Teraźniejsza Prawda nr 488-489 – 2004 – str. 30
klasę wybraną, lecz nią nie są – choć większość z nich żyła w wieku Żydowskim i Ewangelii. Trzy ogólne grupy quasi-wybranych
TRZEMA OGÓLNYMI GRUPAMI QUASI-WYBRANYCH SĄ:
(1) Ci Żydzi, którzy w Wieku Żydowskim i Ewangelii przyszli w wierze i praktyce do harmonii z Przymierzem Abrahamowym i Mojżeszowym oraz pozostali w tym wierni, choć się nie poświęcili. Osiągnęli oni większą dozę harmonii z prawdą i sprawiedliwością niż reszta świata ludzkości, co będzie dla nich korzyścią w czasach restytucji (Rzym. 3:1, 2; Dz.Ap. 3:19-21). Będą oni członkami głównego narodu na ziemi w następnym Wieku i otrzymali obietnicę ziemi Kanaan jako ich dziedzictwa na wieki.
(2) Ci poganie (i Żydzi), którzy przez cały Wiek Ewangelii, choć się nie poświęcili, pokutowali za swoje grzechy i przyjęli Jezusa jako swego Zbawiciela i pozostali wierni Okupowi i sprawiedliwości. Stali się oni usprawiedliwieni z wiary i otrzymali jego błogosławieństwo przebaczenia grzechów (Efez. 1:7); pokój, społeczność i przyjaźń z Bogiem (Rzym. 5:1; 1 Jana 1:3-7; Jak. 2:23) oraz osiągnęli dość dobry stopień harmonii z zasadami prawdy i sprawiedliwości. Chociaż nie użyli swojego usprawiedliwienia jako stopnia na drodze do poświęcenia, jakikolwiek stopień harmonii z prawdą i sprawiedliwością osiągnęli w tym życiu da im przewagę nad innymi w czasach restytucji.
(3) Poświęceni Obozowcy Epifanii (z Żydów i Pogan), którzy poświęcają się po 16 września 1954r. i dlatego jest dla nich za późno, by mogli należeć do klas wybranych. Muszą oni osiągnąć o wiele większą harmonię z prawdą i sprawiedliwością w tym życiu niż którakolwiek z tych dwóch wymienionych niepoświęconych grup. Muszą oni także osiągnąć znaczny stopień świętości. Ich wierność w wypełnianiu swoich ślubów poświęcenia, a szczególnie ich rozwój w podobieństwie Chrystusowym da im ogromną przewagę nad innymi w czasach restytucji.
SKOMPLETOWANIE QUASI-WYBRANYCH
Tak jak w przypadku wybranych, skompletowanie klas quasi-wybranych będzie miało miejsce podczas Wieku Wiary, zanim otworzy się Gościniec Świątobliwości, lecz to nie oznacza, że ich charaktery będą wtedy zupełne. Rozwiną oni charaktery do doskonałości podczas Pośredniczącego Królestwa i w Małym Okresie jako przygotowanie do wiecznego życia na ziemi.
CEL QUASI-WYBRANYCH
Z powodu wielkiej skali przyszłego dzieła Królestwa przywrócenia chętnych i posłusznych z rodzaju ludzkiego z powrotem do doskonałości, Bóg przez ostatnie 6000 lat wybierał i przygotowywał swój lud do jego różnych miejsc służby w tym Królestwie. Jego główną klasą będzie klasa Chrystusa (Głowy i Ciała), w niebiańskiej fazie Królestwa. Następne będą trzy podrzędne klasy wybrane: Starożytni i Młodociani Godni (odpowiednio – główna i podrzędna klasa w ziemskiej fazie Królestwa) oraz Wielka Kompania (klasa podrzędna w niebiańskiej fazie Królestwa). Jednostki z tych trzech podrzędnych wybranych klas będą asystentami i szczególnymi pomocnikami dla klasy Chrystusa.
