ROCZNE SPRAWOZDANIE Z POLSKI I EUROPY WSCHODNIEJ

Drogi Bracie Hedman! Niechaj dobry i wielki Bóg błogosławi Cię przez Jezusa Chrystusa swoją mądrością, mocą, miłością i sprawiedliwością! Psalm 19.

Kończący się rok, rozważany retrospektywnie, obfitował w liczne różnorodne wydarzenia we wszystkich ludzkich dziedzinach życia. Z tej różnorodności doświadczeń, powszechnych dla świata, lud Boży stara się szczególnie rozpoznać swoje własne doświadczenia i ich rolę w kształtowaniu struktury wiary i charakteru. Obfitość doświadczeń poprzedzana jest hojnością darów Prawdy, jakie Ojciec Niebiański nieustannie pomnaża dla dobra duchowego swoich dzieci. Doznając stale Boskiego miłosierdzia i przyjmując Jego łaski z uwielbieniem powtarzamy za Psalmistą: „Przetoż o jako drogie są u mnie myśli Twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba. Jeślibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczemci ja z Tobą” (Ps. 139: 17, 18). Te wspaniałe myśli Boże, cenniejsze od skarbów materialnych, ożywiały umysły i serca braci i sióstr w wykorzystywaniu sposobności i przywilejów służby Pańskiej. Zbory kontynuują pracę głoszenia Ewangelii organizując ją w różnych formach. Konwencje cieszą się dużą frekwencją i żywym zainteresowaniem. Związki miłości (Kol. 3:14) są tak silne, że uczestnicy konwencji przewlekają rozstanie się w długich osobistych pożegnaniach, życzeniach i przyrzeczeniach ponownych spotkań na następnej konwencji („… aż się zejdziem znów …”). Duchowa wędrówka ludu Bożego do „Ziemi Obiecanej”, choć trudna i niebezpieczna, podtrzymywana jest odpoczynkiem i orzeźwieniem w konwencyjnych oazach duchowego pokoju i szczególnych błogosławieństw Bożych. Oprócz tych radosnych przeżyć, uczestniczyliśmy również w licznych przykrych i trudnych doświadczeniach osobistych oraz zbiorowych, np. w niszczących powodziach jakie nawiedziły nasz kraj.

Pomimo naszych słabości i niedoskonałości staraliśmy się współpracować w szerzeniu Prawdy Bożej i jej Ducha na różnych polach pracy i służby dla dobra duchowego braci, sióstr, sympatyków, osób zainteresowanych i świata w ogólności. Wierzyliśmy, że Pan będzie błogosławił nasze wysiłki i zawsze otrzymywaliśmy Jego pomoc, wzmocnienie i pomyślność, ponieważ zawsze nam przyświecało pragnienie rozszerzania chwały Bożej.

PRACA WYDAWNICZA

Poniższe sprawozdanie obejmuje okres od początku października 1996 roku do końca września 1997 roku.

Zespół współpracowników poświęcających część swego czasu do pomocy w pracy wydawniczej nieco się powiększył. Nadal wydajemy czasopisma w języku polskim (Teraźniejszą Prawdę i Sztandar Biblijny), ukraińskim (Teraźniejszą Prawdę), rosyjskim (Sztandar Biblijny) i litewskim (Teraźniejszą Prawdę). Bracia Sirmulisowie z Kowna (Litwa) przygotowują tłumaczenie na język litewski broszurki o piramidzie. Wykresy, rysunki i grafikę do broszurki przygotowujemy w Polsce na własnym sprzęcie technicznym. Współpraca na tym polu rokuje poprawę jakości prac poligraficznych.

KONWENCJE W POLSCE

WIOSENNA KONWENCJA W POZNANIU

Po kilkumiesięcznej przerwie, wdzięczni Bogu, że zgromadził nas razem, spotkaliśmy się na konwencji w Poznaniu, w dniach 2-4 maja. Chłonnymi umysłami wysłuchaliśmy wykładów o następującej tematyce: „Sabat lub odpoczynek ludu Bożego” – 2Moj. 33:14; „Wola Boża” – Mat. 6:10; „Mat. 26:26, 28”; „1Moj. 17:10, 11” – wykład do chrztu; „Psalm 32:8”; „Głos Słowa Bożego” – Mat. 24:7; „Dom” – Mat. 7:24-27. W sympozjum omówiono werset 2Tym. 4:2 – „Głoś Słowo Boże, nalegaj w czas, albo nie wczas”. Symbol chrztu, którego świadkami byli wszyscy zgromadzeni, przyjęło 15 osób. Frekwencja wahała się od 890 do 930 osób.

KONWENCJE LETNIE

BYDGOSZCZ

W dniach 12-14 lipca spotkaliśmy się na konwencji w Bydgoszczy. Konwencja przebiegała w podniosłym nastroju, któremu towarzyszyła troska i modlitwy o naszych braci, którzy ucierpieli podczas powodzi, jaka nawiedziła południowe i zachodnie obszary naszego kraju. W czasie konwencji fala kulminacyjna dotarła do Wrocławia i zalała miasto, dlatego musieliśmy podjąć decyzję

poprzednia strona – następna strona