Teraźniejsza Prawda nr 491 – 2004 – str. 63
się służbie wojskowej z powodów sumienia. Sporządzanie teczki powinno odbywać się pod nadzorem wykwalifikowanego doradcy lub agencji zajmującej się kwestiami poboru takiej jak:
Ośrodek ds. Sumienia i Wojny
1830 Conneticut Ave. NW
Washington, DC 20009
Tel: (202) 483-2220; Fax: (202) 483-1246
Email: nisbco@nisbco.org
URL: www.nisbco.org
REJESTROWANIE SIĘ JAKO SPRZECIWIAJĄCY SIĘ
SŁUŻBIE WOJSKOWEJ Z POWODÓW SUMIENIA
Pytanie: Jak i kiedy powinienem zarejestrować się jako sprzeciwiający się służbie wojskowej z powodów religii?
Odpowiedź: Poświęceni powinni być zwolnieni od służby wojskowej. Poświęceni to ci, którzy poświęcili swoje życie Bogu, czynieniu jego woli i naśladowaniu przykładu Jezusa jako jego naśladowcy, jego uczniowie (Rzym. 12:1,2; 1Piotra 2:21). Każdy z naśladowców Chrystusa zdaje sobie sprawę, że Jezus przyszedł nie zatracać ludzkie życie, ale je zachować (Łuk. 9:56) i że po to został przysłany na świat, i że w tym samym celu zostali przysłani na świat jego naśladowcy (Jan 17:18; 20:21) i że mają być jak On (1Jana 4:17). Dlatego powinni we właściwej postawie prawdziwego chrześcijanina z szacunkiem poprosić jako osoby sprzeciwiające się służbie wojskowej z powodów sumienia o zwolnienie od uczestnictwa w niszczeniu życia w czasie wojny oraz od szkolenia z bronią w celu uczestnictwa w wojnie.
Ponieważ nie ma obecnie prawa odnośnie poboru, może wydawać się kwestią akademicką przygotowywanie się do ubiegania się o kategorię sprzeciwiającego się służbie wojskowej z powodów sumienia. Jednak powinniśmy pamiętać, że wojna lub inne stany wyjątkowe w państwie mogą pojawić się nagle. Dlatego wcześniejsze przygotowanie może pomóc w otrzymaniu pożądanej kategorii poprzez dokumentację i bardziej przekonującą reakcję wobec Federalnego Systemu Obowiązkowej Służby Wojskowej i lokalnych komisji poborowych. Zalecalibyśmy, by pielgrzymi i ewangeliści LHMM, lokalni starsi i rodzice, udzielali wskazówek, kierowali i pomagali braciom w wieku poborowym. Agencje wymienione powyżej mogą również służyć i pomagać zgłaszającym się w rejestrowaniu swych próśb.
POŚWIĘCENI A SŁUŻBA WOSJKOWA
Pytanie: Jak lud Pański powinien postępować odnośnie służby wojskowej w czasie wojny lub rewolucji?
Odpowiedź: Naturalny patriotyzm u niepoświęconego jest zaletą pochwalaną przez Boga, jak to widać w Boskim uznaniu dla angażowania się Izraelitów w wojnę w obronie swego kraju. Jednak tak jak nauczyciele religijni w Izraelu (Kapłani i Lewici) byli wyłączeni ze służby wojskowej, tak samo ich antytypy, poświęceni, powinni być wyłączeni ze służby wojskowej, jak to jest przedstawione w Rzym. 12:1. Nasz rząd poprzez uznanie prawa osób sprzeciwiających się służbie wojskowej z powodów sumienia do zwolnienia od noszenia broni podczas wojny lub rewolucji, uznaje prawo poświęconych do zwolnienia od noszenia broni. Jednak nie są oni wolni od wszelkiej służby wojskowej, np. w kantynie lub oddziale szpitalnym. Powodem, dla którego jest złe, by poświęceni Bogu i jego służbie zabijali swych bliźnich, choć nie dotyczy to innych, gdy wymaga tego od nich ich rząd, jest to, iż tak jak Jezus został posłany przez Ojca, tak oni są posłani przez Ojca (Jan 17:18; 20:21). Dlatego tak jak Jezus został posłany i „nie przyszedł zatracać dusz ludzkich, ale zachować” (Łuk. 9:56), tak samo Jego poświęceni naśladowcy są posłani „i nie przyszli zatracać dusz ludzkich, ale zachować”. Dlatego nie mogą nosić ani używać broni w celu niszczenia życia ludzkiego. Według oświadczenia Jezusa (Mat. 26:52), wszyscy poświęceni chwytający za miecz i wojujący nim, od niego zginą. Ta zasada posiadania tego samego rodzaju misji na świecie jaką miał Jezus odnosi się jedynie do poświęconych. Dlatego wersety te nie zwalniają niepoświęconych od noszenia broni i używania jej w celu niszczenia ludzkiego życia na rozkaz ich państwa. Dlatego rozważania te zabraniają poświęconemu naśladowcy Jezusa zaciągnąć się w celach walki. W przypadku powołania powinien w pokorze poprosić o zwolnienie od służby wojskowej jako sługa Boży, a jeśli nie otrzyma zgody, powinien w pokorze poprosić o służbę niezwiązaną z walką zbrojną, najlepiej w jednostce medycznej, gdzie będzie miał wiele sposobności „zachowywania dusz ludzkich”. Jeśli nie otrzyma zgody, niech poprosi o jakąś inną służbę niezwiązaną z walką zbrojną. Jeśli nie otrzyma na to zgody i będzie się od niego wymagało noszenia broni, niech w imieniu Boga odmówi tego i poniesie konsekwencje odmowy pogwałcenia swego prawego oświadczenia przed Bogiem, gdyż musi odmówić brania udziału w pozbawianiu życia bliźnich, tak jak „Syn Człowieczy nie przyszedł zatracać dusz ludzkich, ale zachować”. Jednak prosząc o zwolnienie lub o służbę niezwiązaną z walką zbrojną lub odmawiając noszenia broni niech pamięta, by czynić to w cichym i miłującym duchu i w sposób, w jaki zrobiłby to Jezus. A jeśli będzie wtedy zmuszony do służby, może pocieszyć się myślą, że cierpi dla sprawiedliwości, tak jak Jezus (Mat. 5:10-12; 1Piotra 3:14-18; 4:12-19).