ŚWIATY i WIEKI BIBLIJNE

(Ciąg dalszy z T. P. 1961, 24)

      Ostatnim, dziesiątym zamierzeniem Tysiąclecia będzie spełnienie Boskich decyzji w stosunku do świata, który przebył próbę: Wierni uzyskają życie wieczne, a niewierni wieczną śmierć. Cała Biblia uczy, iż taki będzie wynik ostatecznej próby. Podaliśmy już szereg cytatów wskazujących, że śmierć czyli unicestwienie czeka symboliczne kozły, jak mówi Izajasz 65:20: „Nie będzie tam więcej… starca”. Proszę także porównać H. E.’20, 36. Wszystkie symbole Pisma Świętego są zgodne w tym przedmiocie. Na przykład Mateusz 25:46 odnośnie wyniku próby dla obu klas mówi: „I pójdą ci na wieczne potępienie a sprawiedliwi do żywota wiecznego”. Niektórzy ludzie myślą, że pierwsza część tego wiersza uczy o wiecznych mękach! Lecz trzeba zważyć, że w wierszu tym nie ma ani słowa o wiecznej męce. Co jest karą za grzech? Biblia dosłownie stwierdza, że karą za grzech jest śmierć: „Zapłatą za grzech jest śmierć”. „Dusza, która grzeszy ta umrze”. „Każda dusza, która by nie słuchała tego proroka będzie wygładzona z ludu” (Rzym. 6:23; Ezech. 18:4, 20: Dz. 3:23). Widzimy więc, że karą za grzech jest śmierć a wieczna kara lub potępienie nie jest wieczną męką. Przeciwstawienie podane przez Mateusza 25:46 świetnie potwierdza tę tezę. Wyraz „męki” w wierszu 46 jest przetłumaczony z wyrazu „kolasis” który dosłownie znaczy „oddacie”. Źli zatem idą na wieczne „odcięcie”. Odcięcie od czego? Przeciwstawienie zawarte w wyżej wymienionym wierszu („sprawiedliwi do żywota wiecznego”) wskazuje, że jest to odcięcie od życia, czyli wieczna śmierć. Wyrażenie odnośnie kozłów: „Idźcie ode mnie przeklęci w ogień wieczny [to musi być wyrażenie symboliczne, gdyż w myśl figury kozły są symboliczne], który zgotowany jest diabłu i aniołom jego”, świadczy o tym samym: Biblia bowiem wyraźnie uczy, że Szatan ostatecznie skazany jest na unicestwienie (Żyd. 2:14). Owe kozły – zgodnie z Mat 25:41 – podzielą w końcu los Szatana. Również Objawienie 20:9 pod symbolem ognia wyraża myśl, że w Małym Okresie unicestwienie stanie się losem tych, którzy popadną w grzech. „Ale zstąpił ogień [zniszczenie; ogień niszczy każdy palny przedmiot, który doń wrzucimy i dlatego użyty jest w Biblii dla określenia pojęcia zniszczenia] od Boga z nieba i pożarł [a więc nie zachował ich w żadnym wypadku, ani nawet w mękach] je”.

      Przeznaczeniem wiernych Tysiąclecia jest życie wieczne na ziemi (Mat. 25:34, 46). Nauczanie, że klasa restytucyjna odziedziczy ziemię jest tak prawdziwe, jak prawdziwe jest obecne nauczanie o wiernych, że odziedziczą królestwo niebieskie. Wystarczy porównać następujące ustępy: Izaj. 65:17; 66:22, 2Piotr 3:13; Obj. 21:1; Ps. 37:3, 9, 16, 32; Przyp. 2:21; Izaj. 60:21; Ezech. 37:25; Amos 9:14, 15.

      Że te dwa postanowienia i ich wykonanie są wyrazem Boskiej czci, wynika to z następującego rozumowania: Cokolwiek świadczy
kol. 2
o czci Bożej, musi być objawem mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości, a więc czterech głównych atrybutów Boskości. Pokrótce wykażemy w jaki sposób wynik tych Boskich postanowień przyczynia się do Jego czci. Jeśli chodzi o zniszczenie złych, sprawdza się to w następujący sposób: Mądrością jest zniszczenie niepoprawnych, gdyż ich dalsza egzystencja nie może już przynieść pożytku ani im samym, ani ich bliźnim, ani Bogu. Zniszczenie ich jest sprawiedliwe, bo skoro odmawiają przyjęcia daru życia w zgodzie z warunkami, na których dalsze trwanie tego życia było im ofiarowane, powinno ono być cofnięte. Zniszczenie ich jest wyrazem miłości, ponieważ dalszy żywot byłby dla nich klątwą, krzywdą i nieszczęściem dla sprawiedliwych, niesławą dla Boga, a także spowodowałby wieczną trwałość grzechu. Zniszczenie ich jest wreszcie przejawem mocy Bożej, tej mocy, która wykorzeni każde złe słowo, czyn, przedmiot i istotę. Z drugiej strony obdarzenie sprawiedliwych życiem wiecznym również wyraża Boską mądrość, sprawiedliwość, miłość i moc. Mądrość zachowa ich w wieczności, gdyż ich żywot będzie pożyteczny im samym, ich bliźnim i Bogu. Dar wiecznego życia jest też wyrazem sprawiedliwości, ponieważ spełnili oni sercem te warunki, na których ów dar był im zaofiarowany. W obdarzeniu ich wiecznością wyraża się miłość Boża, ponieważ ich wiecznie trwające istnienie przyczyni się do wzrostu uznania i popularności szlachetnych zasad w ocenieniu, sympatii i usłudze. Wreszcie moc Boża przejawi się w ich wiecznym życiu, bo dostarczy im wszelkich warunków, środków i przywilejów, celem utrzymania tego żywota. Wobec tego podobnie jak we wszystkich innych przejawach Boskiego Planu, znajdujemy wyraz harmonijnego współdziałania Bożej mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy, tak też w ostatecznych postanowieniach odnoszących się do niepoprawnych oraz do sprawiedliwych i w wykonaniu ich. ujawniają się te same wspaniałe przymioty Jehowy. Każdy Boski przymiot z osobna i wszystkie razem składają się na obraz najpełniejszej harmonii, celowości i piękności. Całe dzieło Pana głosi Jego sławę, jak to wyraził Psalmista w pieśni: „Niech Cię wysławiają, Panie wszystkie sprawy Twoje! a chwalą imię Twoje na wieki wieków” (Ps. 145:2, 10). Chwalmy Pana – źródło wszelkich łask! Niechaj Go chwalą wszystkie stworzenia na ziemi. Sławcie Go wszystkie zastępy niebieskie!

      Dotąd badania nasze stanowiły ogólne ujęcie Boskiego Planu. Przypominamy, że dyskutowaliśmy trzy Światy Biblijne i że przedstawiliśmy trzy Wieki Drugiego Świata. Przestudiowaliśmy „także Tysiąclecie, które jest pierwszym Wiekiem Trzeciego Świata. Jak już powiedzieliśmy, trzy Światy nazywają się również Dyspensacjami. Wykazaliśmy, iż Boski Plan ujęty jest w trzy ogólne Dyspensacje, z których dwie podzielone są na różne Wieki. Tysiąclecie – jak wyżej wskazano –

poprzednia strona – następna strona