Teraźniejsza Prawda nr 195 – 1961 – str. 34
Człowiek będzie wówczas doskonały także i pod względem religijnym. Rozpacz i niewiara, porywczość i niecierpliwość, bezbożność i bałwochwalstwo nie będą stały więcej na drodze człowieka do Boga. Każde serce będzie niby ołtarz owiany kadzidłem łask Bożych. Bóg stanie się najwyższą radością człowieka. Obcowanie i łączność z Bogiem będzie dla niego najwyższym przywilejem i rozkoszą. Niebiosa śląc błogosławieństwo radować się będą z pobożności ludzkiej i odwzajemniając się darzyć będą człowieka przyjaźnią oraz życzliwością, ku jeszcze większej jego radości. Zniknie strach przed Bogiem, a cześć dla Niego napełni wszystkie serca. Hymny pochwalne niby dym ofiarny będą wiecznie wznosiły się do tronu Boskiego. Jakżeż wspaniały będzie ów świat! W tym świętym Królestwie nic już człowiekowi nie będzie wadzić, nic szkodzić, nic dokuczać; dobro, szczęście i pożytek zleją się w jedno i cechować będą każde ludzkie poczynanie, wszelką działalność i wszelkie zamierzenia (Izaj. 65:25). Nic wiec dziwnego, że Królestwo to nazwane jest w Słowie Bożym pragnieniem wszystkich narodów.
Od ziemskiej i ludzkiej doskonałości przejdziemy teraz do poszczególnych klas w nowych Niebiosach. Nasze rozważania zaczniemy od Oblubienicy Chrystusowej. Musimy znowu powiedzieć, że Biblia nie dostarcza nam szczegółów odnośnie działalności tej klasy w Wiekach, które nastąpią po Tysiącleciu i Małym Okresie. Daje nam natomiast informacje co do stanu i warunków w jakich ona się znajdzie. Mówi mianowicie, że członkowie tej klasy będą posiadali naturę Boską, nieśmiertelną, będą obdarzeni życiem sami w sobie a więc niezależni dla zachowania tego życia od warunków zewnętrznych. Dowiadujemy się dalej, że będą mieli bezpośredni dostęp do Boga w każdym czasie i że pod przywództwem Chrystusa pełnić będą rolę Pełnomocników Bożych we Wszechświecie. Będą oni dziedzicami Bożymi i współdziedzicami z Chrystusem, w swych duchowych ciałach przebiegać będą miliony mil z szybkością równą szybkości myśli, gdyż żadna substancja materialna nie będzie dla nich przeszkodą, podobnie jak zamknięte drzwi do górnego pokoju nie były dla Chrystusa po Jego Zmartwychwstaniu przeszkodą do przejścia. Nie będą odczuwali bólu, trosk, chorób, głodu, pragnienia, kłopotów i zmartwień. Najwyższe zaszczyty w całym Wszechświecie leżeć będą u ich stóp. Władzy ich poddani będą aniołowie, księstwa, mocarstwa, trony, dominia i wszelkie stworzenie. Odnośnie ich przyszłych zajęć Biblia daje nam co najmniej pewną wskazówkę mówiąc, że będą służyć Bogu i królować na wieki wieków (Obj. 22:3, 5). Biblia mówi dalej, że w Wiekach przyszłych Bóg za pośrednictwem Chrystusa i Kościoła okaże przeobfite bogactwo łaski Swojej (Efez. 2:7). Jesteśmy dalej zapewnieni, że klasa Kościoła jest wspólnie z Chrystusem dziedzicem Wszechświata, który jest Boską własnością; dziedzictwo zaś musi być rzecz jasna
kol. 2
rozwijane (Rzym. 8:17). Jeśli Bóg nie stworzył ziemi nadaremnie, jeśli chciał aby była ona zamieszkała, musimy na podstawie wyżej wymienionych argumentów wnosić, iż w Wiekach, które nastąpią po Tysiącleciu Bóg ciągle będzie rozwijał plany tworzenia nowych rzędów istot w otaczającym nas Wszechświecie i że Chrystus wraz z Kościołem jako Boscy Przedstawiciele, będą zaszczyceni misja tworzenia tych nowych istot i prowadzenia ich ku doskonałości.
PRZYSZŁE STWORZENIA
Z warunków panujących na ziemi i wśród stworzeń wynika, iż Bóg lubi rozmaitość. Z tego wnosimy, że w niezmiernych głębiach Swej tworzycielskiej potęgi będzie On stale planował tworzenie nowych rodzajów istot, których stwarzanie i udoskonalanie zostanie powierzone Chrystusowi i Kościołowi. Istoty te będą stwarzane i dostosowane do warunków otaczających nas światów. Spowoduje to zamieszkanie coraz większej ilości planet przez nowe rodzaje istot, które przez swą doskonałość cielesną, umysłową i duchową będą świadectwem chwały Bożej i wyrazem Jego Mądrości, Sprawiedliwości, Miłości oraz Mocy. Zwykliśmy myśleć, że jeśli pójdziemy do nieba, to będziemy żyć wiecznie siedząc na ławkach i grając na prawdziwych złotych harfach. Jakżeż nudną i głupią byłaby taka wieczność! Jakże pożyteczną, radosną i owocną natomiast będzie dla Chrystusa i Kościoła taka wieczność, jaką opisaliśmy powyżej!
Poza Małym Stadkiem istnieją w Boskim Planie, jak już mówiliśmy, jeszcze trzy klasy Wybranych a mianowicie: Wielkie Grono, Starożytni Godni i Młodociani Godni. Do Wielkiego Grona należą ci, którzy podczas Wieku Ewangelii nie osiągnęli tych cech, które pozwoliłyby na zaliczenie ich do Oblubienicy Chrystusa, lecz którzy okazali się jednak godni życia wiecznego. Zostaną oni zbudzeni do życia jako istoty duchowe i będą druhnami na Wieczerzy Weselnej Baranka. Biblia nie pokazuje wyraźnie jaka będzie ta ich duchowa natura, ale zwrot, iż Chrystus „poprowadzi ich do żywych źródeł wód” (Obj. 7:17) wskazuje, iż nie będą oni nieśmiertelnymi, tzn. nie będą posiadać natury Boskiej. Będą istotami duchowymi i bezgrzesznymi, ale nie nieśmiertelnymi, czyli natura ich będzie duchowa, lecz nie Boska. Ponieważ obecnie nikt nie posiada natury, którą Chrystus posiadał nim przyszedł na świat, jest bardzo prawdopodobne, że zostanie nią obdarzone Wielkie Grono. Lecz o ile wiemy, Biblia nic na ten temat nie mówi, a zatem nie możemy tezy, tej traktować jako doktryny. Wielkie Grono będzie pomocne Chrystusowi i Kościołowi nie tylko w czasie Tysiąclecia. Istnieją Biblijne podstawy do przypuszczenia, że skoro członkowie tej klasy są również sługami Bożymi, będą pod przywództwem Chrystusa i Kościoła służyli Bogu przez całą wieczność. To wskazuje, że pozostając w stosunku zależności od Chrystusa