Teraźniejsza Prawda nr 456 – 1998 – str. 11
lokalny zbór może ułożyć własny program (choć służymy pomocą, jeśli zostaniemy poproszeni), zapraszając jako mówców oficjalnie mianowanych ewangelistów Świeckiego Ruchu Misyjnego. Można oczywiście także zapraszać pielgrzymów do uczestniczenia w takich zebraniach. Br. Johnson napisał w P’50, s. 30, kol. 1: „Nie zapominajmy o pracy, jaką mamy do wykonania wobec braci w grupach lewickich. W miarę możliwości mamy potwierdzać nauki i zarządzenia Paruzji i pomagać im w zrozumieniu nauk i zarządzeń Epifanii. Wszędzie, gdzie tylko możliwe, zachęcajmy zbory do organizowania zgromadzeń domowych (szczegóły w P’48, s. 44, 45). Chociaż w podanym odsyłaczu oświadczamy, że tylko ewangeliści powinni służyć w zebraniach domowych, wierzymy, że jeśli nadarza się okazja powinni służyć także pielgrzymi i pielgrzymi pomocniczy”. Powiedział także, że jeśli zebranie takie odbywa się w czasie wizyty pielgrzymskiej, pielgrzym powinien mieć główny udział w programie, chociaż w miarę możliwości można także zaprosić jednego lub więcej ewangelistów (zob. P’50, s. 96, kol. 2; P’48, s. 44). Jeśli to jest możliwe, nie należy za każdym razem prezentować tego samego mówcę lub mówców. Zależnie od możliwości należy wykorzystywać pielgrzymów i ewangelistów z pobliskich miejscowości.
JAK PRZEPROWADZAĆ ZEBRANIA DOMOWE
Pomimo opozycji poprzedniego brytyjskiego przedstawiciela nasz drogi pielgrzym brat Armstrong, razem z innymi wiernymi brytyjskimi braćmi, miał znakomite wyniki w służbie zgromadzeń domowych, o czym pisze między innymi następująco:
„Domem zgromadzenia domowego jest sfera prawdy i jej ducha. Te zbory, które już posiadają salę większą od ich potrzeb, mogą ją w pełni wykorzystać na zgromadzenia domowe. Tam gdzie jest ograniczona liczba miejsc siedzących lub innych udogodnień, lepiej jest wynająć salę gdzie indziej, położoną możliwie najbliżej centrum [Tam gdzie to jest rozsądne, dobrze jest pomyśleć o gorących lub zimnych napojach miedzy zebraniami i wszystkich można zachęcić do przyniesienia własnego lunchu. Zgromadzenie w czasie posiłku może być jednym z najbardziej korzystnych podczas zgromadzenia domowego, gdyż dostarczy dobrej sposobności do omówienia pytań biblijnych. Próba zapewnienia przy takich okazjach bezpłatnych posiłków kładzie na lokalny zbór niepotrzebny ciężar i może odciągać od ważniejszych usług].
Po wybraniu odpowiedniego miejsca na spotkanie następnym punktem może być zredagowanie atrakcyjnego programu — atrakcyjnego z punktu widzenia omawianych tematów. Pamiętając, że nasze zaproszenia mają być wysłane do badaczy Biblii a naszym celem jest taktowne przedstawienie prawdy epifanicznej, w związku z tym należy odpowiednio dobrać tematy. Oto kilka, którymi skutecznie posługiwaliśmy się w Anglii: Badanie Biblii — jego Potrzeba, Cel i Sposób; Powrót naszego Pana — Czy jest widzialny, czy niewidzialny? Czy już nastąpił? Czasy i chwile (Dz. 1:7); Żniwa; Ta Prawda w 1916 roku (gdy br. Russell został od nas zabrany, pokazywała liczne nie dokończone obrazy, których te grupy nie potrafią uzupełnić); Do Kogo pójdziemy? Czy mamy poszukać innego?;, Piramida — od Boga czy diabła?; Filadelfia i Laodycea; Paruzja, Epifania i Apokalipsa; Cztery pytania uczniów (z Mat. 24; Łuk. 17). Chronologia i 1914 rok (omówienie fałszywych twierdzeń odnośnie tej daty). Obóz. Znaki i czasy Epifanii. Te tytuły będą przywodzić na myśl wiele innych tytułów [Rozpoczynając od tematów paruzyjnych powinno się omawiać i kłaść duży nacisk na nauki br. Russella, można unikać wymieniania nazwiska br. Johnsona i prawdy epifanicznej, być może budzących uprzedzenie].
Po zakończeniu tych wszystkich przygotowań, tj. zapewnieniu miejsca spotkania, zaproszeniu mówcy lub mówców, ustaleniu tematów i wydrukowaniu programu lub zaproszeń, pozostaje tylko dostarczenie ich do rąk tych, których chcemy zainteresować. Jest to często najtrudniejsza część programu, lecz najbardziej niezbędna pozycja dla skutecznego zebrania. Sekretarz zboru powinien przechowywać jak najwięcej nazwisk i adresów braci z różnych grup, do których mają być wysłane zaproszenia. Do sekretarzy zborów tych grup należy wysłać kilka kart lub programów. Wszyscy bracia powinni pomagać w zdobywaniu nazwisk, adresów, a w celu uzyskania tych informacji należy przejrzeć czasopisma i literaturę tych grup. Nie unikajmy tych grup. Bez rzeczywistej społeczności z nimi możemy zainteresować się ich działalnością, publikacjami, poglądami i szczególnymi trudnościami, zawsze mając na celu skłonienie ich do wzajemności. [Kontakty te często pomogą też, aby zaproponować dobry temat na zgromadzenie domowe. Niekiedy wiele nazwisk i adresów można zdobyć przez sporadyczne wizyty na ich zebraniach, konwencjach itp., pozyskując ich nazwiska i adresy z rubryk na notatki o urodzinach w mannie, prosząc przyjaznego członka innego zboru chcącego współpracować o nazwiska i adresy wszystkich przyjaciół Prawdy, jakich mogą dostarczyć, korzystając z książek telefonicznych i adresowych dla zdobycia adresu, gdzie znane jest tylko nazwisko itd.]. Należy wysłać zaproszenia wszystkim mieszkającym w odpowiedniej dla podróży odległości do miejsca zebrania. [Dołączcie na małej kartce nazwę Ruchu, nazwę miejscowego zboru, czas i miejsca zebrania, nazwiska mówców, miasto i tematy, adres sekretarza zboru, serdeczne pozdrowienie dla wszystkich badaczy Biblii, odpowiednie cytaty Biblii, itp.].
Doświadczenie potwierdza, że zgromadzenie domowe raz na dwa miesiące jest zazwyczaj wystarczającą częstotliwością, chociaż comiesięczne zebrania