Teraźniejsza Prawda nr. 18 – 1925 – str. 81
i że to sfałszowanie również odnosiło się i wchodziło w znaki i czasy Boskiego Planu. (Dan. 7:25). Podawając fałszywe wyjaśnienia proroctw na Objawienie, szatan przez papiestwo postawił pogański Rzym jako „bestię” Obj. 13, a mahometańska władzę jako „obraz bestii” w tym rozdziale i jako „fałszywego proroka” Obj. 16:13; 19:20. To wyjaśnia, dlaczego papiści odnoszą się do mahometanizmu i do Mahometa jako do „fałszywego proroka.” Szatan używał tego błędu między katolikami na wschodzie i na zachodzie jako sfałszowanie do opozycji „obrazu bestii” prawdziwego ludu Bożego; choć mahometanizm nie czynił faktycznie nic złego dla prawdziwego cielesnego i prawdziwego duchowego Izraela. (nie prześladował go). Szatan właśnie sfałszował te dni Daniela. Zobacz braci Edgar tabele czasu na prawdziwe i fałszywe dni Daniela w angielskiej Biblii Badaczy Pisma św. i ich dyskusje na ten przedmiot w II tomie dzieł braci Edgar – „Przechody piramidy”. – Szatan jeszcze w podobny sposób sfałszował 2520, 1260, 1290 i 1335 lat. Ma się rozumieć, że wiedział o tym przedtem z 3Moj. 16:18, 21, 24, 28, że Bóg groził siedmiokrotnym karaniem, lecz nie wiedział on. czy te siedemkroć miały być latami po 12 księżycowych czy po 12 słonecznych miesięcy, jak również nie wiedział czasu na ich początki. Dlatego sfałszował różne początki dat na owe 2520 itd. lata, to jest dał pogańskie, a nie biblijne daty przed Chrystusem 747, 606, 604, 588 lub 587 a potem na zasadzie tych lat po 12 księżycowych i 12 słonecznych miesiącach uczynił przez rzymskie i mahometańskie państwo pewne wypadki podczas wieku Ewangelii na końce 1260, 1290, 1335 i 2520 lat w latach po 12 słonecznych i po 12 księżycowych miesiącach od powyżej sfałszowanych dat wieku Żydowskiego. Przez p. Guinness i innych szatan przedstawił te sfałszowane okresy jako prawdziwe! A przez Azazela prowadzeni P.B.I. wydawcy w ich chronologicznym pijaństwie padli ofiarą temu oszukaństwu, a w ich czerwcowym numerze wykazują je jako prawdziwe. Szatan uczyniwszy te sfałszowane czasy, chwycił się p. Guinness’a i innych i używa ich do błędnych tłumaczeń np. gdy data od przepowiedni p. Guinness należała do przyszłości, tak jak w wypadku z datą 1917, szatan w tym wypadku przyprowadził wypełnienie na czas, tak jak uczynił z wypadkami, które się wypełniły, nim błąd został przedstawiony. Jeżeli to uczynił w papieskim sfałszowaniu dni Daniela, mógł także uczynić z sfałszowaniem dat sfałszowanego „fałszywego proroka” – władzą mahometańska. – Ten pierwszy argument pokazuje nam, jak możemy sadzić stanowisko P.B.I. względem dni Daniela.
(2) Pod dyskusją pogląd pokazuje nieegzystujące rzeczy do jego podstawy – 1260, 1290 i 1335 lat po dwanaście księżycowych miesięcy każdy; i dlatego musi być fałszywym. Artykuł, którego przeglądamy, twierdzi, że razem Żydzi i Mahometanie trzymają się takich lat po dwanaście księżycowych miesięcy. Na to odpowiadamy, że to nie jest prawdą. Żydzi i Mahometanie obserwują księżycowy system miesięcy; lecz ich lata składają się z 12 i 13 księżycowych miesięcy i zależy od tego, kiedy ich pierwszy miesiąc przy wiosennym porównaniu dnia z nocą się zaczyna. Do zrównania ich lat z słonecznymi latami, to w dziewiętnastu latach mają 12 lat po 12 księżycowych miesięcy, a 7 lat po 13 księżycowych miesięcy.
