Teraźniejsza Prawda nr 482 – 2002 – str. 47

gotowania ich do życia wiecznego. W tym życiu, po to by mogli okazać się wiernymi jako drugorzędne ziemskie nasienie Abrahama, muszą zdać próbę wiary i posłuszeństwa – w rzeczy samej muszą skrystalizować te dwie łaski. Będą oni musieli także rozwinąć dużą miarę niesamolubnej miłości, która jest konieczna po to, by wiernie wykonać poświęcenie do śmierci. Być może niektórzy osiągną poziom doskonałej niewypróbowanej miłości.

      Cierpią oni dla sprawiedliwości i toczą dobry bój wiary, co rozwija ich charaktery i dowodzi ich godności szczególnego miejsca łaski, które Bóg zarezerwował dla nich w Swoim Królestwie. Jednakże nawet w tym życiu otrzymują oni wiele błogosławieństw, ponieważ Bóg poprzez Chrystusa zajmuje się nimi jako swymi perspektywicznymi synami. Jako takim daje im zrozumienie Swojego Słowa (1Kor. 2:9-12), przybliża się do nich w społeczności (Jak. 4:8; 1Jana 1:3), uświęca ich przez Swoją Prawdę, a tym samym czyni ich coraz bardziej wolnymi od mocy grzechu i błędu (Jana 17:17; 8:32), daje im Swego świętego ducha (Łuk. 11:13; 1Jana 3:24) oraz karze ich i dyscyplinuje (Żyd. 12:6-11).

      Pytanie: Jakie typy w Biblii mówią o Poświęconych Obozownikach Epifanii ?

      Odpowiedź: Jest ich wiele, ale my omówimy pokrótce tylko dwa z nich: (1) Królowa Saby, (2) Netynejczycy.

      (1) Królowa Saby jest typem Poświęconych Obozowników Epifanii, którzy po 16 września 1954 r., lecz przed otwarciem Gościńca Świątobliwości, poświęcili się lub mają się poświęcić i którzy wchodzą w kontakt z Posłańcem Epifanii, w szczególności poprzez literaturę Prawdy, albo poprzez jednostki już nią oświecone. Antytyp królowej Saby podkreśla szukanie Prawdy, zadawanie pytań z nią związanych oraz zdumienie i entuzjazm w reakcji na Prawdę.

      W końcowym obrazie wszyscy z klasy królowej Saby będą poświęconymi i wszyscy oni będą wtedy zawarci w klasie Poświęconych Obozowników Epifanii. Z drugiej strony, nie wszyscy Poświęceni Obozownicy Epifanii będą z klasy królowej Saby. Powodem tego jest to, iż wielu w Babilonie poświęci się i będzie wiernymi do śmierci jako Poświęceni Obozownicy Epifanii w ogóle nie wchodząc w kontakt z prawdą Parousii lub Epifanii.

      (2) Netynejczycy byli sługami w Świątyni. Musimy zauważyć fakt, iż Pismo Święte przedstawia ich w różnych obrazach zależnie od okresu czasu. W okresie po 1954 r. Netynejczycy obrazują trzy klasy: (1) Poświęconych Obozowników Epifanii, (2) nie- poświęconych próbnie usprawiedliwionych oraz (3) nieusprawiedliwiony, nominalny lud Boży (ta trzecia klasa nie występuje w skończonym obrazie). Te trzy klasy uczyniły trzy rzeczy: (1) opuściły Babilon, (2) w przynajmniej pewnej mierze zapoznały się z Prawdą oraz (3) w szczególny sposób udzielały wsparcia Wielkiej Kompanii i Młodocianym Godnym w ich przygotowaniach do stanowisk im należnych w Królestwie Wieku Tysiąclecia; oraz pomagały w budowaniu obozu Epifanii spośród żydów i pogan. Ten antytyp podkreśla bliskie i pełne zrozumienia związki jakie posiadają Lewici (bracia z Wielkiej Kompanii oraz klasy Młodocianych Godnych) oraz Poświęceni Obozownicy Epifanii, którzy opuścili Babilon i w pewnej mierze zapoznali się z Prawdą, w ich służbie w odniesieniu do antytypicznej Świątyni.

POKOLENIE MANASESA

      Bliskie związki jakie posiadają Młodociani Godni oraz Poświęceni Obozownicy Epifanii są także pokazane w antytypie dwóch połów pokolenia Manasesa – Młodociani Godni są typem tej połowy, która miała swoje dziedzictwo na wschód od rzeki Jordan, a Poświęceni Obozownicy Epifanii są typem tej połowy, która miała swoje dziedzictwo na zachód od Jordanu. Innym antytypem pokazującym bliskie związki, jakie Netynejczycy będący Poświęconymi Obozownikami Epifanii będą mieć z Godnymi w ogólności pod Nowym Przymierzem, jest obraz ukazujący Poświęconych Obozowników Epifanii w Madanie, trzecim synu Ketury (Nowego Przymierza), podczas gdy Godni w ogólności są zobrazowani w Joksanie, drugim synu Ketury.

      Pytanie: Na jaką nagrodę mogą mieć nadzieję Poświęceni Obozownicy Epifanii?

      Odpowiedź: Oczywiście dla żadnej klasy ludu Bożego motywem do poświęcenia nie jest otrzymanie nagrody, jednakże po tym jak poświęcenie zostanie uczynione, jest rzeczą właściwą mieć nadzieję na nagrodę jaką Pan oferuje w Swojej łasce odpowiednio do stanowiska danej klasy.

      Podczas przebudzenia zmartwychwstania, wierni spośród Poświęconych Obozowników Epifanii będą uprzywilejowani udziałem w „zmartwychwstaniu sprawiedliwych”, chociaż nie będą mieli udziału w „zmartwychwstaniu do życia”, które obejmuje wyłącznie cztery klasy wybrane, ani w „lepszym zmartwychwstaniu”, w którym uczestniczą Godni. Prawdopodobnie Poświęceni Obozownicy Epifanii staną się pierwszą skompletowaną klasą, jaka pod Nowym Przymierzem obejmie swe tysiącletnie miejsce i służbę. Dzięki postępowi jaki uczynili w tym życiu, indywidualne kroczenie Gościńcem Świątobliwości oraz osiągnięcie doskonałości zdolności prawdopodobnie nie zajmie im dużo czasu.

      W typie Netynejczycy (patrz poprzednie pytanie) byli głównymi pomocnikami Lewitów. W antytypie Poświęceni Obozownicy Epifanii jako Tysiącletni Netynejczycy będą głównymi pomocnikami Lewitów (Starożytnych Godnych, Wielkiej Kompanii oraz Młodocianych Godnych). Jakże wspaniałych perspektyw w postaci przywileju szczególnego wspierania takich jednostek jak Mojżesz, Dawid, Abraham, Izaak,

poprzednia stronanastępna strona