Teraźniejsza Prawda nr. 17 – 1925 – str. 52
niego zniszczenie jej ciał i dzieł (1Kor. 5:5; 1Tym 1:20; Mat. 7:27; 1Kor. 3:15; wyobrażona przez Lota i Rachaby utratę wszystkiego); ostatecznie ratując swe życie tylko (1 Kor. 3:15; Żyd 2:15; Juda 22, 23; wyobrażeni przez wyzwolenie Lota i Rachaby); doznaje wielkiego zawodu (Pieśni 5:6, 7; Mat. 25:11, 12, 30); oczyszcza się (Obj. 7:14; wyobrażeni w lewitach, 1Moj. 8:7, 12); potem dobrze służy Bogu (Pieśni 5:9- 6:1; Obj. 19:6); otrzyma podrzędną duchową chwałę (Psa. 45:15, 16; 1Kor. 5:5; Obj. 19:9); i będzie stanowić część pierworodnych, Lewitów i szlachtę. (Obj. 7:15; Ezek 44:10-14; Żyd. 12:23). Ta klasa w jej ludzkim stanie jest pozaobrazem Kozła Azazela.
Ważne części Boskiego Planu są widziane z różnych stron i dlatego mają w Biblii różne obrazy, jako też literalne podania. W jednym z zarysów Boskiego Planu objawienie grzechów nominalnego ludu Bożego jest pokazane przez różne ustępy Pisma Świętego. Wszyscy prorocy, mianowicie Izajasz, Jeremiasz, Ezechiel i Jan mówią o tym, czasem symbolicznie, a czasem literalnie. Psalm 149:5-9 podaje częściowo literalnie, a częściowo symbolicznie, jak Maluczkie Stadko przy końcu wieku miało karać królów i szlachtę i ich obrońców, przez podanie faktów i dowodów ich złego przed światem, wyobrażone przez żelazne pety i okowy. Ta sama myśl jest także podana, lecz z innego punktu widzenia, jak duchowa pomsta była dana królom, arystokracji, klerowi i wodzom pracy i ich organizacyjnym obrońcom przez uderzenie Jordanu płaszczem przez Eliasza. Wiadomość od aniołów dana Lotowi względem grzesznego stanu Sodomy i Gomory i ich zniszczeniu jest jeszcze innym obrazem na te rzeczy. Wiadomość od Samuela dana Helemu o złych uczynkach i ukaraniu jego synów daje jeszcze inny pogląd na to. Również myśl o szpiegach w Jerycho, mówiąc o grzechach i zniszczeniu Jerycha. Najjaśniejszy jednak z tych wszystkich obrazów jest ten przez Aarona wyznawający grzechy Izraela nad Kozłem Azazela i dlatego będziemy mówić w tym artykule o tem.
Ażeby lepiej zrozumieć przedmiot, będziemy musieli sobie zapamiętać kogo to Najwyższy Kapłan wyznaje grzechy nad Kozłem Azazela. Nie jest to Najwyższy Kapłan Kościoła, Jezus, lecz Najwyższy Kapłan świata, Jezus z Kościołem (Jezus i Kościół), co to czyni, tak, jak Aaron od czasu zabicia i położenia Kozła Pańskiego na ołtarzu, wyobraża Najwyższego Kapłana świata. Powtarzamy, że to było nam udowodnione w Cieniach Przybytku. Inna jeszcze rzecz, która nam będzie również pomocną do lepszego zrozumienia przedmiotu, obrazu i pozaobrazu, abyśmy to spamiętali, że transakcja z Kozłem Azazela jest ostatnią Najwyższego Kapłana przed zmienieniem Jego ofiarniczych szat, dlatego Jego czynność nad Kozłem Azazela w szatach ofiarniczych dowodzi, że odbędzie się, gdy członki Najwyższego Kapłana świata będą jeszcze w ciele (jako ludzie). Choć przy napisaniu Cieniów Przybytku brat Russell o tym nie mówił, to później więcej widział, jak następujące podanie mówi: „W tym obrazie względem szat Najwyższego Kapłana, rozumiemy, że Najwyższy Kapłan jest tu obrazem na całe Kapłaństwo, na podkapłanów, jako też na Głowę; że Głowa nie potrzebowała nakrycia,
kol. 2
