Teraźniejsza Prawda nr 430 – 1993 – str. 80
cały czas ucisku, łącznie z pierwszą wojną światową. Tak więc zarówno żęcie (łącznie z pokłosiem), jak i rozsiewanie nasion z Amosa 9:13 zostało całkowicie zablokowane, gdy oracz i tłoczący jagody zajęli żeńcę i rozsiewającego nasiona w latach 1914-1916.
Na tych łamach (PT.’56, s.30-32, 69-71, 86; ’57, s.9-11) na podstawie Pisma Świętego, rozumu i faktów całkowicie obaliliśmy sofistykę (P’38, s.74) nauki dotyczącej panowania świętych – to, że Obj. 20:4: „ożyli i królowali z Chrystusem tysiąc lat” oznacza „ich wszystkich żyjących i panujących przez pełne 1.000 lat jako zupełnej jedności” oraz to wspaniałe (?) „nowe światło” mówiące, że „16 września 1914 roku całe 144.000 tych, którzy mieli stanowić ciało Chrystusa, 'ożyli’ po raz pierwszy i wtedy też panowali w ograniczonym zakresie”.
Ten, który przedstawia i trwa przy tym błędnym „nowym poglądzie” coraz bardziej odchodzi od Prawdy. Innym „nowym poglądem” jaki ostatnio przedstawił jest twierdzenie, że choć w 1914 roku oracz zajął żeńcę, „gdy ustało żęcie rozpoczęła się nowa praca – praca rozsiewania nasion dla pozyskania Młodocianych Godnych”, twierdzenie, że „tłoczący jagody” to „zarysy Armagedonu i zarysy anarchii czasu ucisku” i że nie dogoniły one jeszcze siewcy – „Maluczkiego Stadka zabiegającego o pozyskanie Młodocianych Godnych”.
W świetle powyższych pytań i odpowiedzi jest oczywiste, że z kilku powodów ten „nowy pogląd” również jest wielkim błędem:
(1) Amos 9:13 nie precyzuje, że sianie rozpocznie się dopiero po zakończeniu żęcia. Natomiast oracz zajmujący żeńcę jest tutaj porównany z tłoczącym jagody i zajmującym rozsiewającego nasiona. A zatem żeńca i rozsiewający nasiona zostali zajęci w tym samym czasie – na początku czasu ucisku w latach 1914-1916. Antytypiczny Eliasz karcący świat (Jan 16:8-11; T.P. '27,75, ak. 10, II część) nie nawrócił go; dlatego w latach 1914-1916 przyszło zapowiedziane przekleństwo z Mal. 4:5, 6 – czas ucisku – i zakończyło ten etap karzącej działalności antytypicznego Eliasza (E 17, s.309, ak. 2).
kol. 2
(2) Przedstawiając sianie z Amosa 9:13 jako „nową pracę” po przerwaniu żęcia przez oracza w latach 1914-1916 oraz mówiąc o przyszłym zajęciu tej „nowej pracy” przez tłoczącego jagody – ten „nowy pogląd” idzie śladem starego błędu, który obaliliśmy dawno temu w odpowiedzi na pierwsze pytanie tej serii (która, nawiasem mówiąc, została zaczerpnięta z PT ’31, s. 15; to samo w T.P. '32,47), a mianowicie, że „żniwo z Obj. 14:17-20 rozpoczęło się w 1914 roku, po zakończeniu żniwa z Obj. 14:14-16”. Dobrze zapamiętajmy, że nauka o dwóch następujących po sobie żniwach jest fałszywa (zob. PT ’32, s. 86,87)!
(3) Ten „nowy pogląd” przeczy faktowi, że pierwsza część wojny światowej – czasu ucisku jest częścią prasy, w której dokonuje się ugniatanie nogami winogron. Pamiętajmy, iż prawdą jest, jak podaje P’32, s. 86, 87 (por. z T.P. '26,35, kol. 2, ak. 2; T.P. '47,51, kol. 2, ak. 51, 52; T.P. ’60, 39, ak. 1; T.P. '39,78, kol. 2 i str. 79), że „takie traktowanie prasy zaczęło występować w każdym chrześcijańskim kraju tuż po zapieczętowaniu w nim wybranych, tzn. że wojna kolejno zaczęła dotykać różne kraje świata”.
(4) Ten „nowy pogląd” stosując „tego, co rozsiewa nasiona” do „Maluczkiego Stadka zabiegającego o pozyskanie Młodocianych Godnych” jest błędny i niezgodny ze stosowaniem rozsiewającego nasiona przez posłańca epifanicznego (zob. np. PT ’37, s. 182) do „Maluczkiego Stadka jako karzącego z grzechu, sprawiedliwości i sądu”.
(5) Oprócz tego w T.P. '28,83, kol. 1, ak. 2 br. Johnson wymienia Amosa 9:13 i inne ustępy Pisma Świętego, a następnie oświadcza: „Żaden z tych ustępów nie ma wyraźnego związku z taką klasą [tzn. z klasą Młodocianych Godnych]”. Mimo to przeciwstawiający się temu błądziciel, który propaguje wyżej wymienione i wiele innych „nowych poglądów” przeciwnych Pismu Świętemu oraz posłannikom Paruzji i Epifanii, twierdzi iż pozostaje z nimi w zgodzie! Ci, których wiara stoi „na mocy Bożej” i którzy są „utwierdzeni w teraźniejszej prawdzie” (1Kor. 2:5; 2Piotra 1:12), nie będą oczywiście zwiedzeni przez taką sofistykę i kłamstwa. PT '92,79.