Teraźniejsza Prawda nr 205 – 1962 – str. 142
Genevieve Sanford i J. podczas ich podróży od zboru do zboru w: Kansas City (Jozabad), St. Louis (Joach), Chicago (Sachar), Detroit (Natanael), Toledo (Ammijel; w 5), Columbus (Isaschar), Louisvilie (Pechulletaj). Poza tymi czternastoma zborami, gdzie praca pasterska była specjalnie zorganizowana, została ona wprowadzona także w 48 innych miejscowościach (sześćdziesiąt i dwa; w. 8), które otrzymały pomoc w tym względzie między innymi dzięki wykładowi J. i udzieleniu instrukcji siostrom przez siostrę Sanford na konwencjach w Newport R. L, Norfolk, Va., Niagara Falls, N. Y., Nasłwille, Tenn. i w Dallas, Tex. J. miał dodatkowo wykłady w innych miejscowościach, dzięki którym niektóre inne zbory zorganizowały u siebie pracę pasterską.
(20) Trzecią grupę pozafiguralnych odźwiernych stanowili ci, którzy zajmowali się rozpowszechnianiem literatury (Hosa z synów Merarego; w. 10). Chociaż rozpowszechniający literaturę zajęli się najpierw pracą ochotnicza, a nie kolporterską (nie był pierworodny), praca kolporterska stanowi najważniejszą prace w dziedzinie szerzenia literatury, jak oni sami to podkreślają (Semry przedniejszy). Po tym przychodzą ochotnicy (Helkijasz; w. 11), za nimi praca dziennikarska (Tebalijasz), a wreszcie praca ogłosicieli publicznych zebrań (Zacharyjasz). Trzy z tych czterech gałęzi pracy pozafiguralnych odźwiernych, były podzielone na dziewięć grup. Na przykład wśród kolporterów byli regularni kolporterzy, czasowi kolporterzy, strzelcy oraz nieoficjalni kolporterzy umieszczający tomy w zależności od nadarzającej się sposobności. Podobnie gdy chodzi o ochotników, można wśród nich wyróżnić: regularnych ochotników, pracowników ku rodzinom zmarłych, a także wręczających ulotki od czasu do czasu. Zaś wśród pracowników dziennikarskich byli podróżujący bracia dostarczający gazet do publikowania w nich kazań i bracia, którzy uzyskiwali abonentów dla tych pism (trzynaście).
(21) Do powyższych grup należeli pozafiguralni odźwierni czyli ci, którzy mieli przy prowadzać nowych ludzi do Prawdy (ci są rozdzieleni na odźwiernych; w. 12). Najważniejsi wśród odźwiernych (z mężów przedniejszych) mieli zleconą specjalną pracę do wykonania oraz wzajemne wspieranie się w niej (trzymając straż… przy służbie w domu Pań skim). Polecenie służby było dane zarówno najmniejszym jak i najzdolniejszym (losy… tak mały jako wielki; w. 13) zależnie od grupy do której każdy należał (według domów). Pracownicy Fotodramy Stworzenia byli jako całość przydzieleni tam, gdzie łaska mocy była najaktywniejsza (padł los na wschód Selemijaszowi albo Meselemijaszowi; w. 14). Tym zaś siedmiu kompaniom pracowników z Fotodramą Stworzenia, którzy podróżowali z miejsca na miejsce przypadła pozycja, gdzie najaktywniejsza była łaska miłości (Zacharyjaszowi… na północy). Pracownikom pasterskim przydzielona była pozycja, gdzie najaktywniejsza była łaska mądrości (Obededomowi na południe w. 15), a szczególnym pasterskim pracownikom (synom jego) była wyznaczona praca troszczenia się o literaturę używaną w pracy
kol. 2
pasterskiej, tj. troszczenie się o tom 1 (dom skarbów). Należy zauważyć, że wśród Lewitów wymienionych powyżej, imię Suppim (węże — aluzja do poczucia taktu) nie występuje. Jest on tutaj wprowadzony, by przedstawiał tych kolporterów, którzy zajmowali się odwiedzaniem tych ludzi, którzy pozostawiali swoje adresy na publicznych zebraniach i pragnęli by ich odwiedzono. Oni bowiem mieli pozycje, gdzie łaska sprawiedliwości była najaktywniejszą (Suppimowi… na zachód; w. 16). Również inni rozdający literaturę zajmowali tę samą pozycję (Hozie… na zachód;. Praca ich była specjalnie korzystną dla tych sług Prawdy, którzy dopomagali wyrzutkom z Babilonu (brama Zallechet — znaczy wyrzucić), gdy ci z Babilonu wznosili się w górę do Prawdy i jej ludu (ścieżce idącej ku górze).
(22) Sześć z siedmiu podróżujących kompanii pracowników Fotodramy Stworzenia miało pozycję, gdzie specjalnie działała łaska mocy (Na wschód słońca było Lewitów sześć; w. 17; por. z w. 2, 3). Siódma kompania (Zachariasz) z pozafiguralnych synów Meselemijasza, która miała pozycję gdzie działała miłość, posiadała cztery stałe pokazy Fotodramy Stworzenia, z których trzy były w Nowym Jorku, Philadelphii i Pittsburgu, a czwarty był prawdopodobnie w Chicago (na dzień czterech). Pracownicy pasterscy składali się z czterech klas: (1) z tych, którzy przygotowywali wykłady z Planu Wieków, (2) z tych. którzy wygłaszali takie wykłady, (3) z tych, którzy gromadzili zainteresowanych w kółka do badania tomu pierwszego oraz (4) z wodzów takich badań (na południe na dzień czterech). Te same cztery grupy miały pieczę nad tomem 1 jako depozytem skarbów Prawdy dla takiej pracy (a przy domu skarbów dwóch a dwóch). Powyżej wzmiankowane cztery grupy rozdające literaturę miały swe miejsce tam, gdzie łaska sprawiedliwości była specjalnie aktywna (na zachód… na drodze sypanej; w. 18). Miały one specjalnie pracować, by ułatwić dojście do Prawdy ludziom zainteresowanym (przy stronie zewnętrznej — otwarte portyki prowadzące do komór świątyni). Są jeszcze dwie inne grupy, które nie zostały powyżej wspomniane: (1) lokalni mówcy udzielający wykładów z Planu Wieków nie należący do pracy pasterskiej oraz (2) pracownicy pozamiejscowi, którzy wygłaszali zarówno wykłady z Planu Wieków, jak i inne przemówienia, pod egidą urzędu zwanego wówczas Świecko-Domowy Ruch Misjonarski [Laymen’s Home Missionary Movement] (dwóch przy stronie zewnętrznej). W paragrafach 20–22 były wskazane różne zarządzenia, które Bóg za pośrednictwem naszego Pastora poczynił, by obcych ludzi przyprowadzić do Prawdy, do świątyni Epifanii (odźwiernych… z synów Korego… Merarego, w. 19).
(23) Niektórzy inni podlegli pracownicy (Lewici; w. 20) budzą obecnie naszą uwagę (w. 20–32). Pierwszymi z nich są ci, którzy mieli pieczę nad skarbami Prawdy spod pióra br. Russella (Achyjasz… nad skarbami) oraz skarbami innych pisarzy (skarbami rzeczy poświęconych) w Betel i w filiach zagranicznych. To przypadło w udziale Gersonitom