Teraźniejsza Prawda nr 490 – 2004 – str. 39
(25) Następni w kolejności, dzieci antytypicznej Ketury, są restytucjoniści – różni od wyżej wymienionych klas wybranych, którzy otrzymają życie pod Nowym Przymierzem.
(26) Madan (walka) jest, typem trzeciej klasy, jaka będzie rozwijana w okresie działania Nowego Przymierza – Poświęconych Obozowców Epifanii, najwyższej klasy spośród quasi-wybranych. Pod zwierzchnictwem Godnych będą oni najzdolniejszymi polemistami (Jud 3) na rzecz Prawdy.
(27) Midyjan (imię to oznacza to samo co Madan) jest typem czwartej klasy, jaka będzie rozwijana pod Nowym Przymierzem, typem quasi-wybranych z cielesnego Izraela (E6, str. 717), którzy także będą polemistami na rzecz Prawdy. Pięciu synów Midyjana (1Mojż. 25:4) zdaje, się przedstawiać pięć następujących grup wśród quasi-wybranych z Żydów: (a) Hefa (ciemność) jest typem „tych Izraelitów, którzy w Wieku Żydowskim nie byli dostatecznie wiernymi, by zostać Starożytnymi Godnymi,… ale mimo to zachowali wiarę w obietnice Abrahamowe i trwali w Przymierzu Mojżeszowym”, tj. lojalnych Żydów z Wieku Żydowskiego wierzących w Przymierze. Jako grupa znajdowali się w znacznych ciemnościach. (b) Hefer (jelonek – niedojrzałe zwierzę) symbolizuje tych Żydów, którzy w Wieku Ewangelii, ale przed uciskiem Jakuba (II fazą) wierzą w obietnice Abrahamowe i Przymierze Mojżeszowe i są im wierni aż do śmierci, przed czasem nawrócenia Izraela. Z powodu niedojrzałości potrzebują dużo mleka Słowa Bożego, (c) Henoch (zapoczątkowany, nauczanie) jest typem tych Żydów, którzy podczas Wieku Ewangelii, ale przed 16 września 1954 roku (gdy Bazylea rozpoczęła się w swoim pierwszym zachodzeniu), przyjęli Jezusa jako swego Zbawiciela, lecz się nie poświęcili pozostając wiernymi okupowi i sprawiedliwości. Dzięki przyjęciu Jezusa za swego nauczyciela mieli oni wiele sposobności zdobycia wiedzy, przynajmniej w pewnym stopniu, (d) Abyda (ojciec wiedzy) stanowi typ tych Żydów, którzy po 16 września 1954 roku, lecz przed nawróceniem Izraela, przyjmują Jezusa za swego Zbawiciela i jako niepoświęceni wierzący pozostają lojalni wobec okupu i sprawiedliwości. Ta grupa miała więcej korzyści aniżeli jakakolwiek z poprzednio wymienionych, (e) Eldaa (bóg wiedzy; potężny wiedzą) przedstawia tych Żydów, którzy będą nawróceni w czasie narodowego nawrócenia Izraela w związku z uciskiem Jakuba i tuż przy jego końcu (TP nr 46, str. 47, pyt. 2). Wówczas będą oni mieli największą korzyść ze wszystkich niepoświęconych (quasi-wybranych z Żydów w zdobywaniu wiedzy Prawdy. Tak więc rozumiemy tak jak sugeruje znaczenie ich imion, że tych pięć grup obejmuje w całości nie poświęconych quasi-wybranych z Żydów począwszy od Wieku Żydowskiego, od tych, którzy mieli najmniej sposobności zdobywania wiedzy, do tych, którzy będą żyli w czasie nawrócenia Izraela w ucisku Jakuba (II fazie) i którzy posiądą najwięcej z tym związanych korzyści.
(28) Jesbok (opuszczający) jest typem na piątą klasę, która otrzyma życie na skutek działania Nowego Przymierza – typem na lojalnych próbnie usprawiedliwionych pogan. Ta klasa też opuściła grzech i weszła w bliższe związki z Bogiem aniżeli nieusprawiedliwieni, tj. świat w ogólności. Chociaż nie jest to wyszczególnione tak jak w przypadku antytypicznego Midyjana i jego pięciu synów, ta klasa też składa się z jednostek, które mają rozmaite stopnie sposobności i wynikający z nich rozwój w wiedzy. Wielu z tej klasy w ciągu Wieku Ewangelii rozwijało się w systemach sekciarskich, gdzie w licznych przypadkach nie mieli dużych sposobności poznania Prawdy Boskiego Słowa i przywilejów poświęcenia. Inni spośród nich, szczególnie żyjący teraz przy końcu Wieku, są błogosławieni ogromną dozą światła Prawdy na czasie i zrozumieniem przywilejów poświęcenia. Jednakże to nie oznacza, że ci ostatni posiądą wyższe miejsce w tej grupie quasi-wybranych, raczej według zasady, że „komu wiele dano, wiele się od niego upominać będą” (Łuk. 12:48) może być odwrotnie – ci co mieli większe sposobności w odniesieniu do Prawdy i przywilejów poświęcenia, a nie zareagowali na nie właściwie (2Kor. 6:1) mogą osiągnąć najniższe miejsce w tej klasie, tylko nieco wyższe od tego, które zajmują niewybrani (Z 2286, góra; F 117, 118 ,682, 683; P ’70, str. 94); a wielu z powodu częściowej samowoli może zupełnie utracić miejsce wśród (quasi-wybranych.
(29) Suach (miejsce nizinne, depresja) stanowi typ niewybranych, najniższej klasy jaka będzie rozwinięta pod Nowym Przymierzem. Ci niewybrani, to „córki” z Joela 2:28 i Izaj. 60:4, tj. niewierzący poganie i ci Żydzi, którzy porzucili obietnice Przymierza. Niewybrani poganie są także pokazani u Ezech. 16:60, 61 jako wchodzący w Nowe Przymierze. Tutaj także są nazwani,, córkami”, ponieważ jako nawróceni będą symbolicznymi córkami cielesnego Izraela (E 17, str. 146).
(30) Jak zdumiewającym jest dla naszego rozumowania wyjaśnienie, że sześciu synów Ketury tak trafnie i tak zupełnie wyobraża sześć klas, że obejmuje tych wszystkich, którzy będą rozwinięci przez Nowe Przymierze, od klasy najwyższej do najniższej: (1) 70 najwybitniejszych Godnych, (2) Godnych jako klasę, podzieloną na Starożytnych i Młodocianych Godnych a także na trzy pod-działy Młodocianych Godnych, (3) Poświęconych Obozowców Epifanii, (4) quasi-wybranych z cielesnego Izraela podzielonych na pięć grup, (5) lojalnych próbnie usprawiedliwionych pogan i ostatecznie (6) niewybranych. Pomimo ataków błądzicieli ta cudowna Prawda ostoi się (P ’58, str. 3-8; ’73, str. 25-27).
(31) W 21 paragrafie już zauważyliśmy, że trzech potomków Ketury wymienionych w księdze Izaj. 60:6