Teraźniejsza Prawda nr 486 – 2003 – str. 35
Ponadto Wiek Żydowski był wiekiem typów. Zarówno Izrael, jak i te zepsute pogańskie narody, były typiczne.
CHRZEŚCIJANIE NIE MAJĄ UŻYWAĆ PRZEMOCY
W obecnym Wieku lud Pana nie ma obejmować w posiadanie ani osób, ani dobytku innych. Nie ma niszczyć życia w żadnych okolicznościach. Nie ma walczyć żadnym rodzajem cielesnej broni. Ma nie używać przemocy. Nie jesteśmy z tych, którzy chcieliby bronić postępowania w takich kwestiach rzekomych chrześcijańskich narodów ze współczesnych czasów. Jako chrześcijanie kierujący się przykładem i zaleceniami naszego Mistrza powinniśmy starać się czynić dobrze wszystkim ludziom na miarę naszych sposobności oraz pozwolić im w pokoju rozkoszować się ich domami, dobytkiem i wolnością. Istnieje wielka różnica pomiędzy Boskim prawem miłości, które jest obecnie siłą motywującą, działającą w prawdziwych dzieciach Bożych, a prawem samolubstwa, pod którym wciąż działają masy ludzkości – łącznie z przytłaczającą większością nominalnego chrześcijaństwa – i będą nadal działać, dopóki Nowa Dyspensacja nie zostanie w pełni wprowadzona przez Boską Moc.
Niemniej jednak, rozumiejąc, iż prawdziwy Kościół jest odłączony od świata w Boskim Planie oraz Jego postępowaniu, możemy ze względnym spokojem patrzeć na deptanie sprawiedliwości i słuszności przez królestwa tego świata, jak również możemy mieć świadomość tego, iż Pan, zwłaszcza w obecnym czasie, wykorzystuje ich naturalną skłonność do walki, podbojów i budowania imperiów. On sprawi, iż gniew człowieka wykona pewne zarysy Jego Planu, które później okażą się być błogosławieństwem dla całego świata, dla tych, którzy teraz są w grobach, jak również dla jeszcze żyjących.
Nie mogąc zobaczyć za zasłoną wszystkich łaskawych celów Niebiańskiego Ojca i nie posiadając wystarczającej mądrości, by wiedzieć jak te cele mogłyby zostać wykonane, ludy tej ziemi kroczą po omacku w ciemności, sądząc, iż zarządzają swoimi własnymi sprawami i nie wiedząc, iż Potężna Dłoń tak kieruje sprawami narodów, by chwalebne zamierzenia Boga zostały zrealizowane we wszystkich rzeczach, nie wiedzą one także, iż nic nie może pokrzyżować Jego planów. Lud Pana w dużej mierze pełni rolę widza w odniesieniu do biegu tego świata – jego zasad postępowania, polityki, podbojów i gorączkowych wysiłków zmierzających do realizacji jego samolubnych zamysłów (Jana 17:16).
Gdybyśmy brali udział w sprawach tego świata po którejkolwiek ze stron wielkich kwestii, z którymi świat się boryka, z pewnością działalibyśmy wbrew Boskiemu Planowi. Pan nie zamierza dać obecnie zwycięstwa którejkolwiek ze stron w tym konflikcie. My mamy być oddzieleni od świata i poświęcać nasze myśli i uwagę, udzielać naszego poparcia i interesować się sprawami Niebiańskiego Królestwa; i chociaż nasz głos, gdybyśmy się kiedykolwiek w ogóle wypowiadali w takich kwestiach, powinien być zabierany w imieniu sprawiedliwości, miłosierdzia i pokoju, to mimo to możemy spoglądać z wielkim spokojem na wszelkie wydarzenia i zmiany zachodzące w świecie, wiedząc, iż nasz Niebiański Ojciec posiada pełną moc, by zmienić takie rzeczy na Swoją chwałę oraz najwyższe dobro rodzaju ludzkiego.
| Ludy tej ziemi kroczą po omacku w ciemności sądząc, iż zarządzają swoimi własnymi sprawami i nie wiedząc, iż Potężna Dłoń tak kieruje sprawami narodów, by chwalebne zamierzenia Boga zostały zrealizowane we wszystkich rzeczach, nie wiedzą one także, iż nic nie może pokrzyżować Jego planów. |
SPOJRZENIE WSTECZ
Jednakże świat mówi nam, iż jesteśmy zbyt pokojowi. Mówi, iż rodzaj ludzki nie mógłby rozwijać się bez pewnej miary walki. Odpowiadamy, iż nikt nie może zrozumieć Boskich metod, jeśli nie jest prowadzony Jego Słowem, Duchem Prawdy. Boskie postępowanie jest różne w różnych wiekach oraz dla różnych celów. Te pozornie sprzeczne manifestacje Boskiej woli są zupełnie rozsądne i harmonijne, kiedy patrzy się na nie z właściwego punktu widzenia.
Przyjrzyjmy się tej kwestii. Dawno temu w Edenie wyrok „śmiercią umrzesz” został wydany na Adama z powodu świadomego nieposłuszeństwa Boskiemu poleceniu, którego naruszenie sprowadzało śmierć. Po upadku rodzaj ludzki stopniowo stawał się coraz bardziej wyobcowany od Pana. Wielu z aniołów, którzy mieli wówczas dostęp do ziemi oraz moc materializowania się, odpadło ze swojego świętego stanu. Rodzaj ludzki stał się łupem dla tych aniołów, którzy „pożądali cudze ciało” (1Moj. 6:1-4; Judy 6, 7; 2Piotra 2:4). Ten stan rzeczy został ostatecznie obalony przez wielki potop za dni Noego.
Jednakże z czasem świat znów stał się bardzo grzeszny. Wtedy Bóg dokonał wyboru jednego człowieka spośród rodzaju ludzkiego, a mianowicie wybrał Abrahama. Obiecał, iż jeśli Abraham będzie chodził Jego drogami, On pokieruje sprawami Abrahama dla jego dobra, uczyni z niego wielki naród i będzie błogosławił jego nasieniu. Tym sposobem mamy Abrahama, Izaaka i Jakuba jako szczególnych sług Bożych. Bóg przyjął potomków Jakuba w związki przymierza ze Sobą za dni Mojżesza. Bóg obiecał, iż