Teraźniejsza Prawda nr 431 – 1993 – str. 93

SPRAWOZDANIE ZE LWOWA, KONWENCJA UKRAIŃSKA

      Drogi bracie Hedman! Pozdrawiam Cię w imieniu naszego Pana – Psalm 121:8. Pragnę ci przedstawić sprawozdanie z konwencji we Lwowie (Ukraina), która odbyła się w dniach 22 i 23 maja 1993 roku. Pan mi dał przywilej przewodniczenia na tej konwencji. Jakże obficie Pan błogosławi swój lud Prawdą na Czasie! Bracia i siostry zjechali się z kilku krajów byłego ZSRR oraz Polski. Od ubiegłego roku bardzo się zmieniła sytuacja materialna naszych braci tam mieszkających. Ceny biletów kolejowych zdrożały kilkakrotnie. Bracia z Mołdawii, żeby przyjechać na konwencję do Lwowa musieli odłożyć całą trzymiesięczną pensję na samą podróż; tak cenią wolność i braterską społeczność. Czas wielkiego ucisku, który rozpoczął się 1914 roku wzmaga się nie tylko w tych krajach, ale na całym świecie. Na konwencję przyjechało 240 osób. Mieliśmy zapewnione wyżywienie i noclegi, które nam przygotowali miejscowi bracia. Gorliwe Marty i Marie usługiwały nam.

       Konwencja rozpoczęła się nabożeństwem porannym, prowadzonym przez brata Grzegorza Parylaka, z tekstu 2Tym. 1:7. Po zakończonym nabożeństwie brat Grzegorz Parylak w imieniu Zboru powitał wszystkich zgromadzonych na tej konwencji. Przedstawił jak Pan im błogosławił w organizowaniu tej konwencji, oraz że ich modlitwy zostały wysłuchane przez Pana. Następnie miał wykład brat Michał Łotysz (Polska) na temat „Izraela i mieszkania w swojej ziemi” (brat miesiąc temu powrócił z Izraela). Ten naród Pan ponownie zgromadził Jer. 16:13.

       W sympozjum służyło trzech braci: (1). Stefan Lechowicz na temat „Pierwsze zmartwychwstanie”, (2). Grzegorz Parylak na temat „Lepsze zmartwychwstanie”, (3). Dmitro Markowiec na temat „Zmartwychwstanie świata”.

       Tematy były bardzo interesujące. Bracia przemawiali w języku rosyjskim, ponieważ bardzo dobrze posługują się tym językiem. Kolejnym mówcą tego dnia był brat Janusz Spadziński z Katowic (Polska). Przemawiał „O dniach syna człowieczego, który po raz wtóry przyszedł na ziemię”. Potem nastąpiła przerwa obiadowa.
kol. 2
Posiłki spożywano w restauracji blisko sali. Po przerwie obiadowej przemawiał brat Wacław Szpunar z Krosna (Polska) na temat „Obietnic Bożych jakie Pan zamieścił w Słowie Bożym dla swoich dzieci i całego świata”. Jako ostatni w tym dniu przemawiał brat Juliusz Walczak z Poznania (Polska) „O ostrożnym chodzeniu” z listu Ap. Pawła do Efez. 5:15, 16.

       Drugi dzień konwencji rozpoczął się zebraniem świadectw z tekstu Jan 13:14. Prowadził brat Grzegorz Parylak ze Lwowa. Było dużo braci zeznających się. Wylewali oni swe serca przed Panem i Jego ludem. Na tym zebraniu odczytano telegram od Zboru z Tułunu (Syberia) z życzeniami Pańskiego błogosławieństwa i prośbą o pamięć o nich w naszych modlitwach. Brat Grzegorz Parylak skomentował jak oni tam żyją i jak się zgromadzają, oddaleni o kilka tysięcy kilometrów od ludu Bożego, będąc duchem z nami przez Prawdę na Czasie. Wszystkim braciom i siostrom na tej konwencji łzy stanęły w oczach, słysząc o ich mocnej wierze jaką mają prowadząc ten dobry bój wiary. Niech cały lud Boży pamięta o nich w modlitwach. To zebranie przedłużyło się poza czas wyznaczony. Następnie było zebranie odpowiedzi na pytania, odpowiadał brat Władysław Grochowicz z Cewkowa (Polska). Pytania były interesujące odnośnie czasu i chwil ustanowienia Królestwa Bożego na ziemi i wzbudzenia Proroków. Na wszystkie pytania nie mogłem odpowiedzieć, bo było ich bardzo dużo. Ostatni przemawiał brat Piętka z Warszawy (Polska) na temat „Orłów z Ew. Łuk. 17:37 i ich charakterystyk”, które odpowiadają ludowi Bożemu.

       Następnie zakończyłem konwencję we Lwowie. Mówiłem o dobrych zielonych paszach (Psalm 23:2) jakie Pan dostarczył swemu ludowi na tej konwencji. Przekazano pozdrowienia do wszystkich braci i sióstr, Duchowego Izraela, na całym świecie.

       Kończę mój list i przesyłam Tobie oraz całemu Domowi Biblijnemu życzenia Pańskich błogosławieństw z wyrazami braterskiej miłości w Chrystusie.

    Pozostaje brat w radosnej służbie Mistrza
Władysław Grochowicz (pielgrzym posiłkowy) Polska.

kol. 1

CZŁOWIEK PYTA, A BÓG ODPOWIADA

E 17, rozdz. 14

BIBLIA. BÓG. CZŁOWIEK. GRZECH. KARA ZA GRZECH. PIERWSZE PIEKŁO. SPIRYTYZM I OKULTYZM. DRUGIE PIEKŁO. MARTWYCHWSTANIE

BIBLIA KTO JEST JEJ AUTOREM ?

      Rzym.  3:1, 2 – Czymże tedy zacniejszy Żyd? … Wielki z każdej miary. Albowiem to najpierwsza, iż im zwierzone były wyroki Boże. Efez. 6:17 – Weźmijcie i miecz Ducha, którym jest słowo Boże. 2Piotra 1:21 – Albowiem nie z woli ludzkiej przyniesione jest niekiedy proroctwo, ale od Ducha Świętego pędzeni będąc mówili święci Boży ludzie.

PRZEZ KOGO NAPISANA ?

       2Sam. 23:1, 2 – Miły Psalmista Izraela powiedział: Duch Pański mówił przeze mnie, a słowa jego pochodziły
kol. 2
przez język mój. Zach. 7:12 – … aby nie słuchali zakonu tego i słów, które posyłał Pan Zastępów duchem swoim przez proroków przeszłych. Łuk. 1:70 – Tak jako mówił przez usta świętych proroków swoich, którzy byli od wieku. Dz.Ap. 3:18, 21 – Lecz Bóg, co przez usta wszystkich proroków swoich przepowiedział, iż Chrystus jego cierpieć miał, to tak ziścił … który zaiste niebiosa ma objąć (poprawnie: którego niebiosa mają przyjąć) aż do czasu naprawienia wszystkich rzeczy, co był przepowiedział Bóg przez usta wszystkich świętych swoich proroków od wieków. Żyd. 1:1, 2 – Częstokroć i wieloma sposobami mawiał niekiedy Bóg ojcom przez proroków. W te dni ostateczne

poprzednia stronanastępna strona