że pokrycie Ciała szatami lnianymi wyobraża przypisaną zasługę Chrystusową za nas, za członków Jego Ciała, których Ojciec przyjmuje i usprawiedliwia i których niedoskonałości są przez Niego pokryte. Rozumiemy, że biała szata wyobraża mianowicie nasz udział w obrazie i że wyjście (po zmianie szat) Najwyższego Kapłana w szatach chwały, wyobraża w większej mierze chwałę Kościoła łącznie z Głową, jak czytamy : „Jeszcze się nie okazało czem będziemy, lecz wiemy, że gdy się On ukaże, podobni Mn będziemy, ponieważ ujrzymy Go, jako jest.”’ Inne Pismo mówi, że będziemy stanowić Jego chwalebne Ciało, czyli Jego Ciało w chwale, i że „z Nim będziemy uwielbieni.” (Z’ 10 str. 136, Kol. 2). Symbole Przybytku i fakta wymagały jego zmiany i poprawki tej myśli, co jest właśnie dowodem, że nasz drogi brat Russell rósł stopniowo w znajomości. (Na dowód myśli zobacz P. 19, 89, Kol. 2, par. 4).
Że brat Russell nie był pewnym względem kropienia krwią pozaobrazowego Kozła Pańskiego, przed czynnością nad Kozłem Azazela i że mówił, iż wypełnione fakta dadzą lepsze dowody braciom i siostrom, podajemy wyciąg z książki „Co mówił Pastor Russell” (What Pastor Russell said) strony 289 i 689: „W 3-ciej Księdze Moj. jest pokazane miejsce czynności nad Kozłem Azazela, po czynnościach nad Kozłem Pańskim, lecz to nie dowodzi, że te czynności będą następować jedne po drugich, nie dowodzi, że czynność nad Kozłem Azazela nastąpi po czynnościach nad Kozłem Pańskim, po zabiciu i ofiarowaniu krwi Kozła Pańskiego, ponieważ te obrazy nie mogły się wszystkie w jednym czasie wypełnić; lecz w ogólnym porządku fakt, że czynność nad cielcem była pierwszą, potem nad Kozłem Pańskim, a na koniec nad Kozłem Azazela, pokazuje, że ta klasa wielkiego grona będzie jawną mianowicie przy końcu Wieku Ewangelii, gdy wszyscy wybrani weszli (zostali spłodzeni z ducha), oprócz tego Pismo Święte podaje, że pewna czynność nad tą klasą była podczas całego wieku, gdy zaś cała czynność nad większością tej klasy należy do końca wieku, z powodu nadzwyczajnych okoliczności.” Następnie na stronie 690 tej książki mówi: „Zdaje się, że po zadowoleniu sprawiedliwości względem tych wszystkich (Kościoła) pełna ofiara zasługi Pańskiej i pełne przyjęcie całej sprawy, że potem odbędzie się czynność nad żywym Kozłem. Nauka typu wskazuje, że ucisk, który przyjdzie na wielkie grono, nie przyjdzie na nie w ten urzędowy sposób, aż czynność (przypisanie zasługi) nad maluczkiem stadkiem będzie ukompletowana. Choć wielkie grono przechodziło ucisk w przeszłości, to ta specjalna czynność przy końcu tego wieku zdaje się wskazywać, że będzie wtedy, kiedy Kościół przejdzie za drugą zasłonę. Jednak musimy to powiedzieć, drodzy bracia, że każdy zarys tego typu i proroctwa należy do przyszłości i jest niepewnem, aż się wypełni. Innemi słowy, Bóg nie dał nam proroctw i typów przed ich wypełnieniem się, abyśmy mieli nad temi spekulować, lecz abyśmy je znali, gdy czas na nie przyjdzie. Tak, jak Pan mówił o Sobie przy Jego pierwszej obecności, że gdy uczniowie mieli widzieć pewne wypełnione rzeczy, że tedy mieli wiedzieć wypełnienie się napisanych rzeczy. Tak więc, gdy przychodzimy do początku czasu ucisku, ci, którzy będą