Teraźniejsza Prawda nr 521 – 2012 – str. 23
zauważyło, że nadzieja wystawiona dla ludu Bożego w całym Piśmie Świętym jest nadzieją na to, że będzie przyszły wiek [przyp. tłum.: „przyszły świat” w angielskim przykładzie KJV cytowanym przez autora artykułu] – że nie możemy do niego pójść, lecz musimy czekać, aż on do nas przyjdzie. Przebudzenie i zmartwychwstanie będzie udziałem całej rasy ludzkiej w czasie Tysiąclecia. Nagroda dla ziemskich wybrańców (Starożytnych i Młodocianych Godnych) również przynależy do tego czasu. Będzie też wtedy miał miejsce rozrachunek z kozłami – rozmyślnie złymi – za każdy rozmyślny występek przeciwko pełnemu światłu i wiedzy.
„Przyszły wiek” oznacza epokę, świat lub dyspensację, która wciąż należy do przyszłości. Nie możemy przyśpieszyć jego nadejścia, gdyż jak wyjaśnia nasz Pan, czasy i chwile Ojciec położył w swojej mocy. Jednak znajdujemy w Piśmie Świętym coś, co odnosi się do tych czasów i chwil, co podaje nam niekiedy niejasne, a innym razem bardzo konkretne informacje odnośnie tego chwalebnego czasu i cudownych wydarzeń, które mają wtedy nastąpić. Epoka poprzedzająca potop jest w Piśmie Świętym nazwana „pierwszym światem (wiekiem)” (2Piotra 3:6). Dyspensacja lub stan rzeczy panujący od potopu do chwili obecnej mający się wkrótce zakończyć w wielkim Czasie Ucisku przy wtórym przyjściu Chrystusa jest w Biblii nazwany „teraźniejszym światem” (w. 7), obecnym wiekiem lub dyspensacją (Dan. 12:1). Apostoł nazywa ją teraźniejszym wiekiem złym (Gal. 1:4), ponieważ obecnie dominuje zło, ignorancja i przesądy, sprawując kontrolę nad sprawami świata. Podobnie szatan jest nazwany księciem lub władcą tego wieku. Nie ograniczony przez Pana, Szatan działa obecnie w sercach dzieci nieposłuszeństwa. Ponieważ stanowią one przytłaczającą większość rasy, szatan jest w Piśmie Świętym nazwany „księciem tego świata”, który znajduje się w niezgodzie z Chrystusem i nie ma nic wspólnego z nadzieją Kościoła – Jego ciała, lecz jest przeciwnikiem – nieprzyjacielem, którego panowanie musi się zakończyć, zanim dawno obiecane Królestwo Boże będzie mogło zająć jego miejsce (Jan 14:30; 16:11; 12:31).
OGNISTY UCISK MA ZAKOŃCZYĆ TEN WIEK
Cała Biblia wskazuje na koniec tego wieku jako na czas przejścia panowania nad ziemią spod kontroli szatana oraz ignorancji i grzechu pod kontrolę Chrystusa, Jego uwielbionego Kościoła i panowanie sprawiedliwości. Ucisk, jaki obecnie mamy, jest naturalnym wynikiem antagonizmu pomiędzy księciem ciemności a księciem światłości, pomiędzy błędem a prawdą, pomiędzy grzechem a sprawiedliwością.
Teraz, gdy dzieło obecnego wieku stopniowo dobiega końca, Kościół został już zgromadzony i kiedy Godni oraz klasa Poświęconych Obozowców Epifanii przestaną korzystać z okupowej zasługi, wtedy obecny wiek się zakończy, a wybrani otrzymają nagrodę wspomnianą w naszym wersecie – „w przyszłym wieku życie wieczne”. Co więcej, wiernym duchowym zwycięzcom został gdzie indziej obiecany udział w duchowym Królestwie z Panem na Jego tronie, gdyż powiedział On: „Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie” [w przekładzie Biblii Warszawskiej] (Obj. 3:21).
ŚWIAT JEST ZGUBIONY
Kiedy mówimy, że cały świat jest zgubiony, nie mamy na myśli tego, co inni zazwyczaj rozumieją przez to stwierdzenie. Stoimy ściśle przy Biblii nie tylko pod względem wyrażeń, lecz i znaczeń, jakie im nadajemy. Cały świat został zgubiony przez Adama i jego nieposłuszeństwo, cały świat dostał się pod potępienie śmierci, klątwy; i chociaż Chrystus odkupił świat i zapłacił cenę, okup za wszystkich, to jednak dotychczas tylko Kościół pierworodnych, niebiańscy wybrani zostali znalezieni. Większość rasy ludzkiej jest jak zgubione owce, które odeszły od swojego Stwórcy przez grzech i degradację. My, którzy usłyszeliśmy