Teraźniejsza Prawda nr 459 – 1998 – str. 50

CHRYSTUS – „SPRAWIEDLIWOŚĆ JEHOWY”

      Zdaje się, iż kontekst Izaj. 62:2, 3 odnosi się do   Jeruzalem. Lecz my zdajemy sobie sprawę z tego, że stare Jeruzalem było tylko typem nowego Jeruzalem, a stary Syjon był typem nowego Syjonu. Nowe Jeruzalem, Nowy Syjon, będzie tą koroną chwały. W księdze Objawienia Kościół jest przedstawiony jako „Jeruzalem nowe, zstępujące z nieba od Boga zgotowane, jako oblubienica ubrana mężowi swemu” – wspaniale ozdobiona (Obj. 21:2). To jest jeden obraz Kościoła, przedstawiający jego królewskie stanowisko (Ps. 45:10). To Nowe Jeruzalem jest nazwane „oblubienicą, małżonką Baranka” (Obj. 21:2, 9-11). Moc Chrystusowa będzie objawiona w Królestwie Mesjasza. Pismo Święte wykazuje, że nazwa Jeruzalem będzie miała inne znaczenie, że typ ustąpi miejsca antytypowi. To nie znaczy, że literalne Jeruzalem nie będzie już istnieć, ponieważ rozumiemy, że w przyszłości ono ma być większe niż kiedykolwiek w przeszłości, że ono rzeczywiście będzie stolicą całego świata, gdy nastąpi inauguracja nowego wieku. Oprócz tego będzie jeszcze większe i chwalebniejsze Jeruzalem – Niebieskie Jeruzalem, Nowe Jeruzalem. To Nowe Jeruzalem będzie Miastem Pokoju, co wyobraża błogosławiony i spokojny rząd. Jak Jezus jest nazwany Księciem Pokoju, antytypicznym Królem Salemu, Królem Pokoju (Żyd. 7:2), tak Jego Królestwo jest właściwie nazwane Królestwem Pokoju. „A toć jest imię jego, którym go [Chrystusa] zwać będą: Pan Sprawiedliwość nasza.” To samo wyrażenie odnosi się również do Kościoła: „Pan sprawiedliwość nasza” (Jer. 23:5, 6; 33:15, 16). Lecz wyrażenie „Pan sprawiedliwość nasza” nie oddaje właściwej, oryginalnej myśli, która mogłaby być lepiej sparafrazowana: „Nasza sprawiedliwość pochodzi od Jehowy”. Chrystus, Głowa i Ciało, będzie nazwany Sprawiedliwością Boga, Tym Jedynym, od którego świat otrzyma swą sprawiedliwość, swoje wyzwolenie z grzechu i śmierci, Tym Jedynym, którego Bóg uzna za wzorzec sprawiedliwości dla całego świata. Nie wolno nam zapomnieć, że Chrystus Jezus jest głową Kościoła, najważniejszym członkiem w ciele, tak jak głowa jest najważniejszym członkiem ludzkiego ciała. Kościół poza zasłoną będzie szczególną manifestacją chwały Bożej – czymś, co aniołowie ujrzą i co jest szczególnie uznane przez Boga i, co ludzkość zauważy jako tych jedynych, których Bóg pragnie zaszczycić. Bóg spowoduje że świat pozna Jego Kościół. „Wszelkie kolano skłoni się i wszelki język będzie wyznawał” ów wzorzec miary sprawiedliwości, który Jehowa wystawi przez Chrystusowe Tysiącletnie Królestwo dla działania Restytucji.

       „Będziesz koroną ozdobną w ręce Pańskiej i koroną królestwa w ręce Boga twego” – nie w ręku naszego Pana Jezusa, lecz w ręku Ojca (Izaj. 62:3). W tym obrazie Jezus wraz z Kościołem będzie „koroną ozdobną”. Słowo korona oznacza szczyt, czy to jest korona jakiegoś budynku, czy korona na głowie lub czegokolwiek. Ziemscy królowie na swych koronach umieścili wiele majętności. Wszyscy wielcy monarchowie Europy mają najwspanialsze diamenty w swych koronach. Podczas wielkich państwowych uroczystości te klejnoty są wynoszone, aby przedstawiały bogactwo władcy, który nosi tę koronę i aby wskazywały na jego moc. Nie myślimy jednak, że Jehowa wyniesie tę koronę, aby ją założyć i w ten sposób uhonorować siebie. Jest powiedziane, że ta korona, ten diadem, jest w ręku Jehowy. Nic nie może być koroną dla Jehowy. On sam jest obfitością tego, co napełnia wszystkie rzeczy. Niczego nie można dodać do chwały Jego osoby czy Jego bogactwa. On jest tym Jedynym Wielkim, tym Jedynym Wszechmocnym, od którego pochodzi wszelkie dobro, wszelka doskonałość i wszelkie błogosławieństwo. Zamiast nosić ten diadem na swojej głowie, On trzyma go w swym ręku, wystawiając go na pokaz. W ten sposób jego chwała i piękno są pokazywane. Ta korona nie ma być ukryta, lecz ma być pokazywana światu,