Teraźniejsza Prawda nr 465 – 1999 – str. 58
W okresie od 1.10.97 r. do 30.01.98 r. odbyło się 16 zebrań, na których skazani stawiali pytania z przeczytanej literatury dostarczonej przez braci oraz pytania ogólne. Na tych zebraniach uczestniczyło 32 skazanych.
Od 1.10.98 r. spotkania zostały wznowione.
Do Z.K. w Wołowie zostały złożone odpowiednie dokumenty o wznowienie posług religijnych. Myślę, że organizacja w tym Z.K. została zakończona.
Ufam, że Pan pozwoli zasiać ziarno Prawdy wśród skazanych w Zakładach Karnych, które padnie na właściwy grunt serca, przynosząc w odpowiednim czasie dobry plon poświęcenia się Bogu na służbę, co już niektórzy uczynili i wspólnie się radujemy.
Niech dobry Bóg błogosławi Brata w służbie dla ludu Bożego.
JUBILEUSZ ZBORU W GRUDZIĄDZU
Zbór w Grudziądzu uchwalił, aby w niedzielę 7 grudnia 1997 roku zebranie przeznaczyć na upamiętnienie powstania zboru i jego historii. Mimo zwyczaju określania pięćdziesięciolecia jubileuszem, postanowiono, aby uroczystość tę nazwać jubileuszem zboru, chociaż okres istnienia zboru liczy 65 lat.
W związku z tym na uroczystość zaproszono braci i siostry, którzy w jakiś sposób współuczestniczyli z istnieniem, rozwojem i działalnością zboru.
Brat Zygmunt Leszczyński, przewodniczący i starszy zboru, przedstawił historię i znamienne wydarzenia, jakie miały miejsce w życiu zborowym od 1932 roku. Następnie po przerwie, zgodnie z życzeniem zboru, miałem przywilej usłużyć okolicznościowym wykładem. Atmosfera była uroczysta, podniosła i zarazem wzruszająca. Udział wzięli członkowie zboru i niektórzy z okolicznych zborów, głównie z Bydgoszczy.
Gospodarze zorganizowali uroczysty obiad dla wszystkich uczestników. Bracia w dogodnych warunkach mieli swobodę na wzajemne rozmowy i błogosławione związki braterskiej społeczności.
BUDZIARZE
Jest to nazwa miejscowości na wschodzie Polski położona wśród lubelskich lasów w ekologicznych warunkach pięknej przyrody. W tej wiosce bracia wolni (Wolni Badacze Pisma Świętego) udostępnili nam swój ośrodek rekreacyjny na pobyt wakacyjny dla dzieci i młodzieży z rodzin epifanicznych w czasie od 3 do 15 sierpnia 1998 r. Po raz pierwszy zorganizowano eksperymentalnie takie wakacje ubiegłego roku. Wynik okazał się nader pomyślny. Rodzice i ich dzieci domagały się, aby corocznie spędzać dwutygodniowy okres wakacyjny w Budziarzach nazywając go obozem. Organizatorzy pierwszego pobytu w 1997 roku, brat Piotr i siostra Grażyna Wróblowie z Lublina, którzy podjęli się tej pracy w trosce o własne dzieci, z konieczności stali się głównymi organizatorami i opiekunami 47–osobowej grupy. Skorzystano z doświadczń poprzedniego roku. Po zakończeniu tegorocznego turnusu zgłosiło się już wiele kandydatów na przyszły rok, aby mieć pewność, że znajdą się w gronie szczęśliwców, ponieważ liczba miejsc jest ograniczona a wielu w tym roku nie mogło skorzystać z tej okazji, chociaż w stosunku do roku 1997 liczbę uczestników zwiększono z 30 do 47 osób. Niestety lista już jest zamknięta.
ORGANIZACJA OBOZU
Podstawową kadrę stanowiło 8 osób. W kuchni pracowały siostry: Władysława Szumska, Mirosława Sidor, Katarzyna Dziadosz.
Opiekunami dzieci bezpośrednio były siostry Alina Stopińska, Grażyna Wróbel (obie pracują zawodowo w szkołach mając wykształcenie pedagogiczne) i brat Waldemar Stopiński. Nad całością czuwali jako organizatorzy br. Piotr Wróbel i br. Edward Szumski.
Wcześniej uzgodniliśmy liczbę pielgrzymów pomocniczych i ewangelistów do usług Słowem Bożym. W tym roku kolejno usługiwali bracia: Jan Łagowski, Jan Chmielewski, Adam Urban, Tadeusz Domaradzki w zastępstwie Janusza Spadzińskiego. Tematy wykładów były z I. tomu paruzyjnego. Wszystkie dzieci otrzymały na własność w prezencie ten tom. Na ścianie wisiał duży rysunek Planu tylko w konturach. W trakcie wykładów uzupełniany był kolorowymi flamastrami.
Porządek dnia:
godz. 8:00 – pobudka
9:00 – śniadanie
11:00 – czytanie manny, wersetów biblijnych, śpiewy, modlitwa
12:00 – praca w grupach, wyjście do lasu, wyjazdy na rowerach, rozrywki
14:00 – obiad
16:00 – wykład
19:00 – kolacja
21:00 – nauka śpiewu, rozmowy na różne tematy biblijne, Manny i inne
22:00 – cisza nocna
PRACA EPIFANICZNA NA WSCHODZIE
SŁUŻBA UKRAIŃSKICH ORAZ POLSKICH PIELGRZYMÓW I EWNGELISTÓW
Kontynuujemy wysiłki wspierania pracy ukraińskich pielgrzymów pomocniczych i ewangelistów w służbie regularnej w zborach zorganizowanych na Ukrainie, Mołdawii i w Rosji oraz w działalności ewangelicznej na korzyść duchową różnych grup chrześcijan a także jednostek zainteresowanych Prawdą Paruzji i Epifanii. W czwartym kwartale 1997 roku ukraińscy i polscy pielgrzymi pomocniczy i ewangeliści odwiedzili i usługiwali 18 razy w następujących zborach Ukrainy: Lwów i okolice -3, Tarnopol – 3, Równe – 3, Orłówka, Berezne i okolice – 3, Czerniowce – 3, Dobryniwce – 3.
W pierwszym półroczu 1998 roku liczba wizyt, w celu usłużenia Słowem Bożym, wyniosła 37, jak następuje: Lwów i okolice – 6, Tarnopol – 6, Równe – 5, Orłówka, Berezne i okolice – 4, Czerniowce – 8, Dobryniwce – 4, Rejon Łukańska, Nikitówka, Kremenne (Wschodnia Ukraina – pogranicze z Rosją) – 4.
W drugim półroczu 1998 realizowany jest jeszcze następujący plan usług: Lwów i okolice – 4, Tarnopol – 6,