasa Młodocianych Świętych, składająca się z wszystkich wiernych poświęconych dla których nie zbywało żadnych koron. Dla szczegółów prosimy o przejrzenie, owych artykułów.
WIELKIE GRONO BYWA OBJAWIONE
Pytanie (3) : Czy Wielkie Grono jako takie bywa teraz objawione?
Odpowiedź: Brata Oleszyńskiego krytyka (bez podania naszego nazwiska) jest dosyć ostrą, ponieważ liczymy, że Wielkie Grono bywa teraz objawione wiernym, gdy on twierdzi, że my sądzimy, przeciwnie do Słowa Bożego. Tu znów można wiedzieć, że jego błąd jest rewolucją przeciwko naukom brata Russella, który powiedział, że (nie przedtem lecz) po rozłączeniu Eliasza
kol. 2
i Elizeusza będzie właściwą rzeczą dla nas wykazać, kto będzie z Maluczkiego Stadka, a kto z Wielkiego Grona, gdy Pan jako takich nam objawi. Podajemy jeden wypadek słów naszego Pastora na ten przedmiot. W sprawozdaniu konwencji na rok 1916 na str. 198 kol. 2. 10 pytanie, mówiąc o rozdzieleniu pozaobrazowego Eliasza i Elizeusza, nasz Pastor mówi: „Od tego czasu i po tym czasie będzie właściwą rzeczą mówić o niektórych jako o Maluczkim Stadku a o niektórych jako o Wielkim Gronie”. Lecz brat Oleszyński odważnie sprzeciwia się bratu Russelowi, mówiąc, że nam nie wolno tego sądzić. Był czas w którym wierzył, że rozłączenie kościoła w 1917 było rozdzieleniem pozaobrazowego Eliasza i Elizeusza i że było właściwą rzeczą uznawać prezydenta Towarzystwa itd. za Wielkie Grono; i dlatej też przyczyny przyjął nasz artykuł podany w numerze 60 Angielskiej Teraźniejszej Prawdy i w numerze 1 Polskiej Teraźniejszej Prawdy i przetłómaczył go na polski język dla ogłoszenia. Lecz jako sympatyk P.B.I. teraz go odrzuca. Jeżeli tak, to prawdopodobnie przyjął stanowisko P.B.I. które nie będąc w stanie dać odpowiedzi na nasze tłómaczenie wypadków w 1917 jako wypełnienia się przepowiedzi brata Russella na rozłączenie się pozaobrazowego Eliasza i Elizeusza, zapiera się, że uderzenie Jordanu i rozłączenie Eliasza i Elizeusza są obrazowe! Na nasze argumenta na ten przedmiot nie byli w stanie nam odpowiedzieć, ani Towarzystwo, ani P.B.I. choć starali się bezskutecznie. Przyczyna jest właśnie ta, że nasz Pogląd w tej sprawie jest prawdziwym, jest wielką fundamentalną Prawdą Epifanji i dlatego nie może być poruszony. Jeżeli więc to rozłączenie odbyło się, w takim razie ci, którzy rozumieją je biblijnie, mogą widzieć, kto jest z klasy pozaobrazowego Eliasza lub kto z klasy pozaobrazowego Elizeusza, ponieważ jeżeli by tego nie mogli widzieć, nie mogliby też widzieć rozłączenia, które znaczy, że klasy miały się różnić jedna od drugiej.
Jeszcze inne zastanowienia tego dowodzą. Nasz brat Russell uczył, że przy końcu Wieku, podczas Epifanii, utraciciele koron mieli być wypędzeni z miejsca Świętego na dziedziniec, jako lewici różniący się od Kapłanów. Po takim objawieniu mieli być oczyszczeni i poświęceni do urzędu Lewitów (4Moj. 8:5-19). Można zauważyć (4Moj. 8:13) że obrazowi lewici zostali przedstawieni przed Aaronem i jego synami, którzy oczyścili i poświęcili ich do służby Lewickiej. To wyobraża, że Jezus i Kościół miał ich oczyścić i odłączyć dla przyjemnego Bogu dzieła, a nie dla Azazelowego jakie teraz wykonują. Aaron i jego synowie musieli widzieć ich jako Lewitów, aby mogli ich poświęcić. To wyobraża, że nietylko Jezus, lecz także Kościół po tej stronie zasłony mieli widzieć, którzy są Lewici, w innym razie Kościół nie mógł by współdziałać z Jezusem w oczyszczaniu i poświęceniu takowych. Gdyby synowie Aarona ich nie widzieli, byliby ślepymi, a to nie dozwalało by im wykonywać ich urzędu, i dlatego także ich pracy oczyszczania i poświęcenia Lewitów. (3Moj. 21:17, 18) Że Kapłani widzieli Lewitów, wyobraża, że pozaobrazowi Kapłani widzą pozaobrazowych Lewitów – to jest że Maluczkie Stadko widzi teraz Wielkie Grono jako różniące się od niego. W tym względzie bylibyśmy duchowo ślepymi, jeżeli byśmy ich jako takich nic widzieli, gdy wtenczas nie