Teraźniejsza Prawda nr 194 – 1961 – str. 19
wszystkich z przekleństwa, którzy wiernie będą uczyć się go i poddadzą się mu. (Obj. 22:1—3; Ezech. 36:25—29; 47:1—12; Jer. 31:33,34). Prawdy Słowa Bożego będą dotyczyły spraw religijnych i świeckich. Wskażą one ludziom w co mają wierzyć, co czynić, a czego nie czynić i to zarówno gdy chodzi o sprawy świeckie jak i religijne. Obfitość Słowa będzie wielka, obejmie ono cała ziemię; będzie jako morze, które napełnione jest wodami (Izaj. 11:9). Rozjaśni umysły i podniesie wszystkie serca (Izaj. 35:6—10). Wzmoże ludzkie posłuszeństwo swą przekonywającą myślą i odżywczą siłą. Nic dziwnego tedy, że uleczy ludy i oświeci je. Będzie przystosowane do celów restytucji i zabezpieczy je.
Jakże radosna jest dla nas wieść, że wieczne męki nie będą udziałem potępionego rodu Adama! O ileż szczęśliwsi jesteśmy dowiedziawszy się, że restytucja jest osiągalna także dla tych dzieci Adama, które były pozbawione obecnie sposobności uzyskania zbawienia z wyboru! Zauważmy jak Św. Piotr opisuje chwałę restytucji w Dziejach Apostolskich 3:20—25 „Gdyby przyszły czasy ochłody [ród ludzki obarczony klątwą jest jak pokoszona i uschła trawa (Ps. 72:6; 90:5, 6); lecz ulgę warunkom tym przyniesie panowanie Chrystusa] od obliczności [twarz, łaska (4Moj. 6:25, 26)] Pańskiej; a posłałby onego. który wam opowiedziany jest, Jezusa Chrystusa [w Jego Wtórym Przyjściu celem zaprowadzenia Królestwa Tysiąclecia], który zaiste niebiosa ma objąć [którego gdy niebiosa zatrzymają, Wtóre Przyjście nastąpić nie może] aż do czasu naprawienia wszystkich rzeczy [wszelkici cech obrazu i podobieństwa Bożego utraconych w wyniku upadku], co był przepowiedział Bóg przez usta wszystkich świętych swoich proroków od wieków [W księgach Starego Testamentu począwszy od 1Moj. 3:15, Bóg przepowiedział pełne przywrócenie utraconego obrazu i podobieństwa Bożego ludziom, którzy wykazali posłuszeństwo; zostało to zaofiarowane wszystkim, lecz całkowitego spełnienia dostąpią tylko ci, którzy wykazali dobra wolę. Następnie Św. Piotr udowadnia, że już od początku łaska restytucji była przewidziana dla Tysiąclecia]; albowiem Mojżesz do ojców rzekł Proroka [Chrystusa; Głowę i Kościół — Jego Ciało] wam wzbudzi Pan Bóg wasz z brać waszych [proroka składającego się z braci tj. wieloosobowego proroka], jako mię [jak antytyp podobny jest do swego typu, tak Chrystus jako Pośrednik i Prorok jest antytypem Mojżesza jako pośrednika i proroka]; Onego słuchać będziecie [słuchać i być posłusznym —- to warunek dostąpienia restytucji] we wszystkim cokolwiek do was mówić będzie. I stanie się, że każda dusza, która by nie słuchała tego proroka [nie osiągnie restytucji, lecz] będzie wygładzona [a nie zachowana w wiecznych mękach] z ludu [ale ci, którzy będą posłusznymi — dostąpią restytucji]. Aleć i wszyscy prorocy od Samuela i od innych po nim ile ich kolwiek mówiło, przepowiadali też te dni [odnowienia i restytucji, tj. Wieku Tysiąclecia]. Wyście synami prorockimi i przymierza, które postanowił Bóg z ojcami naszymi mówiąc do Abrahama:
kol. 2
[w wiążącym przymierzu] a w nasieniu twojem [w Jezusie Głowie Kościoła, który jest Jego Ciałem (Gal. 3:16, 29)] będą błogosławione [przez możliwość dostąpienia restytucji (1Moj. 12:3; 18:18; 22:18; 26:4; 28:14; Gal. 3:8)] wszystkie narody ziemi [ludzie, którzy nie zostali wybrani]”. W tych słowach Św. Piotr daje znamienne świadectwo możliwości dostąpienia restytucji przez ludzi nie wybranych bądź żywych bądź umarłych, podczas panowania Chrystusa.
W poprzednich ustępach tego artykułu, jak i w licznych innych artykułach zamieszczonych na tych łamach, podaliśmy wiele świadectw w tym przedmiocie, świadectw pochodzących od innych biblijnych pisarzy i mówców. Zgodnym i potężnym głosem świadczą one, że Tysiąclecie przyniesie — i celem jego właśnie jest przyniesienie — przywilej i możliwość restytucji nie wybranym, żywym czy umarłym. Pierwsze trzy rozdziały Biblii poświecone są pierwotnemu rajowi, obrazowi i podobieństwu Bożemu, jego posiadaniu i utracie. Końcowe trzy rozdziały Biblii dotyczą obrazu i podobieństwa Bożego, nowego Raju, jego wznowienia i posiadania. A między tymi sześcioma rozdziałami Biblia opiewa radosną wieść o restytucji. Patriarchowie głosili ją i oczekiwali jej. Prawo Mojżesza było jej zarysem (figurą); historia biblijna stanowiła jej typy, prorocy zapowiadali ją; Izraelici tęsknili za nią i modlili się o nią; Apostołowie i ich towarzysze głosili ją; Pan Jezus zapewnił ją przez Swą śmierć a Jehowa przez Swą przysięgę i obietnicę nieodwołalnie zaręczył jej dopełnienie. Restytucja jest tak pewna, jak pewne są obietnice Boga, tak prawdziwa jak śmierć Chrystusa, ogarnia nie wybranych żywych i umarłych, stanowi spełnienie pragnień wszystkich narodów, jest lekarstwem na niedole klątwy i zaspokaja wszystkie potrzeby ludzkości. Stanowi główną treść modlitwy „Przyjdź Królestwo Twoje”, cel ofiary Chrystusa i Kościoła, oraz służby klas Starożytnych i Młodocianych Godnych a także Wielkiego Grona, a wreszcie stanowi kres ku któremu dąży cała historia ludzkości. Każde zbożne serce tęskni za nią i modli się o nią, każdy człowiek w potrzebie oczekuje jej i wszystka nadzieja ludzkości jest z nią związana. O błogosławiona nadziejo zbawienia świata od wszelkich cierpień, niezawodny leku na klątwę, wieczny zdroju prawości, życia i łaski! O święta restytucjo, trzeci przejawie zbawczej łaski Pańskiej, sławimy ciebie i radosny a utęskniony dzień twego nadejścia, który spełni twe niebiańskie dzieło i ukoronuje twój ostateczny triumf.
Przystępujemy teraz w naszych rozważaniach nad Tysiącleciem do dziewiątego zamierzenia tego Wieku, którym jest wypróbowanie ludzkości pod względem jej gotowości na przyjęcie życia wiecznego. Osiem poprzednich zamierzeń Tysiąclecia prowadzi i przyczynia się do wypełnienia zamierzenia dziewiątego. Ludzkość musi doznać ulgi w swych cierpieniach i potrzebach, tak aby mogła sprostać tej próbie. Aby próba była w ogóle możliwa, sprawiedliwi muszą być wyniesieni na stanowiska kierownicze i obdarzeni błogosławieństwem. Królestwo Szatana