Teraźniejsza Prawda nr 20 – 1926 – str. 11

w Dokonanej Tajemnicy, która literalnie przelewa się upajającymi napojami; po drugie: Bracia Van Amburgh, Robison, Fisher i Page, jako towarzysze jego w sztabie redakcyjnym Strażnicy; po trzecie: Pielgrzymi Towarzystwa i po czwarte: stronniczy zwolennicy Towarzystwa wogóle.

      Pod sześcioma nagłówkami wyliczymy niektóre błędy Br. Rutherforda, dowodzące, że jada on i pija z pijanicami. Najpierw podajemy jego niektóre błędy doktrynalne: (1) Niema Próbnego Usprawiedliwienia; (2) Poświęcenie robi się u bramy Dziedzińca; (3) Zasługa Chrystusowa złożona została po Jego Wniebowstąpieniu, a nie na Kalwarii (Z. 20, 183, par. 2; 184, par. 1:185, par. 2; Łuk. 23:46); (4) Śmierć Chrystusa na krzyżu nie konieczna dla zadośćuczynienia Sprawiedliwości względów Żydów (Gal. 3:13); (5) Kościół staje się częścią Najwyższego Kapłana dopiero po uwielbieniu (Z. 20, 185, par. 1, 2); (6) Pośrednik w znaczeniu Biblijnym pojednywa będących w niezgodzie między sobą (Z. 20, 186, par. 1); podczas gdy jest to praca Kapłańska pomiędzy Bogiem i ludźmi, a Pośrednik zbliża, osoby w przymierzu, kontrakcie, stosunkach jednych z drugimi, bez względu na to, czy byli oni ze sobą na stopie przyjaznej czy nie; (7) Chrystus zostaje Pośrednikiem dopiero w chwili, gdy przypieczętowuje Przymierze; podczas gdy Chrystus został Pośrednikiem, skoro tylko zaczął przygotowywać pieczęć Przymierza, to jest ofiarowanie pozafiguralnego cielca i kozła; (8) Pierworodni Egipscy wyobrażają duchowieństwo; podczas gdy Pastor nasz słusznie nauczał, że wyobrażają oni klasę drugiej śmierci (Z. 15, 08, paragrafy (5, 7); (9) „Zasługa znaczy wartość pozyskana”; podczas gdy znaczy ona wartość zatrzymaną, o ile to dotyczy zasługi Chrystusowej; (10) Nie może być Młodocianych Świętach przed zapoczątkowaniem Nowego Przymierza itd., itd., itd.

      Drugi zbiór błędów można by zgrupować pod nagłówkiem błędów figuralnych i symbolicznych: (1) Pozafiguralny Eliasz staje się pozafiguralnym Elizeuszem, ze wszystkimi wynikającymi z tego przekręceniami; (2) Setki błędnych wyjaśnień w Objawieniu i księdze Ezechiela; (3) Zamieszanie w sprawie Jeremiasza, jako wyobrażającego stronników Towarzystwa; (4) Zamieszanie w sprawie figury Józefa, z jego siedmioma latami obfitości i siedmioma latami głodu; (5) Zamieszanie w sprawie ostatecznego oświadczenia, uwięzienia i ścięcia Jana Chrzciciela; (6) Zamieszanie w sprawie Podobieństwa o Groszu, osobliwie co do jego godzin, włodarza i grosza; (8) Zamieszanie w sprawie uderzenia Jordanu; (9) Zamieszanie w sprawie pozafiguralnego Judasza; (10) Zamieszanie w sprawie końca 70 okresów Jubileuszowych itd., itd., itd.

      Trzeci zbiór błędów można by zgrupować pod nagłówkiem błędów prorockich i chronologicznych: (1) Koniec wojny w roku 1917; (2) Wybawienie Kościoła w roku 1918; (3) Zamknięcie drzwi do wysokiego Powołania w 1918; (4) Później, drzwi jeszcze otwarte; (5) Wybawienie Wielkiej Kompanii w 1921: (6) Koniec Czasu Ucisku w 1924; (7) Powrót Starożytnych Świętych w 1925; (8) Rozpoczęcie się i skończenie 390 dni symbolicznych Ezech. 4:1-8; (9) Początek i skończenie 40 symboliczny dni w Ezech. 4:1-8; Wybawienie Kościoła i Wielkiej Kompanii przed rokiem 1925.

