Teraźniejsza Prawda nr 449 – 1996 – str. 93
będą ich pragnąć, nie będą poświęcać czasu starając się pomagać drugim, którzy są obcymi dla Boga, aby się stali ludem Bożym. Ci nie będą okrywać szatami zbawienia tych, którzy zostali pozbawieni sprawiedliwości, nie będą też odwiedzać chorych z powodu grzechu i próbować leczyć ich lekarstwami znajdującymi się w Słowie Bożym. Nie będą oni wtedy zanosić modlitwy wiary, aby umarli powrócili z grobu.
Innymi słowy, choć zmuszeni do unikania jawnego grzeszenia, spędzą te tysiąc lat w samolubstwie i, gdy tak będą trwać w tym samolubnym postępowaniu, coraz bardziej będą popadać w niełaskę Chrystusa pokazaną w przypowieści w stawianiu ich po Jego lewej stronie. Ich przeznaczeniem będzie wtóra śmierć, symboliczny ogień, który zniszczy symboliczne kozły. To, że ogień ten reprezentuje zniszczenie, jest oczywiste z faktu, że także i diabeł będzie do niego wrzucony (w. 41), a jego ostatecznym przeznaczeniem będzie unicestwienie (Żyd. 2:14). Innymi słowy, tak jak teraz, tak i wtedy dobrzy zdobędą wieczne życie, a źli wieczną śmierć (w. 46; Rzym. 5:21; 6:23).
PRZYPOWIEŚĆ O OWCACH I KOZŁACH STOSUJE SIĘ DO CZASU KRÓLESTWA
Pytanie: Czy pogląd głoszony przez Świadków Jehowy, że Mat. 25:31–46 stosuje się do obecnego czasu, zgadza się z wyjaśnieniami prawdy co do Dnia Sądu? Jaki był pogląd pastora Russella?
Odpowiedź: Według wielu wersetów Pisma Świętego, łącznie z tą przypowieścią, sądzenie obejmuje następujące cztery procesy związane z próbą na otrzymanie życia w czasie właściwego Królestwa: (1) pouczenie, (2) poddanie próbie po udzieleniu sposobności rozwijania charakteru, (3) karanie w celu reformy za częściowo świadome zaniedbania w czasie próby, i (4) podjęcie decyzji, korzystnej lub niekorzystnej, zależnie od okoliczności. Dokładne omówienie Dnia Sądu można znaleźć w E 17, The Millenium.
Pastor Russell bardzo obszernie pisał na temat tej przypowieści. Wiele z jego poglądu jest streszczone w odpowiedzi na poprzednie pytanie. Podamy w krótkości siedem myśli dowodzących, że zinterpretowanie tej przypowieści przez naszego pastora jest prawidłowe:
(1) Jego interpretacja sprawia, że ten fragment jest zgodny sam w sobie, z wszystkimi innymi wersetami i biblijnymi naukami, z Boskim charakterem, okupem Chrystusa, z faktami i celami Biblii, podczas gdy ta, którą obalamy, mniej lub bardziej przeczy każdemu z tych siedmiu pewników biblijnej interpretacji.
(2) Werset 31 pokazuje, że Chrystus zasiądzie na tronie, o którym tu jest mowa, dopiero gdy znajdzie się wraz z Nim całe Maluczkie Stadko
kol. 2
– „wszyscy święci aniołowie z nim” (Kol. 3:4; Rzym. 8:17; 2Tym. 2:11, 12), podczas gdy interpretacja Świadków Jehowy wskazuje, że niektórzy członkowie Maluczkiego Stadka wciąż pozostają na ziemi.
(3) Zgromadzenie przez Niego wszystkich narodów jest sprawą indywidualną, nie sprawą klasy, podczas gdy interpretacja Świadków Jehowy zakłada w tym przypadku zgromadzenie klasy.
(4) Ich rozdzielenie się również jest sprawą indywidualną, a nie sprawa klasy, chociaż wskutek rozdzielenia jednostek powstają dwie klasy, podczas gdy rzeczona interpretacja Świadków Jehowy wprowadza początek separacji w już i istniejących klasach, lecz nie wywołując powstania żadnych innych klas.
(5) Wyrażenie w. 40 „bracia moi najmniejsi” lub „jednemu z tych moich braci, nawet temu najmniejszemu” (ostatnie wyrażenie wg amerykańskiej wersji Biblii ASV), wskazuje, że chodzi tu o najmniejszych braci, czyli klasę restytucyjną, „tutaj” na ziemi. Bracia z wiernych „owiec” będą oczywiście służyć innym restytucjonistom tutaj na ziemi w czasie królestwa.
Określenie „bracia … najmniejsi” oznacza, iż są jeszcze „inni” bracia. Choć nie są oni częścią tej przypowieści, dobrze byłoby pamiętać o nich jako przeciwstawionych „najmniejszym” braciom. „Mniejsi” bracia to aniołowie, a „więksi” czy nawet „najwięksi” są wybrańcami, a mianowicie Młodociani Godni, Wielka Kompania, Starożytni Godni i Maluczkie Stadko.
Interpretacja, którą krytycznie rozpatrujemy, nie może być wiarygodna i w zgodzie z powyższymi myślami.
(6) Wszyscy wierni z klasy restytucyjnej, jako owce, odziedziczą ziemię przy końcu następnego wieku, podczas gdy nie wszystkie owce z artykułu Ś.J. są owcami, i dlatego nie wszystkie z takich owiec otrzymają wieczne życie na ziemi.
(7) Wszystkie kozły przedstawiają niepoprawnych w następnym wieku, którzy zostaną unicestwieni wraz z szatanem i jego aniołami, podczas gdy nie wszystkie kozły z interpretacji Świadków Jehowy okażą się być prawdziwymi kozłami, i dlatego nie wszystkie ich kozły spotyka taki sam los, co diabła.
Tak więc, według powyższych uwag pogląd Świadków Jehowy odnośnie Mat.25:31–46 nie pokrywa się z wszystkimi różnymi procesami Dnia Sądu w czasie Królestwa, jak również przeczy poglądowi pastora Russella.
ADAM OBJĘTY OKUPEM
Pytanie: Czy cena okupu została złożona za Adama? Rozumiem, że Świadkowie Jehowy uczą, iż okup nie został złożony za niego, gdyż był on świadomym grzesznikiem.