Trzy klasy podrzędne, szczególnie Starożytni i Młodociani Godni otrzymają z kolei asystentów i specjalnych pomocników, i to właśnie tu znajdą swoje miejsce quasi-wybrani. Trzy ogólne grupy quasi-wybranych, szczególnie Poświęceni Obozowcy Epifanii, z powodu swego rozwoju i przygotowania sprzed Restytucji będą nadawali się do przywileju bycia „głównymi pomocnikami Starożytnych i Młodocianych Godnych w służeniu światu prawdami Tysiąclecia (Ps. 107:21, 22)” (P ’41, s. 50, Kol. 1, dół). Jednym z ich wielu przywilejów pod zwierzchnictwem klas Godnych będzie nawrócenie świata do Królestwa Bożego przez swoje nauczanie (Ps. 107:22; Joel 2:28; Rzym. 11:12-15).
Pytanie: 4. Jakie są biblijne dowody na to, że rok 1954 jest datą wyraźnie zaznaczoną w Piśmie Świętym?
Odpowiedź: Oferujemy pięć dowodów:
(1) „W 3Moj. 12 r. oczyszczanie matki po urodzeniu syna przez czterdzieści dni przedstawia oczyszczanie Prawdy rozwijającej Maluczkie Stadko i jej sług przez czterdzieści lat Paruzji [tj. Paruzji w jej ograniczonym znaczeniu, okresie żniwa, 1874-1914], podczas gdy oczyszczanie matki po urodzeniu córki przez osiemdziesiąt dni przedstawia oczyszczanie Prawdy rozwijającej Wielką Kompanię i jej sług przez osiemdziesiąt lat Paruzji i Epifanii łącznie [tj. Paruzji i Epifanii łącznie w ich ograniczonych znaczeniach]” (Tom Par. 3, Dodatek, s. v 384). W tomie Ep. 4, s. 99 brat Johnson podaje dodatkowe szczegóły na temat antytypicznych 80 dni, jak następuje: „Rozumiemy, że 80 dniowy okres oczyszczania matki po urodzeniu córki oznacza 80 lat Paruzji i Epifanii łącznie (1874-1914 oraz 1914-1954). Oczyszczanie matki podczas tych 80 dni jest typem dwóch rzeczy: (1) pozbywania się wszystkich błędów dołączonych do Prawdy (w jej zastosowaniu do Wielkiej Kompanii, itd.) oraz (2) oczyszczania wiernych i częściowo wiernych sług Prawdy z takich zmaz, które uczyniłyby ich niezdatnymi do ich miejsca w Wieku Tysiąclecia, jak również do ich szczególnej poświadczającej służby od października 1954 r. i później.”
PRZYPOWIEŚĆ O DZIESIĘCIU PANNACH
(2) „Ponieważ północ z przypowieści o dziesięciu pannach [Mat. 25:1-12] to kwiecień 1877 roku, kiedy rozpoczęło się powszechne ogłaszanie wtórej obecności Chrystusa [zob. tom. Par. 3, Dodatek, s. 385, Tom Ep. 5, s.108, 109], a noc zaczęła się w październiku 1799 roku, nie tylko musi ona zakończyć się w 1954 roku wraz z końcem Epifanii [w jej ograniczonym znaczeniu], lecz również dowodzi, że kiedy w kwietniu 1877 roku rozpoczął się okrzyk „Oto oblubieniec”, żniwo już było w trakcie”; dlatego pierwszy koniec tej nocy nadchodzi w 1954 roku, na początku jej zachodzenia na okres królestwa [Basilea]” (Tom Ep. 6, s. 386, 454; Tom Ep. 4, s. 103; Tom Par. 3, Dodatek, s. 383; por. P 72, s. 28, 29).
(3) „To, że Pan wyznaczył dwanaście godzin dnia roboczego (Jan 9:4; 11:9) oraz że przewidział w przypowieści o groszu [Mat. 20:1-16; por. Tom Ep. 5, rozdz. 3] wieczór,