kol. 2

      Czwarty zbiór błędów można by zgrupować pod nagłówkiem błędów egzegetycznych, to jest błędnego tłumaczenia mnóstwa ustępów Pisma, z których podajemy kilka przykładów: (1) Gwiazda Betlejemska; (2) Koniec miecza; (3) Oczyszczające ognie z Zach. 13:9; (4) Pojmani i jeńcy z Izaj. 61:1; (5) Ewangelia Królestwa i Koniec Wieku z Mat. 24:14; (6) Czas i charakter poselstwa Izaj. 52:7; (7) Zmieszanie Broni ku zabijaniu z Ezech. 9, które są błędami przesiewającymi i praktykami sześciu klas przesiewających, z mieczem Elizeusza (1Król. 19:17), które jest poselstwem Towarzystwa względem Nominalnego Duchowego Izraela, jaką ma razić (zabijać) klerykalistów i ich wyznaniowych popleczników (czcicieli Baala i całujących) w Kościele nominalnym. Pomieszanie tych dwóch rzeczy widzieć można z faktu, że Broń ku Zabijaniu zabija (zaraża błędem, który powoduje śmierć) wszystkich bez znaku atramentem, podczas gdy symboliczne bronie pozafiguralnego Hazaela i Jehu zabijają (obalają) wielu takich, których symboliczna broń pozafiguralnego Elizeusza, która nie jest błędem, nie zabije (obali), nie tylko sam Elizeusz, ale wszyscy trzej zabijający wszystkich niewybranych, tylko w odmiennym znaczeniu od zabijania z Ezech, 9. Rzadko kiedy zaprawdę on i jego pijani wspólnicy spróbują wytłumaczenia proroczego i symbolicznego wiersza, dotąd jeszcze nierozumianego, by go fatalnie nie przekręcili, jak nieraz spaczają i ustępy przedtem należycie rozumiane. Są oni naprawdę pijani błędem.

      Piąty zbiór błędów, w które jego pisma i nauki obfitują, należy do tych, które odnoszą się do zasad Towarzystwa, Woli, Czarteru i urządzeń, jakie pastor nasz zostawił dla pracy, jako też do legalnych błędów i błędów dotyczących przepisów. Napomknęliśmy o nich szczegółowo w Przeglądzie Przesiewań Żniwa i w Drugim Przeglądzie Przesiewań Żniwa, oraz w innych naszych pismach i dlatego tu pomijamy przytaczanie ich.

      Szósty zbiór błędów, jakiego on nauczał, składa się z błędów odnoszących się do faktów, to jest z fałszów i przekręceń. W Przesiewaniach Żniwa ogłosił przeszło 200 takich przeciwko nam i blisko 100 przeciw Większości Wydziału. Chociaż niektóre z faktycznych błędów napisane były w Przesiewaniach Żniwa przez kogo innego, przeszło dwie trzecie z nich napisane są przez niego samego. Przytaczamy jeden wypadek z wielu na dowód, jak opowiada on nawet prawdę w taki sposób, aby zwieść nieopatrznych, jeżeli to pomaga jego planom: Gdy chciał odłożyć pracę Ochotniczą dla Pracy Złotego Wieku, między innymi rzeczami, jakie napisał przeciwko niej, ogłosił oznajmienie, że wszystkie płyty. Broszur zostały zniszczone. Bez wątpienia zniszczenie ich było skutkiem ukazania się ogłoszeń Tomu VII na płytach. Czy nie mogło zniszczenie ich być sposobem, w jaki Pan chciał okazać brak swego uznania dla tej książki. Nie powiedział on swoim czytelnikom, że cztery płyty na kopię Miesięcznika Badaczy Pisma Świętego można było przeszłego roku wyprodukować za sumę znacznie mniejszą niż $100,00. Lecz większość jego czytelników, nie obznajomiona z tymi rzeczami, była pod wrażeniem, wytworzeniu się którego Br. Rutherford nie był wcale przeciwny. Za sumę o wiele mniejszą niż wydatki prawne na jego uwolnienie mógł odtworzyć płyty dla wielu B.S.M. (Bibie Students Monthly). W rzeczach odnoszących się do

poprzednia strona – następna strona