Teraźniejsza Prawda nr 481 – 2002 – str. 26
procesami wiodącymi rodzaj ludzki od serca i umysłu dostosowanego do reżimu zła do serca i umysłu będącego w harmonii z powszechną normą sprawiedliwości. Taki będzie cel Nowego przymierza, zachowywanie którego przyniesie – to, czego ułuda fizycznego Kamienia Filozoficznego oraz Eliksiru Życia nie mogły zrealizować – życie wieczne oraz wolność od niedostatku.
Pośrednik owego przymierza, Wielki Królewski, Kapłański Mesjasz, jako pełnomocnik Jehowy, rozpocznie pracę ustanawiania Swojego Tysiącletniego Królestwa pośród wówczas żyjących. Potem będzie miała miejsce zdumiewająca rzecz, otwieranie się grobów; uważamy, iż wobec tych, którzy będą wychodzić z grobów proces oczyszczania będzie kontynuowany metodycznie, krok po kroku, pokolenie po pokoleniu, aż do jego ukończenia. Tym sposobem Bóg doprowadzi do chwalebnego końca oczyszczanie wszystkich chętnych i posłusznych.
Jego ukończone dzieło ponownie ukaże człowieka takim, jakim był on przed upadkiem w Edenie, „złotem z Ofir,” obrazem i podobieństwem Boga przygotowanym na wieczność.
PYTANIA BIBLIJNE
Pytanie: Następujące wersety Pisma Świętego mówią o zmartwychwstaniu Jezusa: 1Kor. 15:3, 4; 2Kor. 5:14, 15. Przekład Króla Jakuba (KJV) mówiąc o tym wielkim wydarzeniu używa wyrażenia „powstał ponownie” przez co stwarza wrażenie, iż uprzednio także doznał On zmartwychwstania. Proszą o wyjaśnienie.
Odpowiedź: Według Wyczerpującej Konkordancji Strong’a, słowa „powstał ponownie” zostały przetłumaczone z tego samego greckiego słowa egeiro (hasło numer 1453), które znaczy wzbudzić, na przykład zbudzić ze snu, poderwać kogoś z pozycji siedzącej lub leżącej, ożywić kogoś z choroby lub śmierci. A także, wyrwać z zapomnienia, bezczynności, upadku lub nieistnienia. Wśród angielskich słów przetłumaczonych z egeiro są: zbudzić się, podnieść (ponownie, w górę), wznosić, wstać (ponownie, ze snu), stać oraz podejmować.
Użyjmy 1Kor. 15:4 jako przykładu. KJV brzmi: „A, iż został pogrzebany i powstał ponownie dnia trzeciego według Pism.” Jednakże nie wszystkie przekłady używają w tym wersecie słów „powstał ponownie.” Na przykład Diaglott oddaje go następująco: „a, iż został pogrzebany, a iż został wzbudzony dnia trzeciego według Pism.” Nowy Międzynarodowy Przekład (NIV) brzmi: „iż został pogrzebany, iż został wzbudzony dnia trzeciego według Pism.”
Pismo Święte uczy, iż Jezus miał preegzystencję na duchowej płaszczyźnie zanim stał się człowiekiem. On nie umarł jako istota duchowa, ale Jego zasada życia została przeniesiona do łona Marii, z której narodził się On dziewięć miesięcy później jako niemowlę ludzkie (Jana 1:1-3, 14; 8:58; 17:5; Filip. 2:5-8; Żyd. 2:14-17; E 15,39, 40). On umarł tylko raz, kiedy został ukrzyżowany w wieku 33,5 roku. Następnie powstał z martwych dnia trzeciego, by nigdy nie umrzeć ponownie (Obj. 1:18).
Wyrażenie „powstał ponownie” jest najwyraźniej wyrażeniem idiomatycznym w języku Przekładu Króla Jakuba. Taką oczywistą zbędność drugiego słowa w wyrażeniu można także znaleźć, na przykład, w wyrażeniu „dar z łaski” w Rzym. 5:16.
Pytanie: Od kogo pochodził Mahomet, założyciel Islamu? Czy był on potomkiem Ismaela, syna Abrahama i Agary?
Odpowiedź: Mahomet (570 r.? – 632 r.n.e.) uznał Ismaela za prawdziwego proroka i utrzymywał, że pochodzi od niego. Chociaż nie można być dogmatycznym na tym punkcie, dowody historyczne wydają się prowadzić do wniosku, iż Mahomet nie pochodził od Ismaela.
Mahomet był z rodu Haszima, który należał do potężnego plemienia Kurajszytów – dominującego plemienia w Mekce, gdzie urodził się Mahomet. Chociaż autorytety w tej kwestii zgadzają się, iż pochodzenie tego plemienia jest nieznane, niektórzy mówią, iż utrzymywało ono, że pochodzi od Jektana (1Moj. 10:22-30). Jektan miał 13 synów, którzy utworzyli 13 plemion Arabii (1Kron. 1:19-23). Wiele map biblijnych pokazuje, iż potomkowie Jektana zamieszkiwali środkowe oraz wschodnie wzgórza arabskie, gdzie leży Mekka.
Jektan, potomek Sema, miał starszego brata Falega. To właśnie od Falega wywodził się Abraham oraz jego syn Ismael (1Moj. 10:25; 11:17-27). A zatem, jeśli Mahomet pochodził od Jektana, nie mógł pochodzić od Ismaela.
Potomkowie Ismaela nazywają się Arabami. Jednakże nie znaczy to, iż wszyscy ci, którzy mieszkają lub mieszkali w Arabii, są potomkami Ismaela, bowiem drugi paragraf powyżej pokazuje, iż jest inaczej.
Rola Izaaka jako nasienia Abrahamowego jest w dużej mierze dyskredytowana poprzez roszczenie Islamu twierdzącego, iż to Ismael stał się synem obietnicy. Dlatego też to, iż Żydzi utrzymują, że są z rodu Izaaka nie ma wartości w oczach wielu muzułmanów. Wrogość pomiędzy współczesnym Ismaelem oraz Izaakiem nie będzie łatwo usunięta.
Pytanie: Czy szata sprawiedliwości Chrystusowej była noszona przez Nowe Stworzenie czy przez Stare Stworzenie?