Teraźniejsza Prawda nr 430 – 1993 – str. 72
pocieszając ją zgodnie z cytatem Pisma Świętego, Izaj. 40:2: „Mówcie do serca Jeruzalemu: ogłaszajcie mu, że się już dopełnił czas postanowiony jego, że jest odpuszczona nieprawość jego i że wziął z ręki Pańskiej w dwójnasób za wszystkie grzechy swoje”. Zachęcał Żydów, aby nie przyłączali się do żadnego z istniejących dzisiaj kościołów, lecz czekali na wypełnienie się licznych obietnic Starego Testamentu mówiących o błogosławieniu ich jako narodu. Gdy byli jeszcze rozrzuconym i rozproszonym narodem, (na podstawie tych obietnic) powiedział, że zostaną ponownie zgromadzeni w Palestynie i uznani za niezależny naród. Czas potwierdził, iż tak się stało.
Choć przeczą temu „Świadkowie Jehowy”, dzisiejsi badacze Biblii nauczają, iż nowe państwo Izrael powstało w wyniku Boskiej opatrzności i jest zwiastunem wypełnienia się wobec tego narodu Boskich obietnic: „Albowiem oto idą dni, mówi Pan, a przywrócę więźniów ludu swego Izraelskiego i Judzkiego, mówi Pan, i przyprowadzę ich do ziemi, którą dałem ojcom ich, i posiądą ją” (Jer. 30:3). [kursywa dodana przez autora]
I ponownie u Jer. 24:6, 7 mówi: „I obrócę oko moje na nich ku dobremu, i przywiodę ich do ziemi, gdzie ich pobuduję, a nie skażę, i wszczepię ich, a nie wykorzenię. Albowiem dam im serce, aby mię poznali, żem Ja Pan; i będą mi ludem moim, a Ja będę Bogiem ich, gdy się nawrócą do mnie całym sercem swoim”. [kursywa dodana przez autora]
I jest jeszcze jedna obietnica u Jer. 31:27-34: „A jakom się starał, abym ich wykorzenił, i burzył, i kaził, i gubił, i trapił: tak się starać będę, abym ich pobudował i rozsadził, mówi Pan… uczynię z domem Izraelskim i z domem Judzkim przymierze nowe; nie takie przymierze, jakiem uczynił z ojcami ich w on dzień, któregom ich ujął za rękę ich, abym ich przywiódł z ziemi Egipskiej, albowiem oni przymierze moje wzruszyli … Ale to jest przymierze, które postanowię … Dam zakon mój do wnętrzności ich, a na sercu ich napiszę go … a oni będą ludem moim … bo miłościw będę nieprawościom ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej”.
Z powyższych faktów można zauważyć, że pastor Charles T. Russell ani w zasadach, ani w duchu nie był założycielem „Świadków Jehowy”.
(Z podziękowaniami dla br. Kennetha Rawsona z Edison, N.J. Niektóre podtytuły dodane przez Redaktora)
kol. 2
ZESTAWIENIE PRAC PASTORA RUSSELLA W CZASIE CZTERDZIESTU LAT ŻNIWA WIEKU EWANGELII.
URODZIŁ SIĘ W 1852 ROKU A JEGO DZIEŁO SKOŃCZYŁO SIĘ
WRAZ Z JEGO ŚMIERCIĄ 31 PAŹDZIERNIKA 1916 ROKU.
PUBLIKACJE
| Tytuł | Data wydania | Nakład |
| Cel i sposób powrotu naszego Pana | 1878 | 50.000 |
| Pokarm dla myślących chrześcijan | 1881 | 1.400.000 |
| Cienie Przybytku | 1881 | 1.500.000 |
| Boski plan wieków | 1886 | 4,.817.000 |
| Nadszedł czas | 1889 | 1.657.000 |
| Przyjdź Królestwo Twoje | 1891 | 1.657.000 |
| Wielka piramida | 1891 | 1.578.000 |
| Dzień pomsty | 1897 | 464.000 |
| Pojednanie | 1899 | 445.000 |
| Nowe stworzenie | 1904 | 423.000 |
| Broszura o piekle | 1896 | 3.000.000 |
| Paruzja naszego Pana | 300.000 | |
| Broszura o spirytyzmie | 500.000 | |
| Razem | 18,212,000 |
kol. 1
SPRAWOZDANIE BR. CARLA SEEBALDA
Z PODRÓŻY PO EUROPIE W 1992 ROKU
Drogi bracie Hedman: Pozdrowienia miłości i społeczności przez naszego świętego Pana i mistrza Jezusa Chrystusa! Przedstawiam niniejsze sprawozdanie z moich usług na rzecz Prawdy w Europie minionego lata, a w nim siostra i ja wyrażamy wdzięczność i wielką radość z duchowych błogosławieństw otrzymanych w czasie tych sześciu i pół tygodni wspaniałej społeczności z tak wieloma, wieloma tamtejszymi braćmi. Przejechaliśmy 22.850 km i służyliśmy na 32 zebraniach przy ogólnej frekwencji 8.746 osób.
Wielokrotnie służyłem w Europie, lecz ta podróż była najbardziej błogosławioną dla nas, zarówno pod
kol. 2
względem doczesnym jak i duchowym, a mam nadzieję, że także i dla braci. Dowody Boskiej opatrzności okazane w licznych sprawach podczas tej dalekiej podróży po różnych krajach były cudowne, znamienne i zadziwiające. Szczególnie pełna miłości troska okazywana nam we wszystkich domach, w jakich gościliśmy, oraz udział tak wielu różnych braci i sióstr w usługiwaniu nam, i to zawsze na czas — była pięknym wyrazem oddania i poświęcenia Panu i Jego służbie.
Byliśmy z miłością przewożeni samochodem podczas całej podróży, łącznie z Anglią, od drzwi do drzwi, przez moją wnuczkę, siostrę Debbie, i jej męża,