Teraźniejsza Prawda nr 198 – 1961 – str. 109
słowa „w obliczu [w łasce] Pana” oznaczają, iż chodzi tu o pamiętanie pełne łaskawości. Dlatego też wolimy to tłumaczenie od tłumaczenia w przekładzie upoważnionym (Authorized Version). W ten sposób tłumacząc, znajdujemy w wierszu 9 obietnicę zwycięstwa. Obietnica ta może być uczyniona, gdyż duchowy Izrael wiedzie dobrą walkę, walkę o Pana, Prawdę i braci. Bóg więc walkę tę będzie traktował życzliwie, Jako rezultat daje on wiernym zwycięstwo („zachowani będziecie od nieprzyjaciół waszych”). Sprawi On to przez wybawienie od grzechu, błędu, samolubstwa i światowości w jakichkolwiek formach one by nie występowały. Dowodzi tego fakt, że Małe Stadko składające się ze 144000 stało się więcej niż zwycięzcami. Historia Kościoła w walce przeciw błędowi jest bogata w tego rodzaju przykłady zwycięstw. Specjalnie widzimy to w bitwach przeciw błędowi podczas Parusii i Epifanii. Zależnie od stopnia wierności da też Pan w odpowiednim stopniu zwycięstwo, podobnie jak klęska zawsze następuje w walce w której zabrakło wierności. To też tłumaczy niektóre klęski członków Małego Stadka, jak np. kompromis Piotra w Antiochii, porzucenie Pawła i Barnaby przez Marka przy powrocie z Cypru, skompromitowanie się Jakuba, Pawła, etc, gdy chodziło o służbę przy świątyni w związku z czym Paweł został pojmany, itd. To też tłumaczy takie wciąż powtarzające się klęski Nowych Stworzeń, które sprawiły, że traciły one korony, stając się braćmi Wielkiego Grona. Późniejsze ich zastosowanie się do alarmów pozafiguralnej trąby spowodowało jednak, że zostali zwycięzcami. Te same zasady występują jeśli chodzi o przykłady z doświadczeń klasy Młodocianych Godnych. Dla takich, którzy dostali się do klasy Wtórej Śmierci i dla upadłych członków klasy Młodocianych Godnych alarmy pozafiguralnej trąby zostały zupełnie zlekceważone w czasie ich walk, czego rezultatem było spotkanie się z wielką klęską.
(18) Na podstawie naszych poprzednich rozważań o dwóch pozafiguralnych trąbach z łatwością poznamy, że trąbienie w te trąby przedstawia Kapłaństwo ogłaszające Słowo Boże, czyli każące, pouczające i rozpowiadające Prawdę o ludzkim i Boskim zbawieniu, przy czym zwykłe trąbienie przedstawia konstruktywne proklamowanie Prawdy, podczas gdy alarmowe trąbienie przedstawia głoszenie Prawdy przez zbijanie błędu i poprawianie tego co błąd wytworzył. Stąd też wynika, że gdy śpiewamy hymn nr 24: „Brzmij głośno trąbo, brzmij radosną błogą pieśń. Niechaj lud się dowie, na krańcach świata wieść”, to w ten sposób wzajemnie zachęcamy się, by głosić Słowo Boże o dwóch zbawieniach Staje się to tym więcej oczywiste, gdy zrozumiemy pozafigurę wiersza 10. W typie były trzy rodzaje okoliczności poza wojną, marszami i zgromadzeniami ludzi, kiedy trąby miały być używane do trąbienia zwykłego (nie na alarm), tj. w związku z ofiarami całopalonymi i ofiarami spokojnymi, a mianowicie: w dnie wesela (radości), w dnie uroczyste i gdy księżyc był w nowiu (w. 10). Święta uroczyste są wyliczone w 4Moj. 28; 29, oraz w 3Moj. 23. Nów księżyca wypadał oczywiście co miesiąc i tylko siódmy nów był świętem (3Moj. 23:24; 4Moj. 28:11).
