BEZPIECZEŃSTWO PRZECIWKO OBRAŻENIOM

Pokój wielki dajesz tym, którzy miłują zakon Twój, a nie doznawają żadnego obrażenia [pomknięcia się] – Psalm 119:165.

      Istota naszego ustępu jest wyrażona w słowach „którzy miłują Zakon Twój”. Z początku zdaje nam się, że Zakon (prawo) nie może być miłowany, ponieważ wstrzymuje i zabrania nam czynienia różnych rzeczy. Reguły i prawa mogą być podtrzymywane, a także chętnie zastosowane, lecz ogólnie mówiąc, one nie są miłowane. Jednakowoż Boski Zakon w Pańskim ludzie doprowadza go do Miłości. Boskie Prawo jest Jego wyrażoną wolą. Każdy szczegół Boskiego Prawa jest ku pożytkowi. Jest to tym, co nazywamy Prawem Sprawiedliwości – czyli czynieniem dobrego. Jeżeli z serca żyć się będzie według Złotej Reguły, ona stanie się właściwą treścią Boskiego Prawa działającego między ludźmi.

      Z powodu naszego niedoskonałego stanu i otoczenia, możemy czasami opierać się Boskiemu Prawu, jeżeli nie osiągnęliśmy stopnia radosnej zgody, umiłowania i czynienia woli Bożej, ponieważ jest to właściwą rzeczą czynić, gdyż miłujemy Boga, i dowiedzieliśmy się, że Zakon Jego jest „słodszy nad miód i plaster miodowy”. Lud Pański przychodzi stopniowo do większego ocenienia Prawa Bożego. Im więcej jesteśmy poinformowani o nim, i im więcej się nauczymy od Niego, tym więcej możemy widzieć, że Jego Zakon jest najwspanialszym ze wszystkich praw; że nakreśla dla nas drogę, która doprowadzi nas do jedynej prawdziwej szczęśliwości, i nie pozostawi nam żadnego żalu ani ruiny. Dowiadujemy się, że nic więcej oprócz tego nie może być tak bardzo pożądanym.

      W innej części tego psalmu (wiersz 97) psalmista wyraża się: „O jakom się rozmiłował zakonu twego! tak, iż każdego dnia jest rozmyślaniem moim”. Jak jeszcze więcej powinniśmy miłować Jego Zakon, który teraz już jest tak szczegółowo wyjaśniony! Tak mocno w miłości będziemy trzymać się Zakonu, że wszystko, co będzie jemu przeciwne, wykaże się być niesprawiedliwością, bezprawiem, anarchią. Jeżeli stwierdzimy, że uczyniliśmy komukolwiek krzywdę przez naszą ignorancję, będziemy mieli pragnienie udać się zaraz do tej osoby, abyśmy mogli sprostować całą sprawę. Przyznajemy, że Boskie prawo jest właściwe i jak najbardziej racjonalne z tych jakie znamy. Sądzimy, że Bóg jest prawdziwym wyrazicielem swego Zakonu; i że On jest sprawiedliwy, miłujący i uprzejmy i że On Sam przestrzega tę Złotą Regułę, którą nam dał. Im bardziej znamy to prawo i je miłujemy, tym więcej pokoju mamy w sercach naszych. Rzeczywiście: „wielki pokój mają ci, którzy miłują Zakon Twój!”. Pokój ten pomaga im wzrastać w znajomości Jego Planu. „Tajemnica Pańska objawiona jest tym, którzy się Go boją, a przymierze Swoje oznajmuje im.” – Psalm 25:14.

      „Boga nie widział żaden z ludzi” i dlatego miłość nasza dla Niego jest miłością do wspaniałości i piękności Jego charakteru, tak jak widzimy jego objawienie. Tym, którzy Go się boją, objawia On swój Zakon i swoje zamiary. Ci dowiadują się, że Bóg dał obfite zaopatrzenie dla wszystkich swoich stworzeń. Cokolwiek przedtem zdawało się im niewłaściwe, teraz stało się jasne, a pokój Boży coraz więcej i więcej staje się panującą mocą w ich sercach i życiu.

LUD BOŻY WRAŻLIWY NA ZŁO

      „Nie doznawają żadnego obrażenia” oświadcza prorok. Lud Boży może doznać obrażenia w tym znaczeniu, że czuje się czasami smutny, gdy coś złego było uczynione, lecz to nie jest myślą, którą wyobraża w naszym ustępie słowo obrażenie. Nie możemy być tak bezmyślni, abyśmy nigdy nie mieli być obrażonymi lub zagniewanymi, lub mieli być w zgodzie z oczywistym złem. Lecz nie możemy być nieodpuszczającymi względem grzesznika. Mamy posiadać ducha, który chętnie odpuści, skoro zauważy, że zło było uznane i naprawione o ile możebne. Nie możemy

poprzednia strona – następna strona