Teraźniejsza Prawda nr 523 – 2012 – str. 63
nieprawości, znajdujemy stosunkowo niewielu takich, którzy chcieliby uczynić cokolwiek na rzecz większej sprawiedliwości i równości w sprawach tego świata, czy to finansowych, społecznych, czy religijnych. Wydaje się, że większość uprzywilejowanych chce raczej zatrzymać swe przywileje, choć uznają, że jest to nie słuszne, czy wręcz rażąco niesprawiedliwe.
Dostrzegamy także, że wie le zła wyrządzonego świętym Pańskim w przeszłości jak dotąd nie otrzymało jeszcze należnej kary. Wielkie systemy, które w imieniu Chrystusa prześladowały prawdziwy Kościół, prosperowały i nadal prosperują, a sprawiedliwej odpłaty jeszcze nie otrzymały. W straszliwym ucisku, który nastąpi w niedalekiej przyszłości, Babilon upadnie jak wielki kamień młyński do morza wrzucony, gdy w anarchii ręka każdego obróci się przeciwko bliźniemu, gdy „nie będzie pokoju temu, który wychodził, ani temu, który wchodził”.
ZAPŁATA Z PRAWNEGO PUNKTU WIDZENIA DOKONANA PRZEZ KLASĘ KOZŁA AZAZELA
Jednakże wydaje się, że za płata za te grzechy z prawnego punktu widzenia musi być dokonana przez klasę kozła Azazela, jak jest to pokazane w typie podanym w 3Moj. 16:20-22. Izrael przedstawia tu świat, a w koźle Azazela Pan pokazuje wysłanie na pustynię odosobnienia i prześladowania Wielkiej Kompanii, czyli tych, którzy po poświęceniu się nie byli chętni pójść dobrowolnie „za obóz, znosić urągania” Chrystusowe. Nie mieli oni udziału w pojednaniu za grzech, lecz zostało im dozwolone, a ściśle mówiąc, zostali nawet zmuszeni do tego, by ponieść ciężar pewnych świadomych grzechów świata oraz aby stać się umarłymi dla świata po to, by ich duchowa istota mogła zostać zbawiona w Dniu Pana Jezusa.
Ta licznie reprezentowana klasa została oddana przeciwnikowi, by cierpieć w wielkim czasie ucisku. Ci z nich, którzy wiernie i lojalnie poddali się tym utrapieniom, zostali uznani za zwycięzców i otrzymali palmy zwycięstwa, jak to pokazuje siódmy rozdział Objawienia, i dostąpili przywileju uczestniczenia w wieczerzy wesela Barankowego oraz zostali zaszczytnymi sługami Oblubienicy Chrystusowej. Ci zaś, którzy nie zareagowali odpowiednio i nie omyli swych poplamionych szat w krwi Baranka, poszli na wtórą śmierć.
Tego to wielkiego ucisku uniknęło Maluczkie Stadko, czyli klasa Kozła Pańskiego składająca się z wiernych ofiarników, a Wielka Kompania go nie uniknęła, lecz miała w nim dział. Członkowie tej klasy wyszli z tego ucisku z oczyszczonymi szatami, wybielonymi we krwi Baranka (Obj. 7:14). Ich cierpienia nie omyły ich szat, lecz w swych cierpieniach nauczyli się cenić bardziej niż kiedykolwiek wcześniej swój związek z Barankiem Bożym i z Je -go pojednawczą zasługą, a wiarą dozwolono im zastosować ją do swego oczyszczenia. Rozważając te doświadczenia tych dzieci Bożych z przeszłości, my, należący do ziemskich powołań nie spłodzeni z Ducha, powinniśmy tym bardziej okazać naszą miłość do Pana oraz tym bardziej starać się być wiernymi naszemu Tysiącletniemu powołaniu i służbie naszemu Królowi na rzecz domowników wiary – Izraela Boże go.
TYLKO JEZUS JEST ODKUPICIELEM
Nie byłoby właściwym powiedzieć, że klasa kozła Azazela dokonuje pojednania za grzech i tym sposobem umożliwia wyprowadzenie z grobu pewnej części ludzkości. Grób przedstawia karę nałożoną na Adama za jego występek, a kara ta została odziedziczona przez wszystkie jego dzieci. Apostoł mówi: „jako przez jednego człowieka grzech [nieposłuszeństwo] wszedł na świat, a przez grzech [jako wynik grzechu] śmierć, tak też na wszystkich ludzi śmierć przyszła” – na cały świat. Ci, za którymi Jezus oręduje jako za członkami Swego Ciała, zostali połączeni z Nim i utożsamili się z Nim w Jego dziele, nie z racji swej własnej zasługi, lecz ponieważ zostali „przyjęci w Onym Umiłowanym”. O tych Pismo Święte pokazuje, że ma ją coś do czynienia ze zniesieniem „grzechu świata”, z powodu ich powiązania z Głową. Wielka Kompania nie ma absolutnie nic wspólnego ze zniesieniem grzechu świata.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA GRZECHY PRZECIWKO ŚWIATŁU
„Grzech świata” (Jana 1:29) był grzechem Adama, lecz oprócz grzechu Adamowego ściągniętego na rodzaj ludzki przez upadek, są jeszcze inne grzechy. Może my założyć, że w każ dym wieku były grzechy popełniane przeciwko pewnej mierze światła. Jednakże ludzie w starożytności nie byli spłodzeni z Ducha Świętego, dlatego też ich grzechy popełniane przeciwko światłu, nie narażały ich na wtórą śmierć.
Niemniej jednak, w jakim stopniu ludzie posiadają światło i wiedzę, w takim są odpowiedzialni. Chociaż Jezus umarł, aby każdy mógł otrzymać sposobność wyjścia z grobu i dojścia do doskonałego życia, to jednak nie umarł On za jakikolwiek pojedynczy grzech popełniony przeciwko światłu. Za takie grzechy jednostka jest sama odpowiedzialna.
Co się ty czy klasy Kościoła, świadomi i uparci grzesznicy zostali odcięci od życia. Apostoł Paweł mówi o niektórych, że zostali oddani szatanowi na zniszczenie ciała, aby ich duch mógł być zbawiony. Tak też jest, że za każdy świadomy grzech, bez względu przez kogo i kiedy popełniony, musi zostać poniesiona odpowiedzialność w postaci kary albo śmierci danego grzesznika.