kol. 2
Dniami radości były wszelkie okresy specjalnego radowania się narodu takie jak: przeniesienie Arki Przymierza (1 Kron. 15:24; 16:6), poświęcenie świątyni (2Kron. 5:12; 7:6), położenie fundamentów pod drugą świątynię (Ezdr. 3:10), poświęcenie murów miejskich przy odbudowie Jerozolimy (Nehemiasz 12:35, 41) i ponowne wprowadzenie świętych obrzędów w świątyni (2Kron. 29:27). Jak wiemy całopalenia wyobrażają Boski objaw przyjęcia ofiar za grzech, podczas gdy ofiary spokojne reprezentują nasze śluby poświęcenia, ich przyjęcie i dokonanie. Podczas Wieku Ewangelii Bóg okazuje przyjęcie Jezusowej ofiary za grzech, przez Jezusowe nauczanie, usprawiedliwienie, uświęcenie (tak w człowieczeństwie jak i w Nowym Stworzeniu) i wyzwolenie nas przez Niego.
(19) Sabat jest typem na nasz odpoczynek w usprawiedliwieniu z wiary, jako że błogosławieństwa Tysiąclecia będą nam policzone dzięki wierze. Święto Przejścia obchodzone w dniu 14 Nisan reprezentuje śmierć Chrystusa i uzyskanie przez nas korzyści w usprawiedliwieniu i braniu udziału wraz z Nim w ofierze za grzech, natomiast siedem dni świąt przaśników, reprezentuje różne specjalnie radosne doświadczenia życia chrześcijańskiego w czasie siedmiu epok Wieku Ewangelii, podczas gdy pierwszy i ostatni dzień, które były świętami uroczystymi przedstawiają jego dwa okresy żęcia. Zielone świątki przedstawiają nasz przywilej w Duchu Świętym podczas Wieku Ewangelii (spłodzenie, ożywienie, wzrost, wzmocnienie, zrównoważenie, skrystalizowanie i narodzenie). Dzień nowego księżyca siódmego miesiąca zdaje się przedstawiać na Wiek Ewangelii nasze przywileje dotyczące miłosierdzia, przywileje związane z braterską miłością, tj. siódmą łaską wymienioną w liście św. Piotra (2Piotra 1:5-7) a także siódmą pod względem logicznym choć w nie pisanym porządku w dwunastu łaskach reprezentowanych przez drogie kamienie napierśnika arcykapłana, a także przez drogie kamienie murów Nowego Jeruzalemu. Dzień Pojednania przedstawia na Wiek Ewangelii doświadczenie związane z ofiarą za grzech całego Chrystusa Głowy i Ciała, a nie ich dzieło pojednania w czasie Tysiąclecia. Święto Kuczek przedstawia na Wiek Ewangelii różnych członków pozaobrazowego Izraela, przebywających każdy w swojej własnej klasie, podczas gdy uroczyste święta w pierwszy i ostatni dzień przedstawiają dwa okresy żęcia. Dwanaście nowiów księżyca przedstawia na Wiek Ewangelii dwanaście okresów poświęconych doświadczeniom związanym z rozwojem, etc. dwunastu głównych łask; podczas gdy obchodzenie czyli świętowanie ich, wyobraża doświadczenia związane z rozwojem, etc. tych dwunastu łask. Dni radości przedstawiają, jeśli chodzi o Wiek Ewangelii, wszelkie nasze doświadczenia, prace, przywileje i osiągnięcia, które dają nam radość w Panu.
(20) Zgodnie z tym można powiedzieć, że te uroczyste dni, dni nowiów księżyca i dni radości, przedstawiają wszystkie strony chrześcijańskiego życia z jego podstawowymi założeniami, fundamentami, rozwinięciami, przywilejami, błogosławieństwami, środkami, pomocami,