Teraźniejsza Prawda nr. 17 – 1925 – str. 54
przez to odłączając ich od grzeszników) od nieczystot (degradacji) synów Izraelskich” (z pod przekleństwa Adamowego. Kiedy to się skończyło? Gdy 24 września 1914 Jego zasługa zakryła człowieczeństwo Jego ostatniego członka, który przyszedł do Jego ciała. W 19 wierszu różne stopnie w odwrotnie chronologicznym poi zadku, od pozaobrazowego wypełnienia się są pokazane). „Potem (24 września 1914), gdy odprawi oczyszczenie świątnicy (miejsca najświętszego) i namiotu zgromadzenia (miejsca świętego) i ołtarza (ci, którzy na dziedzińcu się poświęcają do 24 września 1914) ofiarować będzie Kozła żywego.” (Najwyższy Kapłan w tym czasie zaczął działanie z Kozłem Azazela). Z tego wyjaśnienia widzimy, że usługi Pojednania uczą, że czynność nad Kozłem Azazela miała się zaraz po przypisaniu zasług Jezusa za ostatniego członka Najwyższego Kapłana Świata do zadowolenia Boskiej sprawiedliwości rozpocząć. Ten obraz jest również w harmonii z myślą, że żęcie skończyło się 24 września 1914. To dowodzi, że w tym czasie cały Najwyższy Kapłan świata był gotowym.
Z powyższych podań ze strony 690 „Co mówił Pastor Russell” – widzimy, że był w wątpliwości względem pokrewieństwa czasu odnośnie ciała Chrystusowego opuszczającego świat, a czynnością Najwyższego Kapłana nad Kozłem Azazela i nadmienił, że gdy typ się wypełni, będzie można tedy to na pewno wiedzieć. A ponieważ żyjemy teraz więcej niż 10 lat od wypełnienia się tego, wiemy na pewno z faktów, że czynność nad Kozłem Azazela odbywa się przed opuszczeniem członków ten świat. Czynność nad Kozłem Azazela jest to ostatnią więc pracą Najwyższego Kapłana Świata przed opuszczeniem ostatnich z Jego członków świat i rozpoczęła się zaraz po 24 wrześniu 1914, gdy ostatni z Jego członków został spłodzony z Ducha i całe kapłaństwo było w egzystencji.
Ten cały rozdział jest piękną ilustracją faktu, że czas i porządek typu często różnią się od pozaobrazu, nie tylko jak to można widzieć w kropieniu Krwią Kozła
kol. 2
Pańskiego przed działaniem nad Kozłem Azazela, jak podane w 19 wierszu, jak również można widzieć z następujących rzecz : W 6 wierszu Jezusa poświęcenie jest pokazane w typie, w 7 poświęcenie Kościoła w typie, a w wierszach 11-13 i 27, 3? lata Jezusa ofiarnicza śmierć z punktu zapatrywania na 3 palące ofiary, to jest w Świętym, na dziedzińcu i za obozem jest podana; te 3 ofiary wyobrażające Jezusa, śmierć z trzech punktów zapatrywania, następują w typie po poświęceniu Kościoła.
Jeżeli całe Kapłaństwo egzystowało 24 września 1914, ostatni, który miałby się stać członkiem wielkiego grona, utracił koronę w tym czasie, ponieważ Bóg nie spłodziłby nikogo z ducha dla celów wieku Ewangelii, po spłodzeniu ostatniego z maluczkiego stadka duchem, ponieważ żaden z nich nie utraciłby potem korony. Dlatego wszyscy, nad którymi grzechy miały być wyznawane, egzystowali, choć nie jako klasa, 24 września 1914 i dlatego grzechy mogły być nad nimi wyznawane.
