Teraźniejsza Prawda nr 502 – 2007 – str. 43
NIEWIĄŻĄCA UCHWAŁA„O zarekomendowaniu kościołowi powszechnemu brata Ralpha Herziga na Opiekuna Wykonawczego i Dyrektora Laymen’s Home Missionary Movement z zachowaniem wszystkich uprawnień posiadanych przez poprzedniego Opiekuna Wykonawczego i Dyrektora. (zob. Teraźniejsza Prawda styczeń-luty 1986 r. s. 13, kol. 2 (1) do s. 14, kol. 1, dwa akapity u góry)” |
c.d. ze str. 38
lub by zrobił to ktoś inny. W ten sposób są zwolennikami metody podzielonego wodzostwa, w której jeden brat byłby Nauczycielem, a drugi obecnym Opiekunem Wykonawczym. Ogólne stanowisko literatury Prawdy jest takie, że „te dwa urzędy, jeden z naznaczenia Bożego, a drugi z wyboru członków L.H.M.M., nie muszą koniecznie spoczywać na jednej osobie”. Jednak literatura wydaje się wskazywać, że połączenie tych dwóch urzędów w jednej osobie jest bardziej wskazane niż rozdzielanie ich pomiędzy dwie osoby (P. ’52, s. 86, 1 kol, u dołu). Popiera to cytat z tego samego paragrafu: „Gdyby antytypiczny Baana i Opiekun Wykonawczy L.H.M.M. byli dwiema różnymi osobami, mogłoby to prowadzić do nieporozumień, braku współpracy i możliwych zakłóceń”.
DOŚWIADCZENIE OBECNEGO OPIEKUNA
Rodzice brata Ralpha Herziga związali się z Prawdą w 1913 roku, kiedy jego matka, siostra Grace I. Herzig, usłyszała brata Russella przemawiającego na konwencji Międzynarodowego Zrzeszenia Badaczy Biblii w Springfield w Massachusetts, po czym brat i siostra Herzig zaczęli uczęszczać na zebrania w swoim rodzinnym mieście, Pittsfield w Massachusetts. Zdjęcie dwóch tysięcy obecnych można znaleźć w Sprawozdaniu Konwencyjnym za ten rok, s. 240, 241. (Skopiowaliśmy to zdjęcie dla wygody czytelników na stronie 41 niniejszego numeru).
Ralph zaczął brać aktywny udział jako nastolatek, kiedy miał około 14 lat. Jego czterej rodzeni bracia (patrz zdjęcie poniżej) już się rozwijali w Prawdzie na zebraniach i rozpoczęli badania Boskiego Planu, na które uczęszczał on i dwaj koledzy jego brata Roberta ze szkoły średniej. Doprowadziło to do poświęcenia się Ralpha w sierpniu 1941 roku w wieku 16 lat. Kiedy miał osiemnaście lat, a jego brat Robert dwadzieścia, zostali wcieleni do armii Stanów Zjednoczonych. Zadeklarowali się jako sprzeciwiający się służbie wojskowej z powodu sumienia i służyli w korpusie medycznym przez dwa i pół roku w Stanach Zjednoczonych oraz Europie i zostali honorowo zwolnieni w 1945 roku. Ralph został wybrany na starszego w zborze w Pittsfield, a w 1953 r. ożenił się z Normą Bruhjell, poświęconą siostrą ze zboru w Minneapolis w Minnesocie. Założyli dom w Pittsfield w Massachusetts i wychowali dwoje dzieci.
Brat Ralph został mianowany na ewangelistę Ruchu 15 października 1958 roku. Pisząc do brata Jolly’ego o tym, że przyjmuje nominację, brat Ralph napisał: „Przypominam sobie ilustrację poświęcenia podaną przez brata Johnsona. Porównał je do czystej kartki papieru, którą podpisaliśmy oddając wszystko, co mamy Bogu na służbę i że w miarę upływu naszego poświęconego życia Bóg od czasu do czasu zapisuje ponad naszym podpisem to, co jest Jego wolą dla nas. Postanowiłem dawno temu wypełniać najlepiej jak mogę wszystkie warunki mojego poświęcenia. Ufam, że bycie Jego przedstawicielem w ten szczególny sposób jest tylko jeszcze jednym warunkiem od Boga dla mnie”.
Brat Ralph służył w okręgu Nowa Anglia różnym zborom w stanach Nowej Anglii oraz w różnych latach na niektórych konwencjach w Springfield w Massachusetts, Filadelfii w Pensylwanii i innych. 23 listopada 1993 roku został mianowany na Pielgrzyma Pomocniczego, a 1 stycznia 1997 roku na Pielgrzyma.
Powyżej wykazaliśmy tendencję spadkową, jeśli chodzi o informacje z Pisma Świętego i z literatury naszego Ruchu popierające każdego następnego wodza braci zrzeszonych pod auspicjami LHMM. W P.T. ’75, s. 35 pod tytułem KSIĄŻĘTA I PRZEŁOŻENI SALOMONA – 1Król. 4:1-19 pod nagłówkiem 11 antytypicznych książąt, pojawiają się nazwiska braci służących szczególną pomocą bratu Johnsonowi. Podajemy tu następujący krótki akapit dotyczący tej kwestii: „(9) Główni wodzowie, którzy dużo służyli osobiście z J., łącznie z bratem Jollym, stali pracownicy Domu Biblijnego, bracia Zieliński (P ’48, s. 162-169), Hedman, A. Gohlke – oraz inni, którzy służyli dłużej lub krócej w Domu Biblijnym lub w związku z nim, niektórzy częściowo w sprawach świeckich – brat Hoefle, Krewson, Markett, Alger, itd. (Zabul [wyposażony] (…) Natan książęciem i przyjacielem królewskim).”
Paragraf (9) wymienia z nazwiska czterech braci, którzy „dużo służyli osobiście z J.”,