Teraźniejsza Prawda nr 198 – 1961 – str. 99

morskim [piasek przedstawia ziemską fazę Królestwa, ponieważ piaski na brzegu morskim są ziemskie]; a odziedziczy nasienie twoje bramy nieprzyjaciół swoich [Jezus i Kościół jako to nasienie, zwycięży wszystkich swoich nieprzyjaciół: Szatana, świat i ciało; zwycięży tych, którzy postawieni nad nami, występowali przeciw nim podczas Wieku Ewangelii, jak i w Wieku Żydowskim. Oni posiadają bramy nieprzyjaciół swoich w tym znaczeniu, że zwyciężą ich]; I błogosławione będą w nasieniu twoim wszystkie narody ziemi, dlatego, żeś usłuchał głosu mego., Wszystkie narody w swoim czasie będą błogosławione przez Chrystusa i Kościół; one będą błogosławione na tyle, na ile będą posłuszne temu Królestwu. Jedni poddadzą się, będąc wiernymi i posłusznymi Królestwu, inni zaś nie poddadzą się łatwo, lecz prawie wszyscy otrzymują pewien stopień błogosławieństwa, jak np. to, że byli wzbudzeni ze śmierci Adamowej, błogosławieństwo oświecenia, błogosławieństwo zyskania żywota wiecznego, oraz znajdowania się pod warunkami sprzyjającymi i prowadzącymi do sprawiedliwości, a znajdując się w tak błogosławionych warunkach otaczających ich, będą mieli sposobność zademonstrowania, czy okażą się posłusznymi Bogu. Niektórzy będą wierni do ostatniego stopnia pomimo wszelkich pokus i wysiłku, by sprowadzić ich do upadku, obojętne czy będzie to czynione przez Szatana, czy też przez tych, którzy powstaną przeciwko nim w Małym Okresie przy końcu Tysiąclecia. Tak wierni pójdą do żywota wiecznego, ciesząc się z błogosławieństw restytucyjnych na wieki. Ustęp ten, jak widzimy, opisuje nie tylko o dwóch fazach Królestwa, ale także o dziele błogosławienia wszystkich narodów ziemi, co będzie dokonane podczas Tysiąclecia.

WIDZIALNOŚĆ ZIEMSKIEJ FAZY KRÓLESTWA

      Po podaniu niektórych szczegółowych dowodów wykazujących, że Jezus i Kościół wraz 7, Wielkim Gronem jako pomocnikami, będą pierwszą fazą Królestwa, niebieska i niewidzialną, jak również niektórych ogólnych dowodów, wykazujących, że będą dwie fazy Królestwa, zwrócimy się obecnie do szczegółowych dowodów, które wykażą, że Starożytni i Młodociani Godni stanowić będą drugą fazę Królestwa. Faza ta nie będzie niebieska ani niewidzialna, lecz ziemska a stąd widzialna.

      Rozpoczniemy z tekstem z Ew. Jana 3:13: „A nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn człowieczy”. Jezus wykazał tutaj Nikodemowi, że żadna z ludzkich istot, nikt, nie wstąpił ani nie mógł wstąpić do nieba, ponieważ są tam warunki tylko dla istot duchowych; istota ludzka musiałaby być wpierw spłodzona i narodzona z Ducha, zanim mogłaby wstąpić do nieba – niewidzialnej fazy Królestwa (w. 5). Jedynymi istotami, które były spłodzone i które mogą być narodzone z Ducha, oraz wejść do tej fazy Królestwa – do ich wiecznego miejsca zamieszkania
kol. 2
– byli po pierwsze Chrystus, Głowa a następnie Jego Oblubienica jako Ciało, z jej towarzyszkami Wielkim Gronem. Tekst ten jasno wskazuje, że nikt ze Starożytnych Godnych nie wstąpił do nieba; ani też żaden z nich nie mógł wstąpić, ponieważ nie był spłodzony z Ducha. Jezus był jedyną istotą, która jako pierwsza otrzymała Ducha w tym znaczeniu. Z tego powodu Starożytni Godni wraz z Młodocianymi Godnymi, będą stanowić ziemską, widzialną fazę Królestwa.

      Ta sama myśl znajduje się w Dz. 2:34: „Albowiem Dawid nie wstąpił do nieba, lecz sam powiada: Rzekł PAN Panu memu, siądź po prawicy mojej”. Oczywiście Dawid nie wstąpił do nieba, bo św. Piotr daje nam to do zrozumienia gdy mówi, że Dawid umarł i pogrzebany jest, a grób jego jest u nas aż do dnia dzisiejszego (w. 29). Powodem, dla którego Dawid nie wstąpił do nieba jest to, iż nie był on spłodzony z Ducha Św. i dlatego powstanie z śmierci tak, jak reszta Starożytnych Godnych. A jako jeden ze Starożytnych Godnych będzie on prawdziwie wiernym i to nie w niebieskiej, ale w ziemskiej, widzialnej fazie Królestwa.

      Wyjątek z listu do Żydów 2:3 pokazuje również, że sposobność znajdowania się w niebieskim niewidzialnym Królestwie, była zamknięta aż do Pierwszego Przyjścia naszego Pana. Dlatego żaden ze Starożytnych Godnych nie może być z fazy niebieskiej: „Jakoż my ucieczemy, jeśli zaniedbamy tak wielkiego zbawienia, które wziąwszy początek opowiadania przez samego Pana od tych, którzy go słyszeli, nam jest potwierdzone?”. Tym wielkim zbawieniem jest Wysokie Powołanie. Zaniedbującymi to wielkie zbawienie są ci, którzy po powołaniu nie żyją według niego, nie dotrzymują swych ślubów poświęcenia, ażeby pozostawać umarłymi dla siebie i świata a żywymi dla Boga, zaniedbują wywyższanie Boga w Jego doskonałych przymiotach, mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy między ludźmi. To wielkie zbawienie wzięło początek opowiadania przez Jezusa, podczas Jego Pierwszego Przyjścia. Pan był pierwszym, który przyniósł nam wiadomość o Wysokim Powołaniu. Apostołowie byli pierwszymi, którzy dowiedzieli się o tym a następnymi z kolei ci, którzy postępowali za Nim, tj. 500 braci, którzy wytrwali do końca Jego posłannictwa I którzy po zmartwychwstaniu byli mniej lub więcej przekonani, że Pan powstał z umarłych. Zbawienie to było potwierdzone ludowi Bożemu, Małemu Stadku, jako prawdziwe. Potwierdzili to ci, którzy Go słyszeli, tj. w pierwszym rzędzie Apostołowie w liczbie 12; potwierdzanie to postępowało przez cały Wiek Ewangelii, będąc wykonywane przez członków gwiazd i ich specjalnych pomocników, oraz przez tych, którzy spoglądali na nich jako na swych nauczycieli. Potwierdzali to oni ustnie przez swoje świadectwa, życie i nauki. Oni udowodnili, że to wielkie zbawienie było prawdziwe, a ci, którzy uwierzyli ich poselstwu i byli mu posłuszni oraz dowiedli swej wierności do końca, otrzymali w nagrodę

poprzednia stronanastępna strona