Teraźniejsza Prawda nr 482 – 2002 – str. 41

które jednak muszą pozostawać w harmonii z nią jako jej podpory i jako drogi, przez które może ona działać.

      Cecha jedności nie jest też obca licznym Boskim obietnicom, bowiem wszystkie one zawierają się i wynikają z wszechogarniającego Przymierza Abrahamowego, które jest wiecznym celem Boga, Boskim planem wieków w pigułce. O tak, Przymierze to jest całą Biblią w pigułce, cudownym podsumowaniem Boskiego planu. Dlatego oczywiste jest, że przy swej całej różnorodności obietnice te są jednością, która ma przynieść Bogu chwałę.

      To samo dotyczy bardzo licznych napomnień Biblii, które podobnie do biblijnych przykazań skupiają się na charakterze, ostrzegając przed rzeczami, które przyczyniają się do rozwoju złego charakteru, i zachęcając do rzeczy, które składają się na dobry charakter. A zatem w napomnieniach panuje jedność. Jest to prawdą także z innego punktu widzenia: ich relacji do przykazań Słowa. Istotą napomnienia jest bowiem zachęta do miłości obowiązkowej i bezinteresownej, z których, jak wykazaliśmy wyżej, wypływają praktycznie wszystkie łaski; a ono działa w harmonii z wspomnianymi wyżej – z wyjątkiem łask wiary, nadziei, samokontroli i cierpliwości. Wszystko to także prowadzi w kierunku uwielbienia dla Boga.

      Jedną całością są też proroctwa: skupiają się one na klasie Chrystusa jako tajemnicy Boga, a wszystkie inne rzeczy, których dotyczą, znajdują się w Biblii z powodu ich relacji do tej tajemnicy. Widzimy w tym ich jedność z klasą Chrystusa – gwarancję, że przyczynią się one dla chwały Bożej. Również historie Biblii odznaczają się jednością, ponieważ w jedną całość wiążą inne księgi biblijne jako objawienie jednego Boga doskonałej mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości. Także typy, jako obrazy w pantomimie przyszłych klas, osób i działania jednego planu Boga, przynosząc Mu uznanie, mają swój udział w jedności tego planu i jego celu – chwały Boga.

KOŃCOWE REZULTATY

      Jedność Słowa Bożego jawi się jeszcze z innego punktu widzenia – jego końcowych wyników. Przy pomocy Swego planu, pod Jego wyłącznym kierownictwem, Bóg doprowadza do ukończenia w Chrystusie wszystkie rzeczy na niebie i na ziemi. Jest to widoczne w dosłownym tłumaczeniu Efez. 1:10: „Zamierzył on Sam w Sobie, aby w dyspensacji pełni czasów znowu uczynił Siebie Głową wszystkich rzeczy w Chrystusie, i tych, które są na niebiosach, i tych, które są na ziemi”. Kilka uwag wyjaśni ten fragment. Kiedyś, zanim nastał grzech, Bóg był Głową wszystkich moralnie wolnych jednostek na niebie (istot duchowych) i wszystkich rzeczy na ziemi (Adama i Ewy, tj. ówczesnej rodziny ludzkiej). Od kiedy jednak niektórzy aniołowie i cały rodzaj ludzki zgrzeszyli, Bóg przestał być Głową wszystkich istot duchowych i ludzkich, chociaż wciąż pozostawał Głową dobrych aniołów, tj. tych, którzy nie upadli.

      Według tego wersetu Bóg sam stworzył plan, który jest realizowany przez cały szereg Wieków i przy pomocy którego, pod jego koniec, ponownie uczyni Siebie Głową wszystkich rzeczy w Chrystusie, Głowie i Ciele, jednak tylko tych rzeczy duchowych i ludzkich, które przyjdą i pozostaną w Chrystusie. Doprowadzi to do wspaniałej jedności, zrodzonej poprzez Słowo Boże. Oto proces jej realizacji:

      Najpierw do Boga jako Głowy przyszedł Jezus poprzez Swe poświęcenie i spłodzenie z Ducha (1Kor. 11:3), a dzięki wierności pozostał w Nim, w ten sposób na wieki stając się jednym z Bogiem (Jana 17:21).

      Następny krok to Kościół przychodzący do Chrystusa przez poświęcenie (1Kor. 1:30; 12:12, 13) i pozostający w Nim jako Głowie przez swą wierność (Efez. 1:22, 23; Kol. 1:18), w ten sposób na wieki stając się jednym z Ojcem i Synem, w jednym Duchu (Jana 17:21, 23).

      Następnymi w tej jedności pod Bogiem jako Głową oraz w Chrystusie i Kościele będą Starożytni Godni, Wielka Kompania i Młodociani Godni.

      Po nich przyjdą dobrzy aniołowie, a później zreformowani upadli aniołowie – pod Bogiem jako Głową oraz w Chrystusie i Kościele. Zakończy to doprowadzanie w Chrystusie rzeczy na niebie pod zwierzchnictwo Boga jako Głowy.

      Na koniec, wierni restytucjoniści zostaną przyprowadzeni do Chrystusa i pozostaną w Nim, pod Bogiem jako Głową, co zakończy doprowadzanie w Chrystusie wszystkich rzeczy na ziemi pod zwierzchnictwo Boga jako Głowy. W ten sposób wypełnienie się Słowa, planu Boga, doprowadzi do tego, że wszystkie rzeczy na niebie i na ziemi w Chrystusie ponownie przejdą pod Boga jako Głowę, a ci, którzy odmówią wejścia lub pozostania w Chrystusie, zostaną zniszczeni na wieki. I tak cała rodzina Boża, na różnych poziomach istnienia, w całości stanie się jedną, pod zwierzchnictwem Boga w Chrystusie, będąc efektem jedności Boskiego Słowa. Jedność ta jest odpowiednio zilustrowana w piramidzie, której szczytowym kamieniem jest Bóg, a każda następna warstwa kamieni odpowiada tym, których wymieniliśmy wyżej, i to w takiej samej kolejności. Wspaniała jedność, osiągnięta przez Boga w Chrystusie, za pośrednictwem Jego planu!

poprzednia stronanastępna strona