Teraźniejsza Prawda nr 460 – 1998 – str. 73

Blair’a i premiera republiki irlandzkiej, doprowadziła do północno–południowego porozumienia, które  przyczyniło się do przeprowadzenia referendum 23 maja. Porozumienie przytłaczającą większością zatwierdzili głosujący w Irlandii Północnej i Republice Irlandii.)

RELIGIA

      Wydaje się, iż tym jedynym, co na tym froncie jest stałe, to zmiany rozszerzające kongregację ze standardu „ustanowionych” kościołów do ewangelicznych i nie ortodoksyjnych społeczności wierzących. Niektóre protestanckie kościoły w USA i innych krajach doznały szybkiego wzrostu w ciągu ostatniej dekady.

       Czerpiąc wiele ze swoich leksykonów z minionej ery, konserwatywni ewangelicy w USA wielokrotnie wykorzystywali temat „wyraźne przeznaczenie” i dowodzili, że Ameryka zwycięży, wracając do chrześcijaństwa przez duchowe odnowienie.

       Kwestie biblijnej wiary — prawdziwości przeciw doświadczeniu emocjonalnemu — oddzielają konserwatywnych protestantów od wielkiej grupy charyzmatycznych zwolenników. Pewna liczba liberalnych elementów z „głównej linii” kościołów nakłania do większego uczestnictwa kobiet w kościelnej biurokracji i otwarcia akceptacji oraz wyświęcania homoseksualistów włączając tak zwane „małżeństwa” partnerów tej samej płci. (Dobrze zareklamowany świecki przypadek na Hawajach stworzył możliwość homoseksualnych małżeństw tam właśnie zalegalizowanych. Tym faktem tak zostali zaalarmowani niektórzy prawodawcy w U.S., że w kongresie przeszła ustawa w obronie aktu małżeństwa, domagająca się, by małżeństwo oznaczało związek jednego mężczyzny z jedną kobietą. Poszczególnym stanom, stosującym prawa stanowe, pozostawiono swobodę wprowadzania swoich własnych zmian do tego federalnego postanowienia.)

EWANGELICZNA I POLITYCZNA WŁĄDZA

      Szczególnie w U.S.A. w kilku minionych latach dokonał się interesujący rozwój i to jedyny, który przebiegał w szybkim tempie od 1997 roku, stanowiący potężny wpływ polityczny wywierany przez ruch ewangelicki, często przez krytyków określany „religijnym prawem”.

       Wybitną postacią w tym ruchu jest James Dobson, psycholog, autor i dyrektor wielkiej organizacji pod nazwą „Skupienie się na rodzinie”, poświęconej podtrzymywaniu wartości rodzinnych. Organizacja, z główną kwaterą w Kolorado, zatrudnia ponad 1200 osób i wykonuje usługi w ponad 50 krajach. Dr Dobson ma miliony zwolenników zarówno w radiu, jak i telewizji a jego książki na temat wychowywania dzieci sprzedają się nadzwyczaj dobrze. Aczkolwiek oficjalnie „Skupienie się na rodzinie” jest apolityczne, sam dr Dobson zdecydowanie wypowiada swoje polityczne preferencje i zyskał wielki wpływ pośród prawników U.S. podzielających jego poglądy.

KONTROWERSJE W NAWRACANIU W IZRAELU

      W Izraelu często można się spotkać z walkami słownymi i fizycznymi między żydami ortodoksyjnymi, konserwatywnymi, postępowymi i nawróconymi.

       Według poglądu brata Russella obietnice Przymierza (Tom III, str. 272–275) stosują się do ortodoksyjnych żydów. Oni ściśle przestrzegają halacha (żydowski kodeks życia, który obejmuje zarówno Zakon zapisany, jak i przekazywany ustnie). Zdezorientowani i oburzeni z powodu skłonności w kierunku „świeckości” w społeczeństwie izraelskim, wzrastającego wpływu żydowskich homoseksualistów i z tego, co oni widzą jako powszechne odchylanie się od wiary utorowanej na starych drogach, usiłują odwrócić ten wpływ. Barykadują swoje enklawy w szabat, aby zapobiec przejazdowi samochodów i zauważono, że rzucali kamieniami w przypadkowe pojazdy, które to czyniły.

       Konserwatywni (czyli tradycyjni) żydzi również postępują według halachy, chociaż w tym samym czasie popierają swoje przystosowanie się do współczesnego życia.

       Postępowi (czyli zreformowani) nawet pozwalają na pełną swobodę postępowania w tym procesie adaptacji. Oni podkreślają etyczny aspekt Judaizmu i indywidualne prawo do wyboru religijnej drogi spomiędzy przepisów halachy.

       Nawróceni to ci, którzy po prostu przyjęli wiarę w Jezusa jako Mesjasza, tacy często mowią o sobie jako o „zupełnych Żydach”

ŻYDZI MESJAŃSCY

      Powstanie w 1960 roku ruchu Żydów Mesjańskich wywołało wiele kłopotów w żydowskim społeczeństwie zarówno w Izraelu, jak i poza Izraelem.

       Licząc, że na świecie jest przynajmniej 500.000 członków Ruchu Mesjańskiego, czyli Żydów Chrześcijańskich zazwyczaj przyjmujących Jezusa jako Zbawiciela i jednocześnie zachowując znaczące elementy żydowskiej tradycji. Często odnosząc się do siebie jako do „zupełnych Żydów”, są bardzo gorliwi w swoich wysiłkach nawrócenia swoich hebrajskich rodaków na chrześcijaństwo. To nawracanie zdopingowało do działania tradycyjne i ortodoksyjne grupy przeciwko temu ruchowi.

       Poszukiwanie religijnego pluralizmu jest procesem jaki zachodzi w Izraelu. Rosnąca liczba optuje na rzecz nowszych trendów poszukując realnych alternatyw do tych, dostarczonych albo przez ortodoksję, albo świeckość (etyka materialistyczna). W tym samym czasie nastąpił dostrzegalny powrót do żydowskich korzeni przez te jednostki, które się zdecydowały przyjąć ortodoksję. Kładzenie nacisku na szabat wśród Żydów w Stanach Zjednoczonych, po części, jest próbą ponownego związania skądinąd zadowolonych ze swego dziedzictwa Żydów.

EWANGELICZNI CHRZEŚCIJANIE I IZRAEL

      We wczesnych latach syjonizmu energiczne i praktyczne wsparcie przyszło od ewangelicznych chrześcijan.

poprzednia stronanastępna strona