Teraźniejsza Prawda nr 502 – 2007 – str. 38
Brat Jolly (9): wyznaczony przez poprzedniego Wodza i Opiekuna, specjalny pomocnik, antytypiczny Hiram, Baana, Nikodem, Fara, wódz Wielkiej Kompanii i Młodocianych Godnych, wybrany na Opiekuna Wykonawczego (zobacz odnośniki w indeksie w tomie Ep. 10, s. 788 pod hasłem R. G. Jolly, sprawdź również poszczególne imiona; ’48 P.T. s. 138).
Brat Gohlke (6): wyznaczony przez poprzedniego Wodza i Opiekuna, specjalny pomocnik, sługa antytypicznego Salomona, wódz Młodocianych Godnych i Poświęconych Obozowców Epifanii, wybrany na Opiekuna Wykonawczego (zob. P.T. ’52, s.70).
Brat Hedman (6): wyznaczony przez poprzedniego Wodza i Opiekuna, specjalny pomocnik, sługa antytypicznego Salomona, wódz Młodocianych Godnych i Poświęconych Obozowców Epifanii, wybrany na Opiekuna Wykonawczego (zob. P.T. styczeń-luty ’86, s. 8-13; listopad-grudzień ’86, s. 90).
Powinno być jasne dla wszystkich, że od ustanowienia w 1917 roku na urzędzie brata Johnsona jako Boskiego wyboru, do postawienia na urzędzie brata Hedmana sześćdziesiąt osiem lat później, w 1985 roku, widać wyraźne zmniejszenie liczby kryteriów potwierdzających wybór. Do obecnego Opiekuna posunęliśmy się w czasie o kolejne dziewiętnaście lat, czy też ponad osiemdziesiąt siedem lat od ustanowienia brata Johnsona jako pierwszego Wodza i Opiekuna. Wydaje się, że w tej kwestii pierwszeństwo powinno mieć pewne znaczenie, jak np. zarekomendowanie brata Ralpha Herziga przez poprzedniego wodza i Opiekuna Wykonawczego w pełnomocnictwie oraz dokumentach dodatkowych, jest on kandydatem jako Młodociany Godny, który udzielił bezpośredniej pomocy bratu Jolly’emu w przesiewaniu Krewsona na specjalnym zebraniu gospodarczym zboru w Filadelfii w 1955 roku.
POWOŁANIE I WODZOSTWO
Poza tym może być istotne przeanalizowanie innego wymogu wodzostwa w obecnym czasie, kiedy najwyraźniej wciąż są obecni na ziemi Młodociani Godni. Każdy brany pod uwagę na to stanowisko musi być rzeczywistym kandydatem do klasy Młodocianych Godnych, gdyż Poświęcony Obozownik Epifanii nie może zostać wybrany na wodza, dopóki żyje kompetentny brat z klasy Młodocianych Godnych, który może objąć to stanowisko. Potwierdza to następujący cytat z PT ’60, s. 63: „Oczywiście Pan nie wyznaczy Poświęconego Obozownika Epifanii na wodza Młodocianych Godnych, gdyż jak brat Johnson pokazał na podstawie Pisma Świętego (np. 2Moj. 19:12-21; Tom Ep. 11, s. 336, 339-342), „wyznaczanie kogoś z niższej klasy, by wykonywał taki urząd nad klasą wyższą nie jest zgodne z Boskim sposobem działania. Nie opuści On też swojego ludu po zakończeniu ziemskiego biegu Wielkiej Kompanii i nie zostawi go bez wodza, by błąkał się w pewnej mierze ciemności, bez dalszego objawiania postępującej Prawdy odnoszącej się do jego potrzeb, nie pozostawi go bez opieki na łasce przesiewaczy, ani nie pozwoli, by nasza praca została przez rewolucjonizm zamieniona w organizację”.
Wskazuje to na sugestię Pielgrzymów podaną na specjalnym zebraniu gospodarczym zwołanym w Chester Springs w Pensylwanii. Przedyskutowano dwóch kandydatów, jednego z klasy Młodocianych Godnych i jednego z klasy Poświęconych Obozowników Epifanii. Kandydat będący Młodocianym Godnym został zarekomendowany zgromadzeniu na Florydzie. Drugi kandydat, będący Poświęconym Obozownikiem Epifanii nie został przedstawiony, zgodnie z powyższymi powodami i oficjalnymi dokumentami odczytanymi zgromadzeniu głosującemu na Florydzie (zob. dokumenty na str. 39-43).
OBJAWIENIE PRZESIEWACZY
W obecnym okresie Epifanii zawsze byli i są bracia, którzy rozpoczynali kampanie pisania listów oraz rozpowszechniali wśród braci swoje opozycyjne poglądy w formie rękopisów i w wyniku tego stawali się przesiewaczami próbującymi odprowadzać od Pana, Prawdy i nauk podawanych w wydawnictwach LHMM. Było to prawdą w odniesieniu do W. S. Stevensa ’35 P.T., s. 100 par. 2, C. Shuttlewortha ’52 P.T. s. 5 kol. 2, ostatni par., pisanie listów w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii ’60, s. 66 kol. 2, Krewsona ’55, s. 67, kol.1, par. 3, Hoefle’a ’60, s. 69 kol. 1,2, itd.
W przesiewaniu Krewsona i Hoefle’a po śmierci brata Johnsona, obaj ci bracia, wcześniej nominowani na sług L.H.M.M., uznawali brata Jolly’ego za Opiekuna Wykonawczego Ruchu, po tym, jak został on wybrany przez braci na specjalnym zebraniu gospodarczym zwołanym w tym celu na konwencji w Detroit. Jednak odrzucali go jako nauczyciela wyznaczonego przez Pana i rekomendowanego przez brata Johnsona, Posłannika Epifanii. Dlatego w każdym z tych przypadków ci dwaj niedoszli wodzowie opowiadali się za dwuosobowym opiekunem L.H.M.M. Każdy z tych braci rościł sobie pretensje do funkcji nauczania, a brat Jolly ich zdaniem miał sprawować nadzór jedynie nad sprawami gospodarczymi L.H.M.M.
METODA PODZIELONEGO WODZOSTWA
Od śmierci brata Hedmana pojawiło się na scenie dwóch braci, którzy pisali i wysyłali listy oraz rozpowszechniali swoje rękopisy po całym kraju. W rzeczywistości ich działalność stawia ich na pozycji nauczycieli sprzeciwiających się Prawdzie obecnie przedstawianej w Teraźniejszej Prawdzie i Sztandarze Biblijnym. W rzeczy samej twierdzą oni, że nie mogą zaakceptować obecnego Opiekuna Wykonawczego jako Wodza Ludu Bożego, lecz akceptują go jako osobę wybraną przez braci na konwencji do zajmowania się sprawami gospodarczymi. Ci dwaj bracia poprzez swój sprzeciw wobec urzędu nauczania w podobny sposób opowiadają się za dwuosobowym wodzem i opiekunem, albo przez to, że oni sami przejęli by rolę nauczania,
cd na str.43