Nie było też zmuszającą lub nadnaturalną rzeczą do wyznawania w tym czasie. Przeciwnie, był to najstosowniejszy czas w ludzkiej historii do tego, ponieważ zaraz po rozpoczęciu się wojny 21 września (pierwszego dnia siódmego księżycowego miesiąca 1914) zaraz po pierwszej walce w cofaniu się od Marne, narody osłabły i cały świat był wzruszony na odpowiedź kwestii: „Co było przyczyną tej wojny i kogo to wina” Biorąc sposobność takiego wielkiego zainteresowania, Najwyższy Kapłan zaczął wyznawać grzechy chrześcijaństwa, które setki lat przedtem stopniowo prowadziły do tej wojny – do tego tedy czasu największej klęski. Praca rozpoczęła się wtenczas, gdyż była na czasie, jak też była do tego dobra sposobność gwarantująca powodzenie tejże. Tak więc grzechy pozaobrazowego Izraela i ich wynik, klasa, która grzechy miała wyznawać, osoby, nad którymi grzechy miały być wyznawane, i sposobność do tego, wszystko więc było 24 września 1914, do wyznawania grzechów gotowe. Jak mądrze więc Bóg nasz wszystko sprzyjające dla Jego Planu wykonuje!
kol. 1
(to jest dalszy ciąg artykułu „Kozioł Azazela”, ale tak zostało wydrukowane na tej stronie, jakoby był to nowy artykuł – mój dopisek)
WYZNAWANIE GRZECHÓW NAD KOZŁEM AZAZELA
Chcemy zastanowić się nad każdą myślą pracy Najwyższego Kapłana, podanej w 3Moj. 16:20-22. Pierwsza z tych myśli jest dana w słowach: „Ofiarować będzie (przywiedzie – weźmie, w poprawnym tłumaczeniu – Aaron) Kozła żywego” (Azazela). To znaczy, że Aaron wziął Kozła w ręce, aby go ofiarować przed Panem i mieć specjalną uwagę nad tym Kozłem. Od tego czasu Jego usługi były skierowane głównie względem interesów ludzi przed Panem, ażeby się skończyły. Dlatego ten obraz wyobraża zmianę pracy Najwyższego Kapłana. Znaczyłoby to, że Jego praca nie byłaby tak wielką w sprawach maluczkiego stadka, jak w sprawach wielkego grona, dla ostatecznej korzyści świata. To znaczy, że praca Największego Kapłana odnosi się więcej do wielkiego grona potrzeb i korzyści. Dla dobra swata Najwyższy Kapłan przyprowadza tę klasę na jaw, używając ją specjalnymi sposobami i służąc im w szczególny sposób przed Panem, a to wszystko miało być korzyścią dla wielkiego grona i dla świata.
Jakimi były więc czyny pozaobrazu, przez które Najwyższy Kapłan przyprowadził do siebie klasę
kol. 2
wyobrażoną przez żywego Kozła? Pierwszą była czynność, przez którą mnóstwo z klasy Lota wyszło z Babilonu. To skończyło się w pewnej mierze w jesieni 1914 z powodu rozpowszechnionej publicznej pracy, która rozpoczęła się w jesieni 1910 i trwała mianowicie przez Fotodramę, od stycznia 1914. W jesieni 1914 bardzo wielu z klasy Lota przyszło do prawdy i zaczęło przychodzić przed Pana. Inna rzecz, która służyła do przyciągnięcia żywego Kozła, były warunki prób co do gorliwości w kościele od 1914-1916, przez co ta klasa nie pokazała takiej gorliwości, jak wierni; i tym sposobem żywy Kozieł wychodził coraz więcej na jaw. Gdy czytamy sprawozdania ze Strażnic z 1914, 1915 i 1916 roku, możemy zauważyć, jak stopniowo gorliwość w większej części ludzi w Prawdzie gasła. To oznaczało niegorliwą klasę i przyprowadzało ją bliżej do Pana, pokazując, że nie była gorliwą w pracy Najwyższego Kapłana. Trzecią rzeczą, przez którą Najwyższy Kapłan przyprowadził bliżej Kozła żywego, były różne nauki odnośnie różnicy między Maluczkim Stadkiem a Wielkim Gronem, mianowicie z punktu zapatrywania na typ Eliasza