DZIESIĘĆ DZIAŁÓW MANASESA PO ZACHODNIEJ STRONIE

     Pokolenie Manasesa zajmowało dość niezwykłe miejsce wśród pokoleń Izraela, ponieważ jako pokolenie było podzielone na pół; jednej części było przypisane dziedzictwo na wschód od Jordanu, a druga otrzymała dział po stronie zachodniej. Rozważenie tych miejsc rozmieszczenia pomoże nam zrozumieć, gdzie Starożytni i Młodociani Godni oraz Poświęceni Obozowcy Epifanii będą mieli swoje wieczne miejsce w ziemskiej i duchowej fazie Królestwa. Wydarzenia mające wtedy miejsce będą dotyczyły wydarzeń w Wiekach Przyszłych po Małym Okresie (Obj. 20:3; Ef. 2:7).

     Po tym, jak Izraelici przekroczyli Jordan, Bóg przez Jozuego i Eleazara (Joz. 14:1) prawdziwie dał im ich dziedzictwo za pomocą losów w ziemi Kanaan. „Przypadło sznurów na Manasesa dziesięć, oprócz [dodatkowo do] ziemi Galaad i Basan, które były za Jordanem [po wschodniej stronie]. Albowiem córki Manasesowe [córki Salfaada będące typem na pewne jednostki, które ostatecznie będą wiernymi Obozowcami Epifanii, jak zostało już pokazane w PT ’77 str. 92 par. 39, 43)] otrzymały dziedzictwo między syny jego [pośród tych po zachodniej stronie Jordanu, będących typem na inne jednostki, które ostatecznie będą wiernymi Obozowcami Epifanii]; a ziemia Galaad [po wschodniej stronie Jordanu] dostała się drugim synom Manasesowym [tym po wschodniej stronie Jordanu, którzy są typem na Godnych].” (Joz. 17:1, 5,6; 4Moj. 32:33-42; 5Moj. 3:12-20, zob. PT ’68, s. 58, 59).

RODZINY GALAADU

     Dziesięć działów podanych dla wszystkich rodzin Manasesa, które miały swoje dziedzictwo po zachodniej stronie Jordanu, było dla rodzin sześciu synów Galaada, czyli dla Jezera, Cheleka, Asryjela, Sechema, Semida i Chefera (4Moj. 26:30-32, Joz. 17:2). Jak podobne rozmiarami było te dziesięć działów, ani ile ziemi otrzymała każda z rodzin, nie jest dokładnie podane. Lecz wiemy, że był to właściwy i sprawiedliwy podział, uwzględniający liczbę osób (4Moj. 26:53-56) oraz że córki Salfaada otrzymały sporą część w dziale Chefera (Joz. 17:3-6). Powinniśmy zwrócić uwagę, że rodziny sześciu synów Galaada (syna Machira) miały swoje dziedzictwo nie w ziemi Galaad (5Moj. 3:13-15, Joz. 17:1, 6), która, jak pokazano w pierwszej części niniejszego wywodu, znajdowała się na wschód od Jordanu, lecz w ziemi Kanaan, na zachód od Jordanu (4Moj. 26:30-34, Joz. 17:2-6).

     Galaad (sterta świadectwa) wydaje się symbolizować całą klasę restytucyjną Poświęconych Obozowców Epifanii, a liczba dziesięć w antytypicznych dziesięciu działach dziedzictwa tej całej klasy oznacza liczbę doskonałości dla natury niższej niż boska. Sześciu synów Galaada i ich rodziny przedstawiają sześć ogólnych grup tych, którzy ostatecznie znajdą się w tej klasie, a wszystko to w związku z otrzymaniem przez nich dziedzictwa, jak się wydaje, według miejsca, gdzie się rozwijali, jak następuje: Azja, Afryka, Ameryka Południowa, Australia, Europa i Ameryka Północna (Abiezer lub Jezer, on – ojciec – pomaga; Chelek, dział; Asryjel, Bóg wiąże; Sechem, ramię; Semida, on zna me imię; Chefer, zarumieniony).

     Antytypiczne rodziny pierwszych pięciu wyżej wymienionych synów Galaada, otrzymując swe wieczne dziedzictwo Królestwa, będą się składały z tych Poświęconych po 1954 roku Obozowców Epifanii, którzy ostatecznie będą wierni oraz którzy (a) w wielu wypadkach zostali oświeceni Epifanią, a niektórzy z nich przyszli do Prawdy Epifanii, lecz nie mieli figuralnych ojców, którzy stracili Prawdę przynajmniej w jakimś istotnym zarysie lub nie rozpoznali takich odchyleń oraz (b) którzy nie zostali oświeceni Epifanią, znajdując się w Babilonie lub poza nim. Dlatego te pięć antytypicznych rodzin Galaada składa się z wszystkich, którzy ostatecznie będą Poświęconymi Obozowcami Epifanii z wyjątkiem tych, którzy są zobrazowani w potomkach Chefera.

     Wydaje się, że pięć córek antytypicznego Salfaada ze wszystkich krajów w skończonym obrazie symbolizuje pięć poziomów rozwoju w podobieństwie Chrystusowym, w skali rosnącej, poczynając od tych którzy mają najniższy stopień podobieństwa Chrystusowego, aż do tych, którzy są najbardziej podobni do Chrystusa

poprzednia strona – następna strona