kol. 2
Tak więc ich lata i słoneczne lata w przeciągu czasu wychodzą na równo; ponieważ co 19 lat słoneczne daty i księżycowe daty przypadają na ten sam dzień; np. w ostatnim roku przypadły obie na pierwszy dzień miesiąca pierwszego, Nisan, a podług naszej daty na 4 kwietnia, a w 1943 roku, znów obie daty przypadną na 4 kwietnia; itd. co 19 lat. Człowiek zarządził tak te rzeczy dla Izraela i Mahometanie wzięli tę metodę Izraelitów do rachowania. Dlatego twierdzenie P.B.I. na tym punkcie jest błędnym. Po naszym częstym dowiedzionym zbiciu ich twierdzeń, że Żydzi mieli każdy rok po 12 księżycowych miesięcy, nie możemy widzieć prawdy w ich myśli.
(3) Hegira – Mahometa ucieczka z Mekki do Mediny – była 20 czerwca 622 roku po Chrystusie. 1222 1/2 słonecznych lat – ich twierdzenie równające się 1260 razy po 12 słonecznych miesięcy, skończyło się 20 grudnia 1844. W tym czasie sułtan nie zgodził się przestać prześladować nawróconych chrześcijan z mahometanizmu.
(4) Fakt, że 1252 słonecznych lat – ich twierdzenie równające się (tak zwanych) 1290 lat po 12 księżycowych miesięcy każdy – od 20 czerwca, 622, przyprowadza nas do 20 czerwca 1874 i dalszy fakt, że nie było żadnego wypadku w 1874, aby miał być specjalna wartością dla Turcji, co sami muszą przyznać, dowodzi, że te 1290 dni nie mają żadnego zgodnego zastosowania, aby ich twierdzenia były właściwymi.
Te cztery argumenty pochłaniają całkiem ich stanowisko. Lecz są jeszcze inne rzeczy, które pokazują ich głupstwo. Wykażemy je. gdy przeglądać będziemy ich artykuł, mianowicie z 1Kwietnia, ich Pisma (Zwiastuna). Co do ich poglądu na 11; 12 Daniela, odnosimy naszych czytelników do naszej dyskusji o tych rzeczach w P ’25, 17-20. Teraz o niektórych szczegółach: Mówią o „mahometańskiej apostazji”. Słowo apostazja znaczy odpadnięcie od prawdy i sprawiedliwości, do grzechu i błędu. Dlatego nie może być żadnej „mahometańskiej apostazji”: (1) ponieważ mahometanizm nie odpadł od chrześcijańskiej ani jakiej innej prawdy i sprawiedliwości do grzechu i błędu; i (2) mahometanizm podniósł pogaństwo, bałwochwalstwo i wielki grzech do stosunkowo wiele prawdy i sprawiedliwości. Mówić tak jaki Zwiastun, że „mahometanizm” to było odstępstwem od chrześcijaństwa w tamtym czasie, gdy zaś w niektórych względach miał więcej prawdy od chrześcijaństwa tamtego czasu, naprz. jedność Boga i Chrystusa osoby, niej między chrześcijanami, lecz między pogańskimi Arabami. Dalej stosują aktualnie wyrażenie „świętego ludu” z Dan. 12:7 do Żydów; gdy zaś odnosi się to do świętych! Pańskich. Oprócz tego Mahometanie nie mieli ubliżenia ku żydom, stokroć więcej szanowali Żydów, niż nominalnych chrześcijan, a tysiąc razy więcej byli przychylnymi do żydów, aniżeli nominalni chrześcijanie. Dalej ich podanie końca 1260 dni – 1844 – nie pokazało żadnego ograniczenia ze strony łagodnych Turków ku żydom. To zaczęło się w 1878; gdy prawdziwa data – 1799 – na koniec 1260 dni, świadczyła o końcu papieskiego prześladowania prawdziwego „świętego ludu”.
Że Mahometanie trzymali Jeruzalem, nie znaczy, że byli przyłączeni do „króla z północy”; lecz byli poganami, innymi od tych, którzy trzymali Jeruzalem w ich posiadłości z większą okrutnością do stosunkowo tam