MŁODOCIANI GODNI

„Młodzieńcy wasi widzenia widzieć będą” (Joel 2:28)

    W określeniu myśli biblijnych jest dobrą rzeczą, o ile jest to możliwe, używać wyrażeń z Pisma Świętego. Zazwyczaj to czynimy, np.: pouczenie, usprawiedliwienie, uświęcanie, odkupienie i restytucja. Ale niekiedy jesteśmy zmuszeni określić myśl biblijną słowem nieznajdującym się w Biblii, np. usprawiedliwienie tymczasowe i usprawiedliwienie ożywione. To, że są to myśli biblijne, jest oczywiste z Rzym. 4:1-25; Jana 3:36; 1Kor. 6:11; Żyd. 9:24; 10:14; Jak. 2:14-26; 1Jana 2:2. Tak samo nie znajdujemy w Biblii wyrażenia „Starożytni Godni”; niemniej jednak wierni poświęceni z czasów Starego Testamentu są nazywani starcami i przodkami (hebr. „zekenim”, Izaj. 24:23; Psalm 107:33; Joel 2:28; greckie „presbuteroi”, Żyd. 11:2), i jest o nich mowa jako o osobach, „których świat nie był godzien” (Żyd. 11:38). Podobnie, termin „Młodociani Godni” nie występuje w Biblii, niemniej jednak – jak to będzie wykazane w tym artykule – myśl, którą mają przekazywać te słowa, jest biblijna. Najbliższy temu wyrażeniu w Piśmie Świętym jest termin „młodzieńcy” (Joel 2:28), który jest określeniem tego samego rodzaju co „starcy” z Izaj. 24:23 oraz wprowadza stosowne rozróżnienie pomiędzy tymi dwoma klasami. Niektórzy odróżniali te dwie klasy, używając do ich określania kontrastujących ze sobą terminów „Starożytni Godni” i „Nowożytni Godni”, jednak termin Nowożytni Godni nie jest wyrażeniem tak bliskim Biblii jak termin Młodociani Godni. Ponadto, przeciwstawienie nazwy „Młodociani Godni” nazwie „Starożytni Godni” tym bardziej uwypukla myśl podaną w Joela 2:28. Dlatego też czasopismo „Teraźniejsza Prawda” nazywa ich Młodocianymi Godnymi.

    (2) Przed końcem ogólnego wysokiego powołania do Boskiej natury i współdziedzictwa z Chrystusem w 1881 roku, osoby, które nazywamy „Młodocianymi Godnymi”, nie istniały jako jednostki klasy, ale od tego czasu zaistniały jako takie, a od jesieni 1914 stały się bardzo wyraźne jako oddzielna i odrębna klasa. Powód pojawienia się Młodocianych Godnych jako klasy, chociaż przez pewien czas niedostrzeganej jako taka, jest taki, że po zakończeniu się ogólnego powołania w 1881 roku więcej ludzi poświęcało się Panu niż można było próbnie przeznaczyć zwolnionych koron, czyli miejsc w Małym Stadku; dlatego nadwyżka poświęcających się, choć otrzymywała oświecenie Ducha Świętego, nie była spładzana z Ducha. Pan widocznie trzymał ich w rezerwie, a ponieważ od czasu do czasu częściowo niewierni tracili korony, Pan wybierał najwierniejszych i najbardziej nadających się z nadwyżki poświęconych i przez spłodzenie z Ducha próbnie przydzielał im korony tracone przez częściowo niewiernych. W miarę upływu czasu liczba poświęconych będących w nadwyżce i trzymanych w rezerwie wciąż zwiększała się szybciej niż liczba traconych koron, wskutek tego, kiedy ostatni mający zwyciężyć członkowie Małego Stadka weszli do tego powołania, wielka liczba tych poświęconych była w rezerwie, (zob. angielska TP nr 515 – na prośbę wysyłamy bezpłatny egzemplarz). Po tym czasie poświęcało się wiele kolejnych osób, ale dla żadnej z nich nie było już wolnych koron. Doprowadziło to w rezultacie do pojawienia się wielu dodatkowych Młodocianych Godnych. „On Sługa” omawia tę klasę w P6 s. 156, 157; Przedruki Strażnicy R4836, par. 3-6, 10, 11; R 5761, kolumna 2, par. 1, 2; Książka Pytań s. 151, 152, 154, 156-158 (numeracja stron w angielskim oryginale). Podczas Epifanii Pan rzuca dużo światła na tę klasę, światła, które nie było na czasie podczas służby „onego Sługi”. Niechaj Pan błogosławi to światło dla nas wszystkich, a szczególnie dla klasy bezpośrednio zainteresowanej!

    (3) Dla nas, jako badaczy Pisma Świętego, Biblia jest jedynym źródłem wiary i główną regułą praktyki, dlatego nasza wiara we wszystkich tematach religijnych musi pochodzić z Pisma Świętego – „aby się wiara nasza nie gruntowała na mądrości ludzkiej, ale na mocy Bożej” (1Kor. 2:5). Musimy więc wymagać, aby światło na ten temat, jak również na wszystkie inne tematy wiary chrześcijańskiej, zostało ukazane jako pochodzące z tej Księgi, o której naukach mówi ona: „Początek słów twoich oświeca” (Psalm 119:30; Izaj. 8:20). Pismo Święte naprawdę uczy, że miała powstać taka klasa, którą nazywamy

poprzednia strona – następna strona