i żyć zgodnie z Jego Słowem i Duchem to przekonamy się, że jakakolwiek by nie była to opatrzność w stosunku do nas „nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście” (Przyp. 12:21; Psalm. 121:7; Rzym. 8:28; 2Kor. 4:17, 18). Nowy rok może być burzliwy i niewątpliwie sprawiadzi na nas liczne doświadczenia, niektóre srogie, wszystkie jednak dla naszego
kol. 2
wiecznego dobra, jeżeli będziemy się w nich właściwie rozwijać. Oby nasz roczny tekst wzmocnił nas wielce i pomagał odnosić zwycięstwa dla Boga we wszystkich naszych walkach i osiągnięciach! „Tylko wierz”- „wierny jest ten, który obiecał”. Jako odpowiednią pieśń do naszego tekstu podajemy nr 328.

kol. 1

NASZE CZTERDZIESTE TRZECIE
ROCZNE SPRAWOZDANIE

      W Opatrzności naszego Niebieskiego Ojca, podtrzymywani przez Jego łaskę i uzdolnieni wszechstronnie Jego mocą do dalszego wykonywania, w ciągu nowego roku, podjętej pracy, do stawiania czoła przeszkodom spotykanym na drodze i rozwijania się w Boskiej misji powierzonego nam szafarstwa, z radością uznajemy Jego nadzór oraz kierownictwo kontrolujące i rozwijające pracę powierzoną przez Niego naszej opiece, wykonywaną przez połączone wysiłki braci, których błogosławi światłem Prawdy na czasie, rozwijającej się w dalszym trwaniu Epifanii lub Apokalipsy i początku Bazylei. „Weselcie się w Panu sprawiedliwi; bo szczerym przystoi chwalić Pana. Wysławiajcie Pana na harfie, na lutni, na instrumencie o dziesięciu strunach, śpiewajcie mu. Śpiewajcież mu piosnkę nową; dobrze mu i głośno grajcie. Albowiem szczere jest słowo Pańskie i wszystkie sprawy jego wierne” (Psalm 33:1-4).

      Gdy dokonujemy przeglądu doświadczeń minionego roku, znajdujemy wiele powodów do radowania się z dobra, dokonanego zarówno w nas jak i w stosunku do drugich (1) przez słowo Boże, które jest prawdziwe, a które oświecająco wzmacniało i podtrzymywało nas na wąskiej drodze prawdy i sprawiedliwości; (2) przez Jego Świętego Ducha, którego „świat przyjąć nie może” (Jan 14:17) uzdalniającego nas przez jego miłość, moc i zdrowy rozsądek „rozumieć [myśleć] skromnie”, „obierając to, co by się podobało Panu”(2Tym. 1:7, Rzym. 12:2, 3; Efez. 5:10); (3) przez Boską opatrzność otaczającą nas ze wszystkich stron, chroniącą nas przed wrogami widzialnymi i niewidzialnymi, usuwającą nasze pomyłki, która „sprawuje w was chcenie i skuteczne wykonanie według upodobania swego” (Filip. 2:13). Zaiste, Boska łaska obfitowała w nas a my zawsze mając dostatek we wszystkich sprawach mogliśmy „obfitować” w każdej dobrej pracy (2Kor. 9:8)! Jego siła staje się doskonała w naszej słabości. Bogu należy się więc wszelka chwała, cześć i sława za Jego cudowne dzieła dokonywane dla nas i przez nas niegodnych dzieci ludzkich. Przed dalszą dyskusją, co Bóg dokonał w nas i przez nas, zwróćmy uwagę na niektóre otaczające nas warunki.

1961 ROK

      Jeśli starannie zwrócicie uwagę, zauważycie, że 1961 rok był jakby wywrócony do góry nogami. Jest to raczej sugestywne przedstawienie stanu świata w ostatnim roku, wielu bowiem chciało się dowiedzieć, czy te warunki są
kol. 2
właściwe, czy też wywrócone do góry nogami. W rzeczywistości są one wywrócone do góry nogami pod wieloma względami: społecznym, politycznym, finansowym i religijnym, szczególnie dlatego, że nastąpił czas Boskiego gniewu „dzień pomsty Pańskiej” (Izaj. 34:8), gdyż „Pan obnaża ziemię (obecna organizację społeczną) i pustoszy ją i przemienia oblicze jej” (Izaj. 24:1; zob. także kontekst) i „drogę niezbożnych podwraca” (Psalm 146:9).

      Nie tylko Pan wywraca rzeczy do góry nogami; ludzkość w harmonii z obecnym złym światem, specjalnie władcy, czyni to samo, lecz innym sposobem. W proroctwie Izajasza, w 29 rozdz., po przedstawieniu chrześcijaństwa w nazwie Aryjel i opisaniu „cudownej pracy” dzieła Żniwa i wszystkich towarzyszących zarysów zmian dyspensacyjnych, szczególnie zniszczenia królestwa Szatana – por. Abak. 1:5, którą On dokona w jego łonie, Bóg mówi (w. 15): „Biada tym, którzy głęboko przed PANEM ukrywają radę [mogą ukryć swoje chytre plany, spiski i bezbożne pomysły przed drugimi i ich oszukać, ale nie mogą tego uczynić w stosunku do Boga]! których każda sprawa [grzeszna i samolubna] dzieje się w ciemności i mówią: Któż widzi? Kto wie o nas?” Bóg, „który widzi w skrytości”, „Oczy bowiem jego nad drogami człowieczymi. a on widzi wszystkie kroki jego. Nie masz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość” (Mat. 6:4, 6, 18; Ijob. 32:21, 22). „Albowiem co się potajemnie od nich dzieje, sromota i mówić”, lecz „nie jest nic skrytego, co by objawione być nie miało, ani tajemnego czego by się dowiedzieć nie miano. Przetoż, coście mówili w ciemności, na świetle słyszane będzie, a coście w ucho szeptali w komorach, obwołane będzie na dachach” (Efez. 5:12; Łuk. 12:2, 3; 1Kor. 4:5).

      Wszystkie rady i samolubne zamiary planowane i snute przez wodzów: politycznych, religijnych, finansowych i pracy, w ich wysiłkach mających na celu podtrzymanie obecnych instytucji należących do „teraźniejszego wieku złego”, które w rzeczywistości są „przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego” i dlatego Pan „w niwecz obraca zamysły ludzkie” Gal. 1:4; Ps. 2:1-9; 33: 10; Izaj. 8:9, 10). Bóg mówi (Izaj. 29:16): „Przewrotne myśli wasze [przekręcanie Boskich celów, planów i doktryn] są jako glina garncarska [w wysiłkach sprzeciwiania się garncarzowi]. Izali rzecze robota o tym, co ją urobił: Nie urobił mię? i ulepienie izali rzecze o tym, co je ulepił: Nie rozumiał?”.

      Wielki Garncarz będzie szydził z planów

poprzednia strona – następna strona