Teraźniejsza Prawda nr 450 – 1997 – str. 3
dać więcej. Wierzymy, ze doktryny są najważniejsze, ponieważ one zawierają główne, centralne, myśli Słowa Bożego. Te myśli obejmują (1) doktrynę o Bogu, (2) doktrynę o Jezusie – przedludzkim, ludzkim i po ludzkim, (3) doktrynę o Duchu Świętym jako Boskiej mocy i usposobieniu, (4) doktrynę o stworzeniu, (5) doktrynę o Boskim prawie, (6) doktrynę o przymierzach, (7) doktrynę a co upadku człowieka i dozwoleniu na zło, (8) doktrynę o okupie, będącym ośrodkiem wszystkiego, (9) doktrynę o wysokim powołaniu, włączając pokutę, wiarę, poświęcenie, (10) doktrynę o restytucji, drugim przyjściu, wzbudzeniu zmarłych, dniu sądu, wtórej śmierci itd.
Z wymienionych nauk wypływają podrzędne nauki, jak na przykład o Wielkiej Kompanii, Starożytnych i Młodocianych Godnych, Poświęconych Obozownikach Epifanii, Quasi-wybranych, nie wybranych itd.
Następnie mamy także część etyczną – przykazania Słowa Bożego. Te z kolei skupiają się na rozwoju niższych uczuć w wyższe uczucia.
Ponadto mamy obietnice – są to głównie przymierza, Przymierze Abrahamowe, Przymierze Potwierdzone Przysięgą itd. W Przymierzu Potwierdzonym Przysięgą są zawarte obietnice dla wszystkich sześciu zbawionych klas.
Czwartą częścią Słowa są napomnienia, włączając ograniczenia, strofowania itd.
Piątą częścią są proroctwa, które obejmują wielką część Słowa, szczególnie Stary Testament.
Szóstą część stanowi historia. Tylko Biblia podaje prawdziwą historię pierwszych 4000 lat człowieka w swym związku z Bogiem.
Siódmą i ostatnią częścią Słowa są typy Biblii. Jest ich wiele a Pan w okresie Epifanii na więcej typów zwrócił naszą uwagę.
SŁOWO PODZIELONE NA CZTERY CZĘŚCI
Czasem Słowo Boże jest podzielone na cztery części, jak to pokazuje 2Tym. 3:16. Te części Słowa są następujące: (1) doktrynalne,, (2) zbijające, (3) naprawiające i (4) etyczne – budujące charakter. Starannie, wszechstronnie badane przynoszą rezultat w dojściu do wniosku, że te cztery części Słowa, czyli sposoby korzystania z Biblii, obejmują wszystko.
DZIELONE NA DWIE CZĘŚCI
Tak więc, Słowo jest dalej dzielone na dwie części: Prawdę i Ducha Prawdy, tak jak to ilustruje słup obłoku i ognia (4Moj. 9:15-23). Literalny słup obłoku czy słup ognia służył Izraelowi cielesnemu, gdy dotyczyło to jego marszów i obozowań. Tymczasem antytypiczny słup obłoku i słup ognia służy duchowemu Izraelowi również w odniesieniu do jego symbolicznych marszów i obozowań. Wynika to z tego punktu widzenia, iż słup obłoku i ognia jest typem na Prawdę i jej Ducha w Starym Testamencie i w Nowym Testamencie, gdyż słup obłoku i słup ognia był manifestacją Bożej obecności z Izraelem, tak jak Prawda na czasie i jej Duch jest najbardziej oczywistym dowodem Boskiej obecności ze swoim wiernym duchowym Izraelem.
STUDIOWANIE SŁOWA BOŻEGO
My, przede wszystkim, musimy studiować Słowo Boże i je dokładnie rozważać, tak abyśmy byli gotowi do udzielenia odpowiedzi każdemu człowiekowi, który pyta o powód „tej nadziei, która jest w nas, z cichością i z bojaźnią” (czcią – 1Piotra 3:15). Czy z uwagi na zakaz Pisma Świętego używania Biblii jako podręcznika, to ma oznaczać, że nie mamy studiować Biblii powyższą metodą? Bezwzględnie nie!
Nie mamy rozumieć, że niebiblijność traktowania Biblii jako podręcznika znaczy, że lud Boży nie ma czytać w sposób ciągły. Powinniśmy ją czytać, szczególnie ustępy historyczne, aby zapoznać się z tekstem i historiami opisanymi w Biblii, aby z tych dziejów wyciągnąć lekcje dla naszego codziennego życia, umożliwiające nam zajęcie właściwego stanowiska wobec zła, to znaczy nienawidzenia, unikania i sprzeciwiania się mu, oraz zajęcie właściwej postawy wobec dobra, to znaczy miłowania, praktykowania i zachęcania do doskonalenia go w nas i drugich. Dobrze też jest, gdy dla naszej pobożności i pomożenia nam w zajęciu takiego stanowiska wobec zła i dobra, nieprzerwanie czytamy takie księgi jak Psalmy i Przypowieści. Nawet powiedzielibyśmy, że takie czytanie, szczególnie przez usprawiedliwionych, ksiąg doktrynalnych i proroczych Biblii powinno mieć miejsce, ażeby się zapoznać ze słownictwem tych ksiąg.
Natomiast czytanie Pisma Świętego jako podręcznika z pewnością jest niebiblijne w odniesieniu do ksiąg historycznych, w celu zmyślania nowych typów na podstawie danych z tych ksiąg, i proroczych oraz historycznych ksiąg, aby stworzyć nowe proroctwa i doktryny. Albowiem taki sposób postępowania jest podręcznikowym czytaniem Biblii. Studiowanie typów, proroctw i doktryn, aby móc na ich podstawie sformułować nowe typy, proroctwa i doktryny jest zakazaną spekulacją, „przestąpieniem kresu”, ukazaną w 2Moj. 19:21-25. Takie studiowanie było złem ze strony wszystkich antytypicznych Kapłanów, Lewitów i Izraelitów, z wyjątkiem kapłanów rzeczników, gdyż zawsze prowadziło do błędu. Pan Jezus, jedyny tłumacz Biblii, nie podałby Prawdy przez takie rewolucjonistyczne metody studiowania Pisma Świętego, gdyż tłumaczenie Biblii Jego sposobem, dla ludu Pańskiego, zazwyczaj było dokonywane przez kapłana rzecznika, wówczas urzędującego.
Jak zatem powinniśmy studiować Słowo? Na to pytanie odpowiadamy następująco: Tak powinniśmy