Teraźniejsza Prawda nr 468 – 2000 – str. 2

„Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy: a kto nasyca, sam też będzie nasycony ” – Przyp. 11:25.

SZCZODROŚĆ*

      Szczodrość, jest przymiotem podobnym do Boskiego. Bóg nie jest skąpy. Umieścił ideę samoofiarnej służby w aktywnym ośrodku natury – zarówno na ożywionym jak i nieożywionym poziomie. Szczodrobliwość jest sklasyfikowana w hierarchii łask charakteru jako „drugorzędna”; nie wskazuje to jej wartości, lecz znaczy, że jest wytwarzana przez tłumienie skłonności do zachłanności. Dokładne wyjaśnienie tej szczególnej łaski i łask charakteru w ogóle znajduje się w epifanicznym tomie 1., God [w Teraźniejszej Prawdzie Nr 233 (1967,50-55).]

      Wskazując na pobłażliwości i niedbałe zważanie na tradycję, będąc „szczodrym”, można wywołać nieprzyjemne przydźwięki u kogoś, jeśli jest „konserwatywny”. Jednak jako przymiot serca określenie to oznacza sympatyczne odniesienie się do dobra drugich i pragnienie okazania gotowości do służby. Występuje ono w przeciwieństwie.

      Szczodrość szczególnie jest aktywna w osobach wykazujących skłonności filantropijne i dobroczynne. Niedawne wystąpienie cyklonów, huraganów i trzęsień ziemi w różnych miejscach globu wzbudziły szczodre inicjatywy niesienia pomocy. Takie organizacje, jak francuska instytucja humanitarna Lekarze bez granic (której niedawno przyznano pokojową Nagrodę Nobla), Oxfam (Oxford Commitee for Famine Relief), organizacja dobroczynna działająca w przypadku klęski głodu, Armia Zbawienia, Międzynarodowy Czerwony Krzyż, Czerwony Półksiężyc i liczne inne ciała dobroczynne rozdzielające i organizujące pomoc dla bezdomnych, poszkodowanych i uchodźców, są przykładem podstawowego współczucia ludzkości. Ta działalność świadczona przez takie grupy łagodzi skutki przekleństwa Adamowego. Ludzkość w ogólności, wbrew przeciwnym akademickim wyznaniom, nie przeżywa według dogmatu wyznającego, że „przeżywa najbardziej dostosowany”.

      Czynienie czegoś dla kogoś bez myśli o nagrodzie jest naprawdę działaniem podobnym do Boskiego. Werset naszego tematu na rok 2000 zdaje się zaprzeczać temu, ponieważ ktoś praktykujący cechę wielkoduszności, hojności, będzie z kolei wzbogacony. Wyraża to Współczesna Wersja Angielska (CEV) „Hojność będzie nagrodzona: Daj kubek wody, a otrzymasz w zamian kubek wody”.

      Jako poświęceni Pana otrzymujemy wzajemne błogosławieństwa, gdy głosimy Prawdę innym i pomagamy im w ich podobnej działalności (Mat. 10:41, 42). Najwznioślejsza myśl naszego tegorocznego wersetu szczególnie wchodzi w zakres otrzymywania przez nas duchowych błogosławieństw – doznania „nawodnienia” jako różnych od doczesnych, materialnych błogosławieństw.

____________________

      * Artykuł, z niewielkimi zmianami ukazał się w SZTANDARZE BIBLIJNYM luty, 2000 (nr 144).

poprzednia stronanastępna strona