Teraźniejsza Prawda nr 207 – 1963 – str. 19
krwią miały być pokropione odrzwia i nadproża ich domów, a mięso jego miało być jedzone przez nich tej samej nocy z gorzkimi ziołami i przaśnym chlebem w postawie stojącej z laską w ręku, przepasanych i gotowych do podróży – w pełnym oczekiwaniu, iż Pan zabije pierworodne egipskie i sprawi, że Egipcjanie chętnie wypuszczą Izraelitów. Oni także mieli wierzyć, że gdyby nie krew na odrzwiach i nadprożach, to też doznaliby klęski spadającej na Egipcjan (2Moj. 12:22, 23).
Izraelici mieli nakazane obchodzić to jako pierwszy zarys Prawa Żydowskiego i jako jedną z największych pamiątek narodowych. W rzeczywistości dowiadujemy się, że w pewnej mierze Święto Przejścia obchodzone jest przez Żydów we wszystkich częściach świata – nawet przez tych, którzy twierdzą, że są agnostykami i niewierzącymi. Oni jeszcze posiadają pewną miarę poszanowania dla tego święta jako dla starodawnego zwyczaju. Ale czy nie należy się dziwić, że nasi przyjaciele żydowscy, z których wielu posiada bystre umysły, nie pomyśleli, że warto by było dowiedzieć się o głębszym znaczeniu tego święta? Dlaczego baranek był zabijany i jedzony? Dlaczego krwią jego kropiono odrzwia i nadproża domów? Dlatego, że tak Bóg rozkazał; ale co za powód, pobudka, cel lub lekcja kryły się za tym Boskim rozkazem? Naprawdę rozsądny Bóg daje rozsądne rozkazy. W słusznym czasie On sprawi, że jego wierny lud zrozumie znaczenie każdego wymagania. Dlaczego Żydzi są obojętni na ten przedmiot? Dlaczego uprzedzenie trzyma się ich umysłów? Na to niech oni sami odpowiedzą, a odpowiadając, niech zdobędą światło i radość wypływające ze znajomości.
Chociaż chrześcijanie mają odpowiedź na to pytanie, to jednak żałujemy, że większość spośród nich z powodu niedbalstwa nie byłaby w stanie dać podstawy i uzasadnienia dla jakichkolwiek nadziei w związku z tą sprawą. Jeżeli Żyd może zrozumieć, że Sabat jest figurą albo cieniem mającej nastąpić epoki wypoczynku, błogosławieństwa i uwolnienia od znoju, smutku i śmierci, to dlaczego nie może on zrozumieć, że podobnie wszystkie inne zarysy instytucji Prawa Mojżeszowego były zamierzone przez Pana, aby przedstawiały różne błogosławieństwa, które w słusznym czasie będą udzielone? Dlaczego wszyscy nie mogą zrozumieć, że baranek wielkanocny jest figurą przedstawiającą Baranka Bożego? Że jego śmierć przedstawia śmierć Jezusa, Sprawiedliwego za niesprawiedliwych i że zastosowanie jego krwi symbolizuje i przedstawia zastosowanie zasługi śmierci Jezusa dla wszystkich domowników wiary?
Błogosławieni są ci, których oczy widzą, że Jezus był naprawdę „Barankiem Bożym, który gładzi grzechy świata”, że skasowanie grzechów świata dokonane zostało przez zapłacenie za karę ludzką, że cały świat stracił łaskę Bożą i dostał się pod Boski wyrok śmierci wraz z jego towarzyszącym smutkiem i bólem, że zanim wyrok przekleństwa mógł być usunięty, niezbędnym było zadośćuczynić sprawiedliwości Bożej, i że jak Apostoł oświadcza: Chrystus umarł za grzechy nasze – Sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby mógł nas z powrotem przyprowadzić do Boga. W ten sposób Chrystus otworzył nową i żywą drogę – nową drogę do żywota wiecznego.
Ci, którzy są zapoznani z Biblią zauważyli, że Kościół Chrystusowy jest w niej nazwany Kościołem Pierworodnych i pierwiastkami stworzenia Bożego (Żyd. 12:23; Jak. 1:18). To ostatecznie obejmie innych z rodziny Bożej, którzy narodzili się później; to obejmuje owoc zrodzony po pierwiastkach. Zdaje się, że co się tyczy zastosowania tych ustępów Pisma Św., to chrześcijanie je przeoczyli i ogólnie rzecz biorąc przyszli do przekonania, że tylko ci, którzy są pierwiastkami będą na zawsze zbawieni lecz nikt więcej po nich. Przypatrzmy się więc figurze Święta Przejścia. Zauważmy, że zamiarem Boga było zbawić wszystkich Izraelitów i że jako naród przedstawiali oni tych wszystkich z rodzaju ludzkiego, którzy przyjdą na zawsze do harmonii z Bogiem i otrzymają żywot wieczny. Zauważmy także, iż były dwa przejścia: wielkie przejście było wtedy, gdy cały naród mocą Bożą wyzwolony był przez Pana od Egipcjan i przeprowadzony po ławicy piasku poprzez kanał Morza Czerwonego, szczególnie przygotowanego dla tego celu przez wzmożone wiatry i odpływy morskie. Ten obraz albo typ pokazuje ostateczne wyzwolenie spod mocy grzechu i Szatana wszystkich stworzeń, które ostatecznie przyjdą do zgody z Panem i zechcą oddać Mu cześć – żaden Izraelita nie był opuszczony.
Jednak to przejście przez Morze Czerwone nie jest tym, które tutaj szczególnie omawiamy; ono nie jest tym, które nas właśnie obecnie dotyczy. Wydarzeniem obecnie wzbudzającym nasze zainteresowanie, było po prostu przejście, czyli zachowanie pierworodnych z Izraela. Tylko pierworodni byli wtedy zagrożeni, chociaż wyzwolenie wszystkich zależało od zbawienia pierworodnych. Stosując to w zgodzie z całym Pismem Św. widzimy, że Małe Stadko i Wielkie Grono razem stanowiące „kościół pierworodnych” (Żyd. 12:23), są zachowane, przeszły z śmierci do żywota podczas Wieku Ewangelii pod warunkiem, że pozostaną pod pokropieniem krwi. Widzimy, iż pozostały rodzaj ludzki, który zechce zapewnić sobie pomoc wielkiego pozafiguralnego Mojżesza i pójdzie za Nim, gdy On ostatecznie wyprowadzi lud z niewoli grzechu i śmierci, nie jest obecnie narażony na niebezpieczeństwo lecz tylko pierworodni są narażeni, tak jak to pokazuje Biblia.
KOŚCIÓŁ PIERWORODNYCH
Pierworodni – Kościół Pierworodnych – są to ci z rodzaju ludzkiego, którzy już mają oczy zrozumienia otwarte na ich rzeczywisty stan niewoli. Oni widzą potrzebę wyzwolenia z niej i widzą również Boską gotowość wypełnienia wobec nich Jego łaskawych obietnic, podczas gdy pozostała ludzkość tego nie widzi. Co więcej oni odpowiedzieli na łaskę Bożą, poświęcili się Jemu i oddali się na Jego służbę, a w zamian za to zostali spłodzeni z Ducha Świętego.